خبر و دیدگاه

زمانیکه صبر مردم به سر آید!

مبرهن است وقتیکه مردم در ارتباط به موضوعی تصمیم می گیرند و عزم را جزم می نمایند آن عمل را انجام میدهند بدون اینکه از چیزی واهمه به دل راه دهند و از عواقبش به هراسند، البته در اکثر موارد با پرداخت قیمت گزاف به خواسته های خود می رسند و در این راه قربانی های زیادی را متقبل می شوند، عملکرد گروهی افراد گاهی سقوط حکومت ها را در پی داشته، دیکتاتوران مستبد را از تخت شاهی و استبدادی به زیر کشانیده چنانچه در مصر و تونس اتفاق افتاد و اکنون در لیبیا بعد از چند ماه درگیری و کشته شدن تعداد زیاد از مردم، حکومت معمر قذافی، مستبدی که ۴۰ سال بر مردم با نهایت استبداد و دکتاتوری حکم روایی کرد، در آستانه سقوط قرار دارد و با سرنوشت مبهمی مواجه است، عملکرد گروهی زمانی امپراطور ها را به شکست مواجه و زمانی ابر قدرت ها را به زانو در آورده است، از استقلال هند بریتانوی شروع، الی شکست اتحاد جماهیر شوروی در افغانستان و سقوط حکومت ها یکی پی هم در خاور میانه نشانگر قدرت و توانمندی عملکرد گروهی افراد اند.

این میرساند وقتیکه مردم در ارتباط به موضوعی خشمگین، خواسته های شان پامال و حقوق آنها نقض و در یک کلام کاسه ای صبر مردم از ظلم و بی عدالتی ها لبریز شوند، در آن صورت آرام ننشسته و مجسمه وار این مظالم را تماشا نخواهند کرد بل واکنش نشان خواهند داد که درس عبرتی باشد برای آنانیکه از صبر مردم استفاده سوء می کنند و مردم را به گروگان می گیرند.

چنانچه اخیراً مردم ولسوالی ناوه ولایت هلمند دو تن از افراد وابسته به گروه طالبان را در واکنش به قتل یکی از محاسن سفیدان آن ولا که حین برگشت از نماز تراویح درقریه سره کلای منطقه تریخ زابور توسط طالبان به جرم همکاری با دولت صورت گرفته بود؛ را با ضربات سنگ از پا در آوردند و خشم خود را ابراز نمودند و به آن گروه نشان دادند؛ وقتیکه ظلم و بربریت و توحش در حد نهایی اش برسد، چه نوع واکنش مردمی را در قبال خواهند داشت و چگونه قاتلین را به سزای اعمالش خواهند رساند و چگونه جواب دندان شکنی را به ظالمین خواهند داد.

البته این بار اول نیست که مردم در پی انتقام جویی از گروه متحجر طالبان بر می آیند چندی قبل نیز  اهالی ولسوالی رودات ولایت ننگرهار در یک اقدام خشمگینانه یک مهاجم که نماز گزاران را در موقع ادای نماز در داخل مسجد هدف رگبار قرار داده که در اثر آن دو نفر از نماز گزاران به شهادت رسیده بودند، دستگیر و سنگسار نمودند.

 هرچند این گونه اعمال جمعی اهالی و مردم نیز در مغایرت با قوانین نافذه کشور قرار دارند و مطابق قوانین نافذه کشور هیچ کس را نمی توان مجازات نمود مگر به موجب قانون، و مراجع حکمی که قانون را تطبیق می کنند نیز مشخص است بر بنیاد آن مردم باید بعد از دستگیری فرد مهاجم او را به مجریان قانون غرض محاکمه و مجازات می سپردند تا بر حسب مفادات قانونی از سوی مراجع ذیصلاح محاکمه و مجازات می گردید؛ اما نفس مسئله اینکه مردم در مواردی از خود واکنش نشان میدهند و در برابر جنایات و جرایم مهر سکوت را میشکنانند، قابل ستایش اند وقتی می بینند قاتل، جانی و یا آدمکشی با قساوت تمام دست به عمل جرمی میزنند و همنوعش را به رگبار می بندند و در هنگام ادای نماز به خون می غلطانند؛ ایجاب می نماید تا از خود واکنش درخور توجه نشان دهندکه دیگر مجرمین از دیدن آن پند گرفته و جرأت انجام عمل جرمی از وی سلب گردد، و به خود جرأت ندهد به عمل مبادرت ورزد که نظم اجتماعی را مختل ساخته و روح جمعی را بیازارد اگر این نوع واکنش ها در هر منطقه و گوشه ای کشور ما وجود میداشت گروه سفاک و خون آشام طالبان نیز جرأت نمی کرد که در ماه مبارک رمضان با ریختاندن خون افراد بیگناه روزه های شان را افطار نمایند طوریکه در این اواخر  در جریان ماه مبارک رمضان تعدادی زیادی از افراد ملکی با شکم گرسنه و لب تشنه از سوی این جانیان و آدمکشان که غیر از کشتن و قتل به چیزی نمی اندیشند به شهادت رسیدند و به دیار ابدیت پیوستند.


نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا