دیروز ۲۹ جون ۲۰۱۴ تیم انتخاباتی اصلاحات وهمگرائی اعلان نمود که دیگر کمیسیونهای انتخاباتی را بربنای ارتکاب تقلبات سازمان یافته بنفع یک کاندید و زیر پاکردن قانون انتخابات وعدم توجه به خواستهای آنها وعدم ارایه جواب قناعت بخش و صادقانه به سوالات آنها، ارتباطات خودرا با این کمیسیونها قطع وهرگونه فیصله های این کمیسیونها را در ارتباط به نتایج انتخابات بی اعتبار اعلام میدارد.
سوال پیدا میشود که چطور ممکن خواهد باشد که فیصله های یک مرجع که قانون آنرا مرجع سازمان دهنده انتخابات و اعلان کننده نتایج انتخابات معرفی نموده است، بی اعتبار خوانده شود.؟
جواب این سوال را میتوان در عدم صداقت و ترفندبازیهای اقلیت خودخواه ولجوج ومتعصبی پیدا نمود که قدرت دولتی را در انحصار گرفته اند. از همان اوان تعین و مقرری اعضای کمیسیونهای انتخاباتی معلوم بود که اعضای این کمیسیون ها از آغاز زیر ذره بین گروه متعصب و خودخواه قرار دارد و شیوه گزینش اعضای آن مهندسی شده و اشخاص نا مطلوب در پست های کلیدی این کمیسیونها جا بجا خواهند شد. که چنین شد. طبیعی است که یکتعداد انسانهای دموکرات و شریف هم در این کمیسیونها جا بجا شده اند ولی وجود آنها در کمیسونها حیثیت” دیکوری” و تزئینی داشته تا اجرائوی. خود قضاوت نمائید که آقای سعادت رئیس کمیسیون رسیدگی به شکایات انتخاباتی علنا” بر سایراقوام ساکن افغانستان توهین نموده و آنهارا آمده گی به افغانستان یعنی اقوام فرعی میخواند. اظهار چنین سخنان ازدهان رئیس یک کمیسیون خود بیطرفی کمیسیون را زیر سوال کلان میبرد. و بعدا” با اسناد و شواهد انکار نا پذیر دیدیم که آقای امرخیل رئیس دبیرخانه کمیسیون انتخابات چطور خود در سازماندهی تقلب دست داشته و به پیمانه وسیع تقلبات بیشرمانه را به نفع یک کاندید سازمان داد.
اینکه با وجود چنین شناختی که از ترکیب این کمیسیونها وجود داشت چرا تیم اصلاحات وهمگرائی از آغاز اعتراض ارایه نداشتند، میتوان از سه زاویه به آن نگاه کرد: 1- تمرین فکر بزرگ : بزرگان همیش پیش داوری ننموده وبه تجدید تربیت انسانها باورمند میباشند. شاید خوش بینی ویقین بر پیروزی حق بر باطل وباور بر ظرفیت بازنگری و تغیرپذیری و رجوع به خرد ورزی در انسانها. تیم اصلاحات وهمگرائی را واداشته باشد که قبل از وقت باوجود تلاشهای مشهود گروه اقلیت متعصب در حاکمیت، عکسالعمل نشان ندهند. ۲- ادا و اطوار از قبل چنین سازماندهی و شکل داده شده بود که اظهارات پیرامون عدم اطمینان به استقلالیت کمیسیون هارا پیش ازوقت و غیر موجه نشان میداد.۳- ساده دلی و خوش باوری که ریشه در سطحی نگری و پیش پای بینی این تیم میتواند داشه باشد.
بهر صورت مسئله هر طوری که بوده حال تیم اصلاحات و همگرائی را در دوراهی قرار داده است.
راه اول: دفاع از دموکراسی وحقوق و آزادی های قانونی مردم افغانستان. که دروازه های امید به آینده روشن و شگوفا را به افغانستان خواهد گشود.
راه دوم: اهمال و سازش و قبول هر جنایتی خلاف منافع مردم که با تزویر و فریب و سوئ استفاده از نام قانون و دموکراسی صورت گرفته است . که آینده تاریک وگنگ و ذلت باری را نصیب مردم افغانستان خواهد کرد.
وجدان بیدار و منافع علیای کشور وپاسداری صادقانه از حق مردم درد دیده افغانستان به راه اول حکم صادر مینماید. تاریخ معاصر افغانستان تاریخ پراز عقب ماندگی و بی اتفاقی و تبعیض ومحتاجی بوده است که ما نتیجه آنرا در مقایسه افغانستان با سایر کشور های منطقه و همسایه بخوبی دیده میتوانیم. بنأ” تداوم چنین وضعیت ذلت بار مصلحت نبوده و دیگر غیر تحمل گردیده است. باید مقابله کرد و قدرت سیاسی را از دست گروه اقلیت حریص دسیسه باز و توطئه گرو متعصب و نوگران اجنبی بیرون ساخت.
راه همین است که تیم اصلاحات و همگرائی در پیش گرفته است. قطع مناسبات با کمیسیونهای انتخاباتی و غیر قانونی شمردن فیصله های آنها. یک کار موجه و منطبق بر حق و عدالت میباشد. کسانیکه قانون را زیر پا مینمایند نمیتوانند قانونی باشند و فیصله های آنها هم نمیتواند قانونی شمرده شود. این همان روزی است که نمک گندیده است. نمک گندیده باید از آشپز خانه مردم افغانستان دور ریخته شود.
تاریخ افتخار دور ریختن نمک گندیده را بدوش تیم اصلاحات و همگرائی انداخته است. موفقیت های مزیدی را به این تیم قانون مدار، متعهد و حوصله مند و دور اندیش آرزو میکنم.
