طوریکه همگان میدانند بعد از اعلام نتایج نهایی انتخابات پالمانی که از سوی کمسیون انتخابات اعلان شد تقلب و دست اندازی حکومت مذدور کرزی درانتخابات پارلمانی از ارگ آغاز شد و با وجود پارلمان اعلام شده و تصدیق داده شده از سوی مرجع قانونی و باصلاحیت ان یعنی کمسیون به اصطلاح مستقل انتخابات و افتتاح پارلمان در حضور داشت نماینده های جامعه جهانی توسط ریسس جمهور متقلب افغانستان ، تیم ارگ نشینان خود را در عمل اجرا شده ، بازنده یافته و متوجه شدند که با موجودیت همچون پارلمانی نمیتوانند به پلانهای شوم و وطنستیزانه بعدی خود نایل ایند بنآء قانون اساسی افغانستان را پامال نموده و بیشرمانه ما نند اسلاف خود خواست مردم شریف افغانستان را نادیده گرفته و بدون جزوی ترین احترام به اساسات دیموکراسی و ارای مردم یکبار دیگر بی قانونی را بر قانون ،خیانت را بر صداقت ، وطن فروشی را بروطن پرستی، معامله گری را بر واقیعت و منافع شخصی را بر منافع ملی ترجیح دادند.
این تیم خاین ارگ به رهبری یک موجود مریض بنام عبدالحامد کرزی اولآ محکمه ویژه غیر قانونی را تشکیل داده و به تعقیب ان محکمه استیناف غیر قانونی را که بجز از تمسخر ملت شریف افغانستان و تمدید دوره سوم و چهارم و بعدآ سلطنت کرزی چیزی دیگری بوده نمیتواند. اگر محکمه ویژه در انتخابات تصمیم گیرنده باشد پس کجا بود ان محکمه ویژه که تصمیم انتخابات ریاست جمهوری را میگرفت و یک موجود مریض را که بوی گند تقلبش دنیا را گرفته بود خود را بالای گرده مردم تحمیل کرد جلوگیری میکرد.
به هر صورت در این زد و بند ها ودر این معامله گری ها یگانه صدای امید وار کنند و یگانه صدایکه مردم را امید وار میساخت که حق و عدالت و قانون بکلی نمرده است و با ایمان کامل میتوان علیه استبداد رزمید و تسلیم شدن را خیال است و محال است و جنون خواند صدای فضل احمد معنوی بود که در این رابطه از همین قلم در سایتهای وزین جاودان و خاوران تحت عنوان معنوی را کمک کنید به نشر رسید( البته از نوشتن ان جدآ از تمام خوانندگان محترم معذرت میخواهم ) که در همان موقع فکر میشد که واقعآ اقای معنوی کمر همت بسته و به گفته خودش تسلیم هیچ نوع زور و زر نخواهد شد.
اما دردا و دریغا که با وجود مشوره دوستان، محافل سیاسی، روشنفکرران آقای معنوی خواست خود، خواست مردم، خواست قانون، خواست جامعه جهانی را دربدل چوکی و یا شاید هم پول با تیم مریض ارگ به معامله گرفت و به افغانملتی های کشیف تسلیم شد و به اصطلاح گلاه مارا به زمین زد.
معنوی با این کار خود نه ابرو و حیثیت برای خود ماند و نه به دیگران و اواقعا با انجام این خیانت ملی نام خود را ثبت صفحات سیاه تاریخ کرد، او دیگر با این عمل ننگین خود به قانون و دیموکراسی خط بطلان کشید و شمشیر را در دست پاد شاهان بعدی داد تا با زور و زر هر انکسی را که حاکمان بخواهد وکیل است و هرانکسی را که دستگاه حاکم نخواهد و لو اگراز طریق قانون ویا مردم برنده شده باشد حق ندارد که در پارلمان کشور راهیابد.
معنوی صاحب! ایکاش مرتکب این خیانت بزرگ نمشدی و به عوض ان شرافت مندانه ایستفا میکردی و از تمام مردم عفوه و کمک میخواستی در ان صورت به عوض اینکه حالا در پیشگاه مردم خجالت زده و روی سیاه هستی آغوش مردم برایت باز میبود و همه برایت به دیده احترام میدیدند.
معنوی صاحب! اگر تو مقاومت میکردی و در راه مقامومت بندی میشدی، بندی بودنت صد بار شرف داشت از این بی ننگی و بیغیرتی ات.
معنوی صاحب! اگر در راه خواست قانون و مردم و خدا کشته میشدی نامت به افتخار ثبت تاریخ میشد و اولاد، اولادت بتو افتخار میکرد نه اینکه حالا باعث شرم خود و و منفور جامعه شدی.
آقای معنوی یک موضوع دیگر را باید بدانی که با تسلیم شدنت به مریضان ارگ خود سند محکمه شدن خود را امضا نمودی و خیانتت را به اثبات رساندی. آیا هیچ از تاریخ و از گذشته خود خبرداری؟ آیا میدانی که همین ارگنشینان مریض نبوند که در قران شریف هفت مهر و امضا کردند و نزد حبیب الله خان کلکانی در جبل سراج توسط همن حضرت ها فرستادند و تعود کردند و بلاخره با او چه کردند گرچه شما بپای حبیب الله خان کلکانی رسیده نمیتوانید و یک مثقال غیرت و همت انرا ندارید اما باز هم او برای باز مانده گان یک درس و عبرت تاریخی از خود به جای گذاشته که تا حالا روزبروز محبوبیتش زیاد شده و میشود.
