آقای اشرف غنی در سفر کاری خویش به هرات به تعداد ۲۹ نفر از کارمندان عالی رتبه ولایت هرات بشمول هشت نفراز ولسوالان را بدلیل بی کفایتی و سهل انگاری در وظیفه سبکدوش نمود. این در حالی میباشد که خود جناب عالی تا اکنون که بیش از سه ماه میشود که برکرسی ریاست جمهوری تکیه زده است، نتوانسته است و یا نخواسته است، وزرا ی کابینه را جهت اخذ رای اعتماد به مجلس نمایندگان معرفی نماید. که این کوته کاری او مشکلات فراوان اجرائوی و اقتصادی را در کشوربه بار آورده است. چنانچه حتی داد و فریاد و ضرب الاجل های پارلمان افغانستان، مطبوعات کشور را دراین ارتباط یخود مصروف ساخته است. سوال ایجاد میشود که آقای غنی روی چه اهدافی به چنین عمل دست زده باشد؟
فن اداره و رهبری رعایت اصول سلسله مراتب را دراجرای وظایف مهم میداند. بهتر بود که آقای غنی اول وزیر تعین میکرد و وزیر مربوطه بعد از بررسی ومطالعه این سبکدوشی را توسط والی مربوطه به انجام میرساند. اینکه رئیس جمهور شاید بعد از شنیدن سخنان چند نفر صاحب غرض و یا گذارش هیتی مثل هیات بررسی دوسیه های زندانیان طالبان دربگرام به این کار دست زده باشد، زنگ خطر کلانی را بصدا در آورده است. چنانچه بعضی از کارشناسان این سبکدوشی ها را سیاسی خوانده اند. اینکه شخص رئیس جمهور تا سطح ولسوالان به امور مداخله میکند وهمه کار را میخواهد در دست خود متمرکز سازد، در حالیکه کار های کلان ناکرده زیادی را روی میز دارد مایه تشویش فراوان میتواند باشد. در پیشبرد کار دولتی اگر اهداف شومی جز خیر و سعادت افغانستان در میان باشد. حاصل کار همان خواهد باشد که افغانستان را در مقایسه با کشور های دور و بر (همسایه) ابترتر و بیچاره ترخواهیم یافت.
هرگاه رئیس جمهور و رئیس اجرائیه به ولایات سربزنند، از حال مردم پرسان کنند و به حرفهای مردم گوش فرا دهند، کار بس عالی و مثبت و قابل تقدیر میباشد. رئیس جمهور و رئیس اجرائیه در هم آهنگی بایکدیگر باید در اخیر هر روز تا از والیان و لایات و مقامات دیگر، گذارش تیلفونی نشنوند، نباید بخواب روند. این گذارش دهی، والیان و موظفین ولایات را همیشه فعال نگه خواهد داشت. و والیان به همین ترتیب، منسوبین ولایت را فعال و درحرکت آورده و تمام امکانات را بکارخواهند انداخت تا بتوانند زندگی امن را بمردم تامین نموده و خدمات لازم را به شهروندان بموقع عرضه نمایند. هر گاه والی و مسئولین و منسوبین ولایت همه فعال شوند، بدون شک که اجیران استخبارات پاکستان قادر نخواهند شد تا درهیچ نقطۀ از افغانستان به سازماندهی فعالیتهای تخریبی دست بزنند. اینکه استخبارات پاکستان درحالیکه طور غیر قانونی و دزدانه میتواند با فرستادن دو ویا جند نفرو با امکانات محدود، امنیت یک ولایت را خراب نمایند. پس مقام ولایت با امکانات وسیع چون قانونیت و تشکیلات وسیع مثل قوماندانی پولیس و ریاست امنیت ملی، و…وغیره چرا نتواند امنیت را تامین و از نفوذ اجیران استخبارات پاکستان جلو گیری نماید. در ولایتی که امنیت آن تهدید میشود و اجیران استخبارات پاکستان در آن نفوذ پیداکرده میتوانند، بدون شک که تمام مسئولین دولتی آن ولایت مسئول بوده و قابل باز خواست و مجازات شناخته میشوند. ولی این مجازات هم باید از چینل اصولی آن صورت گیرد و اینکه رئیس جمهور خود به مقرری و برکناری قوماندان پولیس یک ولسوالی و یا ولسوال یک ولسوالی دست بزند معنی آنرا دارد که آقای رئیس جمهور اصول تشکیلاتی اداره و رهبری را نقض مینماید. این نقض به مثابه مشت نمونه خروار، امیدرا به آینده، تاریک و ابر آلود نشان خواهد داد. اینکه آقای محمد اشرف غنی روی چه اهدافی به چنین عمل دست زده است؟ البته جواب درست و دقیق آنرا مرور زمان به اختیار مردم خواهد گذاشت. اما آنچه به حدس و گمان ارتباط میگیرد به انگیزه آن اشاره خواهد شد:
– شاید به این عمل خود، مردم عوام را خوش بسازد که اینک ما رئیس جمهوری داریم که هرگاه کوتاهی ای به گوشش برسد فورا” دست به اقدام میزند. یعنی یک عمل تبلیغاتی پوپلستی.
– شاید برای ترساندن و یا زیر تأثیر آوردن اعضای طرف مقابل شامل حکومت وحدت ملی باشد. که این هم یک عمل یکه تازانه ومطلق العنانه. که مشکلات را افزونتر خواهد ساخت.
– شاید برای سروی وضعیت برای انجام عمل مشابه در آینده باشد. که به اینترتیب بخواهد قدرت را در انحصار خود بگیرد و توسط این قدرت بتواند انحصار قدرت را به خود و همفکران خود نهادینه بسازد. که این هم تکرار غلطی کلانی میباشد که مردم افغانستان بیش از یک قرن میشود که آنرا تجربه نموده و حاصل آنرا جز بدبختی و ذلت و عقب ماندگی چیز دیگری لمس نکرده اند.
