خشم دیرهنگام آمریکا و ناز غرور آمیز پاکستان از اولین نشانه های سراشیبی روابط آمریکا و پاکستان بحساب میرود؛ روابط که نیم قرن بهم تنیده بود و در راستای منافع استراـیزیک طرفین در حرکت بود. اما چرخ تحولات سه دهه اخیر آنقدر به نفع پاکستان چرخیید که وی را بیک کشور متجاوز مغرور و اشغالگر مبدل ساخت. پاکستان از تحولات دهه هفتاد بدین سو آنقدر سود برده است که دیگر به کمک های مادی اندک راضی نمیشود او میخواهد حاکم سر زمین دل صد ها أجیر ومزدور باشد که در کشور های همسایه پرورده است و ساحه حاکمیت خود را توسعه و استحکام بخشد.
بهبود روابط بین پاکستان و آمریکا در دوران جنگ سرد به اوج خود رسید تا حدیکه پاکستان بجای مجاهدین افغان وکمک های بیدریغ غرب خودرا قهر مان میدان إعلان کرد واز وضعیت پیش امده بحدی چشمگیری نفع برد.از موقف سیاسی شروع تا توسعه اقتصادی وپرواز های نظامی وسلاح اتمی همه از برکت مقاومت مردم افغانستان وحمایت غرب نصیب پاکستان شد واین اوج قدرت حرص وطمع پاکستان را بحدی افزایش داد که دیگر حامیان را رقیب میدان هم نمیشناسد.تک تازی ها پاکستان در منطقه وجهان وحمایت سر سختانه از ترورستان خشم ایالت متحده را بر انگیخته است.
خشم دیر هنگام آمریکا : میگویند آتش خشمیکه دیر بر افروزد تا دیر هنگام شعله هایش محیط را زیر اثر خود دارد امید واریم اینبار خشم مقامات آمریکائی مانند گذشته ها نباشد.فکر میشود که عقده های متراکم سالهای أخیر تر کیده وگیله گذاری های پشت پرده آشکار شده است تنشی که در طی یک سال گذشته در پشت درهای بسته بین دو کشور رو به افزایش بوده است، اکنون کاملا علنی شده است اگر با علنی ساختن این تنش باز هم آمریکا تنازل میکند معنی اش این است که آمریکا بمثابه یک ببر کاغذی دیگر حیثیت جهانی خودرا از دست داده ونمیتواند در معادلات جهانی وبخصوص در مبارزه علیه تروریزم اثر گذار باشد..
سیر نزولی روابط
به ضرر خودتان خواهد بود.این جمله ناز آلود وغرور وزیر خارجه پاکستان خانم حنا ربانی حکایت از آن دارد که پاکستان دیگر توصیه برادران کلان را نمی شنود وکسی را به کلانی هم نمی پذیردهر چند قربانیان تروریزم جهانی وساکنان سر زمین های اسیب دیده از جمله افغانستان انتظار دارند تا اینبار آمریکا أصل أهداف را که مرکز ومقر آشیانه ارتجاع وترور است هدف قرار دهند واز ناز های غرور آمیز وزیر خارجه پاکستان که در شبکه های خبری گفته به نفع شما (آمریکا) نیست که پاکستان را برنجانید، به نفع شما نیست که مردم پاکستان را برنجانید. اگر تصمیم گرفته‌اید که چنین کاری کنید، ضررش متوجه خود شما خواهد شد.) هیچ خوفی را بخود راه ندهد واز نفعی پاکستان به آمریکا میرساند صرف نظر کند.پاکستانیها همانطوریکه پاداش خودرا از افغانها نقد میگیرند از آمریکا نیز چنین پاداش را توقع دارند چون این پاکستان است که خودرا بازی گری اصلی پیروزی جنگ سرد علیه شوروی سابق میداند و از آمریکا میخواهد تا ابد مدیونش باشد.
اگر تحولات را دقیقا محاسبه کنیم روابط آمریکا و پاکستان عملا سیر نزولی خودرا می پیماید. با آنکه آمریکا بار ها از موجدیت سران القاعده در پاکستان إظهار نگرانی کرد پاکستان میگفت درین مورد اطلاع ندارند هرگاه اطلاع یافتند که سران القاعده ویا طالب در پاکستان است علیه ایشان وارد عمل خواهند شد خوب تا اینکه.
– دوم می ۲۰۱۱ آمریکا مرگ بن لادن را اعلام می کند و پاکستان باز هم می گوید از حمله خبر نداشته است.حتی عملیات کمانده های آمریکارا با خیره چشمی دیده اما از اصل حادثه اظهار بی خبری مینماید.
– در چهاردهم می نمایندگان مجلس پاکستان خواستار بازبینی روابط با آمریکا می شوند ببینید وقتی تقصیر هم از پاکستانیهاست باز هم ایشانند که از باز بینی روابط بین طرفین صحبت میکنند.
– در چهاردهم می : آمریکا عقب نشینی بعضی از نیروهایش به درخواست پاکستان را اعلام می کند.
– بتاریخ ۲۷ می: هیلاری کلینتون وزیر خارجه آمریکا برای کاهش تنش به پاکستان می رود
– سوم جون ۲۰۱۱: مایک مالن فرمانده ستاد مشترک ارتش آمریکا به کاهش قابل توجه نیروهای آمریکایی در پاکستان اشاره می کند.
– دهم جون : لئون پانتا رئیس سیا از پاکستان بازدید می کند؛ آمریکا به “پیشرفت کند” در بهبود روابط اذعان می کند .
– هشتم جولای: د مالن فر ماندۀ نیرو های دریائی آمریکا می گوید پاکستان دستور قتل یک خبرنگار را داده است؛ پاکستان این اتهام را با عصبانیت رد می کندواین تنش همچنان ادامه پیدا میکند.
– دهم جولای: آمریکا ۸۰۰ میلیون دلار کمک نظامی به پاکستان را معلق ساخت.
– بیست سیپتمبر مقامات آمریائی از حمایت پاکستان به شبکه حقانی اظهار نگرانی کرد.
– بیست ودوم سیپتمبر مایک مولن گفت شبکه حقانی جزء از استخبارات پاکستان است که روزانه ده ها تن را در افغانستان به کام مرگ میسپارد.حال معلوم میشود که این روابط به مر حله سر نوشت ساز خویش رسیده استد.
پاکستان به یک دشمن ضد آمریکا بدل شده است:” در هفتۀ که گذشت اظهارات خصومت‌آمیزی بین پاکستان و آمریکا رد و بدل شده است که طی ده سالی که از اعلام همکاری بین دو کشور در جنگ علیه تروریسم می‌گذرد، کم سابقه بوده است اما اینبار توقع میرود تا آمریکا بخاطر خفظ وقار وحیثیت جهانی خویش در برابر خود سری های پاکستان زانو نزند در غیر آن جلو تجاوز وخود سری استخبارات پاکستان را کسی گرفته نمیتواند.پاکستان أصلا مهار نمیشود.پاکستان با فرستادن بم های کنار جاده ای وعملیات انتحاری عمدتا از آمریکائیها قربانی میگیرد واگر جهان غرب بازندۀ جنگ با تر روریزم باشند درانصورت پیامد های شکست آمریکا بمراتب بد تر از شکست شوروی سابق در افغانستان است. حال آمریکا چه بخواهد وچه نخواهد پاکستان در سنگر بی آبرو ساختن آن در جهان ومکنطقه قرار دارد کاروانهای اکمالاتی اش را در دو مسیر کویته وپیشاور به آتش میکشد وبجای آن بم وباروت در مسیر عبور کاروانهای آمریکائیها فرش میکند پس دشمنی بزرگتر ازین چیست؟
چرا پاکستان به افغانستان رحم نمیکند؟
پاکستان در گذشته ها کشور ضعیف وکم جان وکم أقتصاد بود که در برابر تهدیدات افغانستان بخاطر باز پس گیری اراضی آن طرف خط دیورند در رنج وعذاب بود واز طرف مشکلات مرزی آن با هند ودشمنی وجنگهای تکرار پایه های کشور پاکستان را لرزان ساخته بود.تا اینکه در سالهای جهاد دتعداد زیاد از افغانها وارد پاکستان شندند وپاکستانیها از محتاجی ونیاز مندی افغانها سوء استفاده نموده از بین افغانها سر باز گیری نمود تا در آینده حامی منافع اش در افغانستان باشند. و هم شبکه های استخباراتی خودرا بخاطر شناخت از افغانستان وارد جبهات جهاد نمود. حال پاکستان به این باور رسیده است که با داشتن جواسیس متعدد میتواند سیاست های حکومت کابل را از درون متلاشی و خواستهای خود را به سادهگی عملی سازد، پاکستان اصلا کشوری را بنام افغانستان برسمیت نمیشناسد.
پاکستان تنبان اتشین آمریکا
پاکستان که در سالهای جهاد خود را دوست و هم پیمان نزدیک آمریکا میدانست و کمک های آمریکا را بالاتی رهبران مجاهدین تقسیم میکرد حالا به لباس اتشین برای آمریکائیها تبدیل شده اگر آنرا از تن بکشند بی عورت میشوند و اگر همچنان نگاه اش کنند بدن شانرا میسوزاند. حال مایک مولن تهدید کرده است که شبکه های ترورستی جزء از ارکان استخبارات پاکستان است مسئله به سر حدی نشان دادن عورت و یا سوختن بدن رسیده که باید یکی را بپذیرد یعنی آمریکا به هر حال دچار زیان سیاسی میشود و پاکستان به امید حمایت انگلیس وسعودی به سر سختی وتکبر ادامه میدهد و جهان با موشکافی و دقت تمام اوضاع را دنبال میکنند.
