اخیراً کمیسیون مستقل انتخابات نتایج شمارش ابتدایی انتخابات را اعلام نمود که در نتیجه آن هیچ یکی از کاندیدان پیشتاز نتوانستند ۵۱ در صد آرای مردم را بدست بیاورند و در نتیجه انتخابات بدور دوم کشیده شده است. اما تیم اصلاحات و همگرایی که خود را برنده حتمی دور اول انتخابات ۲۰۱۴ میشمارد، از اعلام نتایج ابراز نارضایتی کردند. به باور آنها در آرای آنها مهندسی سازمان یافته شده است. آنها مسوول این تقلبات کمیسیونهای موسوم به مستقل و شکایات انتخابات را می شمارند.
حالا تیم اصلاحات و همگرایی تهدید به تحریم انتخابات می کند درصورتیکه خواستهای شان توسط کمیسیونهای مستقل و شکایات انتخاباتی در نظر گرفته نشود. آنها هم چنان از راه های قانونی خواهان بازنگری در آرای باطل شده و قرنطین شده هستند. این در حالیست که مهندسی آرای مردم یک شبه صورت نگرفته، بلکه در ظرف چند هفته صورت گرفته است. چرا رهبری تیم اصلاحات و همگرایی برای جلوگری از انکشاف مهندسی آرای مردم در موقع آن واکنش نشان نداد و با خاموشی و جملات تشریفاتی رضایت از کار کمیسیونها نشان داد و حالا در فرجام ادعای تقلب می کند؟
حالا تیم اصلاحات و همگرایی سه انتخاب دارد؛ باید بدور دوم انتخابات برود و همین تقلبات را یک بار دیگر تجریه کند یا حکومت ائتلافی با بازنده ها ساخته قدرت را تقسیم کند و یا هم به پیشواز بحران و جنگ داخلی برود. درین بحث به سه موضوع پرداخته شده است:
۱. خوش باوری سیاسی داکتر عبدالله
۲. هماهنگی احمدزی با مهندسی کمیسیونهای انتخابات
۳. امتیاز گیری کرزی از کاندیدان پیشتاز
خوشباوری سیاسی داکتر عبدالله
۱. با توجه به مشارکت گسترده مردم در انتخابات ۱۶ حمل و گزارشات ناظران و اسناد موثق از حوزه های انتحاباتی در مرکز و محلات چنین معلوم میشد که داکتر عبدالله با کسب اکثریت قاطع برنده انتخابات۲۰۱۴ خواهدبود. این وضعیت انتخاباتی به تیم اصلاحات و همگرایی این احساس و اعتماد به نفس را داد که با بسیار خوش باوری سیاسی به کمیسیونهای مستقل و شکایات انتخاباتی وابسته به دولت و غنی احمدزی اعتماد کرده و فراموش کرد که می گفت:” یگانه رقیب ما تقلب است”.
۲. تیم اصلاحات و همگرایی به این نتیجه رسیدند که کمیسیونهای انتخاباتی نمی توانند این بار آراده میلیونها مردم را نادیده گرفته دست به مهندسی نظیر انتخابات ۲۰۰۹ بزنند. لهذا داکتر عبدالله بسیاری گزارشات تقلبات و مهندسی آرای مردم توسط کمیسیونهای موسوم به مستقل و شکایات انتخاباتی را کم اهمیت جلوه داده و معمولاً با جملات همیشه تشریفاتی پاسخ می داد. بگونه مثال کمبود برگه های رای دهی در مناطق خاص افغانستان هر گز توسط داکتر عبدالله جدی گرفته نشد.
۳. اعلام نتایج شمارش آرای قسمی ۱۰ در صد و نزدیک به ۴۹ در صد که عبدالله را پیشتاز نشاند می داد به تیم داکتر عبدالله احساس پیروزی کاذب را در دور اول داد. چنانچه غرور و شادی پیش از وقت را در وجود بسیاری هواداران تیم اصلاحات و همگرایی شاهد بودیم. اما باطل ساختن ۱۰۰ هزار رای هراتیان توسط کمیسیون شکایات هرات بدون دلایل موجه از یک طرف و کاهش رای داکتر عبدالله در اعلام نتایج شمارش قسمی ۸۲ در صدی توسط کمیسیون مستقل انتخابات دو روز قبل از اعلام نتایج شمارش ابتدایی در روز شنبه، تیم اصلاحات و همگرایی را از رویای پیروزی بیدار ساخت.
۴. اعلام کشیده شدن انتخابات بدور دوم توسط کمیسیون مستقل انتخابات در روز شنبه تیم اصلاحات و همگرایی را در برابر یک عمل انجام شده قرار داده و تازه ضربت مهندسی انتخابات را احساس نموده است.
فکر میشود حالا بعد از اعلام نتایج ابتدایی واکنش تیم اصلاحات و همگرایی به تقلبات” خینه بعد از عید “است. شاید ناوقت شده باشد فرصت جلوگیری از مهندسی تقلبات از دست رفت.
باید به موقع با قاطعیت از آرای مردم دفاع میشد و بجای خاموشی و جملات تشریفاتی پیام روش برای مهندسان آرا ی مردم فرستاده میشد. هم چنان باید یک نوع نظارت و صیانت از آرای مردم توسط خود مردم بر کار کرد های کمیسیونهای مستقل و شکایات انتخابات می شد. بگونه مثال فشارهای سیاسی و روانی از طریق همایشات مدنی و خیمه زدن در مقابل دفتر های کمیسیون مستقل و شکایات انتخاباتی در مرکز و محلات استفاده میشد. بدین تر تیب به تقلب سالاران این پیام را می داد که این بار تقلبات پیروز نمی شود و مردم از حقوق مشروع شان دفاع می کنند.
هماهنگی احمدزی با مهندسی کمیسیونهای انتخابات
نخست، کشاندن انتخابات بدور دوم باعث خرسندی تیم”تحول و تداوم” گردیده است. زیرا آنها می دانستند که انتخابات را در دور اول به داکتر عبدالله باخته بودند ولی با مهندسی آرای مردم توسط طرفدارانشان در کمیسیونهای انتخاباتی موفق شدند که عبدالله را از دروازه ورودی به ارگ ریاست جمهوری افغانستان بیرون کنند.
۲. تیم داکتر غنی احمدزی و کمیسیون های شکایات و مستقل انتخابات در طول دوران شمارش آرا و اعلام نتایج قسمی سه مرحله ای هم آهنگ و خیلی زیرکانه عمل کردند. آنها به بسیار سادگی از خوش باوری سیاسی تیم “اصلاحات و همگرایی” استفاده اعظمی کردند. حالا آنها جشن پیروزی گرفته اند ولی تیم اصلاحات و همگرایی در دوراهی قرار گرفته است؛ نمی دانند به دور دوم انتخابات بروند و یا انتخابات را تحریم کنند.
چرا احمدزی بدون تقلب چانس پیروزی ندارد؟
تصور میشود که داکتر احمدزی به سه دلیل نتوانست در دور اول برنده شود: یکی اینکه تیم داکتر اشرف غنی موسوم به”تحول و تداوم” یک تیم تندخوی، متعصب و خطرناک در افغانستان شهرت یافته است، بسیاری مردم از پیروزی این تیم ترسیدند.
دوم، اینکه برای پیروز شدن و گذشتن از مرز ۵۰ نیاز به حمایت اکثرت مردم افغانستان بویژه اقوام کلیدی تاجک و پشتون را که رای بزرگ دارند، می باشد. ازین نقطه نظر تیم “تحول و تداوم” از رای کافی تاجکان افغانستان محروم شدند.
سوم اینکه بخاطر نفرت از معاون اولش بسیاری مردم پشتون رای کافی به داکتر غنی ندادند. وی صرف از راه تقلب می توانست آرای اکثریت پشتونها و تاجکان را در صندوقهایش بریزد. همچنان اکثریت هزاره های افغانستان بوی رای کافی ندادند. تنها رای طرفداران جنرال دوستم که در مقایسه با رای پشتونها، تاجک ها و هزاره های افغانستان بر اساس تناسب نفوس بسیار کم است، نمی تواند داکتر غنی را به پیروزی برساند. افزون بر آن در عمل کجا شد آن سه میلیون رای ازبک های افغانستان که جنرال دوستم به داکتر احمدزی وعده داده بود؟
امتیاز گیری کرزی از کاندیدان پیشتاز
دوران ریاست جمهوری حامد کرزی عملاً به پایان رسیده است ،اما وی در تلاش است که از بن بست انتخابات کنونی استفاده نموده برایش جایگاه در قدرت آینده افغانستان فراهم کند. نخستین کارت بازی وی با مودل پوتین- میدویدوف به نظر می رسد که در این انتخابات شکست خورد. زیرا تلاش کرزی به پیروزی رساندن زلمی رسول نتیجه نداد. کشاندن انتخابات بدور دوم بطور تصنعی یک فرصت جدید برای امتیازگیری از کاندیدان رقیب از طریق ساختن ائتلاف به محور منافع خودش است. حتا در صورت تنش و بحران در دور دوم میان کاندیدان رقیب، انتخابات لغو خواهد شد و کرزی قدرت را در تحت بهانه حفظ امنیت ادامه خواهد داد.
نتیجه
امید است در ۱۶ هم حمل میلیونها انسانی که با شور و هیجان و خوش بینی به آینده به پای صندوقهای رای رفتند، به آرای شان احترام شود و ثمره قربانی و زحمات شانرا بچشند و مهندسان و تمامیت خواهان دست از غضب قدرت از راه غیرمشروع بردارند.
