انسانهای وظیفه شناس به قانون ونظم در زندگی فردی واجتماعی نهایت احترام دارند .ومارا عقیده بر آین است که ترک وظیفه وتشبث به مسائل اضافی یکنوع تخطی از قانون ومداخله در مسائل غیر ضروری وبیهوده بحساب میرود.در اساسات دولت داری مراجع ونهاد های مختلف دارائی وظائف ومسئولیت های جدا گانه ومختلف اند که این وظائف مانع مداخله در امور یکدیگر شده تنها ممد وکمک کننده بیکدیگر واقع میشوند.مثلا وقتی میگویم دولت متشکل از سه رکن اساسی است.منظور ما تقسیم کردن اجزای یک بدن نیست بلکه این وظیفه است که از سه رکن ویا سه جهت آغاز میشود ونهاد های مشخص مسئولیت اجرا ی آنرا دارند وخوشبختانه وظیفه اول از طرف نمایندگان مردم شروع میشود.دوستانیکه مخاطب این نوشته اند یعنی پارلمان. که برای توضیح ساده تر وظائف مشخص سه رکن را خدمت شما عرض میکنم.
رکن اول پارلمان ویا نمایندگان مردم اند که إعتبار ملی داشته مسئولیت وضع قوانین مورد نیاز را در روشنی مفاد قانون اساسی کشور دارند .قوانین مطابق نیاز مندی افراد جامعه وخواستهای مشروع ملت ونیاز های حکومت داری طرح وتصویب میگردد.مهم نیست هر روز کتاب های از قانون تهیه گردد.البته یک کشور دارائی قوانین هست اما پارلمان برخی قوانین را متناسب با پیشرفت اوضاع تعدیل مکیند ویا نهاد های اجرائی بخاطر سهولت در کار ها یک مسئله را پیشنهاد میکنند تا از طرف پارلمان تحلیل وبعد تصویب شود.یعنی در مجموع وظیفه نمایندگان طرح وتصویب مواد جدید قانون ویا تعدیل واصلاح قوانین است که منافع ومصالح ملی را تضمین کند.
قوه و رکن دوم حکومت است که قوانین تصویب شده را در تمام ابعاد تطبیق میکنند. یعنی درداخل اداره بیرون از داره در نمایندگی های خارج وبالای همه افراد کشور یکسان.البته همه مردم در برابر قانون التزام ومکلفیت دارند ودر تطبیق قانون استثنارا اجازه نمیدهند.البته قانون یک قوۀ قهریه است که به زور توسط قوه إجرائیه تطبیق میشود یعنی قانون در فضای دموکراسی شکل میگیرد واز چوکی دیکتاتوری حکم میراند وباید مردم از نقض آن بترسند ودر صورت نقض آن انتظار مجازات شدید را داشته باشند.در سر زمیکنه به قوانین بازی میشود به سر نوشت اجتماع وهمه احاد ملت بازی میشود یعنی بازی بحیات یک فرد هم خیلی گناه است واما بازی به زندگی اجتماع پذیرش عذاب الهیست نعوذ بالله.
رکن و قوت سوم قوۀ ناظر بر تطبیق قوانین است این قوه را قوه قضائیه مینامند که شامل ارگانهای عدلی وقضائی میشود از سارنوالی شروع تا محکمه یعنی دادستانی ودادگستری مکلفیت دارند از تطبیق کامل قانون نظارت کنند ومتخلفین را به دادگاه ومحکمه بکشانند.نه به رئیس جمهور مراعات کنند ونه به پیاده دفتر واگر محکمه منتظر باشد تا رئیس جمهور بوی دستور اجرائی کار بدهد این محکمه مستقل نبوده وابسته بی اثر وبی کفایت وحتی غیر قابل قبول است.خوب شاید دوستان درین نوشته اعتراض داشته باشند که شما از یک دولت ادیده آل صحبت مکینید.عرض من این است که دولتداری همین است منهای آن انارشسم مطلق العنانی تبعیض وقانون شکنیست که شیرازه ونظم اجتماع را از هم می پاشد.
مشکل ما در کجاست؟ مشکل اینجاست که ما وظیفه خودرا نمیشناسیم.وظیفه گریزی مکینم واز قانون صحبت میکینم.اندکترین بی اعتنائی بوظیفه ومسئولیت شناسی به معنی قانون گریزی است.وظیفه نمایندگان ملت را حضور شما عرض کردم وشما هم از قبل میدانستید واگر تکرار این مسائل تحصیل حاصل باشد عیب ندارد ملت ما نیاز دارد تا اساسات دولتداری را خوب تمرین کنند تا به بیراهه نروند. شما خوانندگان عزیز خوب دقت کنیدحال مظاهره وخیمه زدن ویا غیابت از وظیفه فرار وگریز از مسئولیت نیست که نمایندگان ما آنرا پیشه کرده اند؟ آخر معاشیکه نوش جان میکنند در بدل هر ساعت ودقیقه کارشما پیشبینی شده اما نمایندگان ما ها غیابت دارند وهیئت محترم اداری از ترس معاش ایشان را بخانه شان میفرستد با امتیاز بادیگاردان وغیره. شاید نمایندگان که مسئولیت وصلاحیت قانون سازی را دارند این را حق خود بدانند.ولی من عرض میکنم.اول شما ساعات مشخص وظیفه را بوظیفه بروید وبعد از ختم وظیفه دست به تحصن بزنید اول وظیفه خودرا ایمانا ووجدانا مطابق قانون ایفا کنید بعد از ساعات فراغت بکار های اضافی مشغول شوید.در حالیکه تحصن ومظاهره أصلا وظیفه شما نه که از مؤکلین شماست بگذارید مؤکلین شما دست به مظاهره بزنید شور بر پا کنند واگر درین راه مر تکب اشتباه شدند شما با پا در میانی نموده با نهاد های حکومتی حل وفضل نمائید.اگر ارگان عالی دولت مانند پارلمان ودادستان ودادگاه ووزراء اشتباه کند ایشان را که توصیه و رهنمائی کند وبر زخم ها مرحم گذارد؟
کمی گذشت وقناعت عیب ندارد: دوستان عزیز من هم کاندید بودم واز بسیاری کسانیکه در جاده ها دست بمظاهره میزند وراه بندی ومردم آزاری میکند رأئی بیشتر داشتم.اگر ما به فیصله کمیسیون سمع شکایات که حیثیت دادگاه عالی در امور انتخابات را دارد قناعت نکنیم فردا به فیصله دادگاه هم قناعت نمیکنیم.من باور دارم اشتباهات محمکمه اختصاصی کمتر از اشتباهات کمیسیونهای انتخاباتی نبوده.تفاوت آراء بین دوفیصله به حدی است که کسی نمیتواند به سادگی قبول کند.بیائید از خیر این چوکی پر دغدغه بگذرید.نیمی از شما تحصن مکیند که داخل میشویم ونیمی دیگر به دروازه خیمه میزند که کسی را اجازه نمیدهیم داخل شوند.آخر کمیسیونها وحکومت وقضا بین شما چه کار کنند.پنجصد نفر دست بمظاهره میزند که ما همه مستحق چوکی پارلمان میباشیم در حالیکه پیروز ها قبلا کارت گرفته اند واین پنجصد نفر یکی هم از ادعای خود نمیگذرد خیلی سوال بر انگیز است.بیائید گذشت ویا قناعت را پیشه کنیم.اگر دعوا میکنید بگذارید مؤکلین شما احتجاج کنند وشما بوظیفه خود احترام بگذارید تا دیگران بشما احترام کنند .فکر نمیکنید با تکرار وادامه این درامه ها حیثیت نمایندگان ملت قوس نزولی را می پیماید ودیگر مسئله انتخابات ونماینده تهوع آور شده بیائید بخاطر آینده این ملت مظلوم ومتظر شکست وریخت هارا تر میم و اعتبار خانه ملت را اعاده نمایئد.إعتباریکه از وظیفه شناسی واحترام به قانون مایه میگیرد.
به فیصله نه سیخ بسوزد ونه کباب قناعت کنید: اینکه در مسئله بحرانی ساختن نتائج انتخابات نهاد های معتبر حکومتی اشتباهات بزرگ را مر تکب شده اند از نظر هیچکس پنهان نیست.این سناریو باید در همان روز های اول ختم میشد وپرونده به دست هرکس داده نمیشد.ولی انسان خالی از اشتباه نیست وشکی نیست که طولانی ساختن این درامه یک اشتباه ویک گناه بزرگ بوده وحال که رئیس جمهور تصمیم به بستن دوسیه گرفته کار خوبی است از کار خطا از هر جائیکه برگردیم صواب است نمایندگان ملت هم باید فیصله أخیر کمیسیون انتخابات را من حیث معقوله نه سیخ بسوزد ونه کباب به پذیرند.کسانیکه عقیده دارند مسئله را ادامه میدهند به کیان پارلمان ضربه میزنند.این به نفع پارلمان است که از همینجا راه سازش وآشتی را آغاز کنند وتنش را بکنار بگذارند چون تنش به هر عنوانی به نفع افغانستان نیست صلح سازش اشتی وهمکاری وهمدلی وهمگاهی وبس.
اشتباه دیگر: برخی ها ادعا دارند که رئیس کمیسیون مستقل انتخابات را به خاطر فیصله أخیرش به محکمه میکشانیم چون بر خلاف اظهارات روز اولش در نتیجه انتخابات تغییر آورده.اول باید عرض شود که دوستان قضایا را دقیق دنبال نمیکنند.رئیس کمیسیون انتخابات در فیصله أخیرش حد أعظم دقت را بکار برده وکوچکترین کاری را که بخاطر ختم بحران وبستن دوسیه انجام میداد همین بوده که کرد. یعنی کسانی را پیروز اعلان کرده که در روز اول خودش برنده اعلان کرده بود واین کمیسیون سمع شکایات است که آراء این افراد را باطل اعلان کرده بود نه کمیسیون انتخابات. حال باید کمیسیون سمع شکایات از فیصله خود دفاع کند نه کمیسیون مستقل انتخابات چون این نه تن از روز اول نزد کمیسیون مستقل انتخابات برنده بودند وحالا هم از جمله شصت ودو تن تنها ایشان را برنده اعلان کرده است که باز هم موقف ونظر خودرا تأئید کرده است بعضی از دوستان گمان میکنند رئیس کمیسیون انتخابات افراد نا کام را کامیاب اعلان کرده نه خیر چنین نیست.فرض کنیم رئیس کمیسیون انتخابات در فیصله خود تجدید نظر کرده باشد.این کار را رئیس جمهور هم کرده، دادگاه ومحکمه اختصاصی هم کرده امید بخاطر مصالح ومنافع علیائی کشور کرده باشند شما هم همین بزرگواری را بکنید عیب ندارد بروید پشت کار ووظیفه خویش کار های روز گذرانی و بی نتیجه را کنار بگذارید از ملت نمایندگی نموده قانون سازی کنید هم به نفع شماست وهم به نفع ملت ومردم در غیر آن حکومت امکانات مادی و معنوی را که در اختیار دارد به مرور زمان وکلای محترم ائتلاف حمایت از قانون را بطرفداری باور های خویش سوق می دهد کار بجای خواهد رسید که محترمین که در چوکات ائتلاف حمایت از قانون بسیج اند محدود کسانی باقی خواهند ماند که منافع ملی را بر منافع شخصی ترجیح می دهند.
