با اعلان اخیر کمسیون مستقل انتخابات که طی آن نه تن از نامزدان معترض برنده اعلان شدند ، دوسیه ی کشمکش های انتخاباتی علی الظاهر به مرحله ی نهایی رسیده بدون آنکه درزها وشکاف های ناشی از این اقدام از بین برود.
فضل احمد معنوی که در شش ماه گذشته به نماد مقاومت علیه فشار های حکومت برای ایجاد تغییر در ترکیب مجلس نمایندگان تبدیل شده بود ، سر انجام مانند تند یس یخ در آفتاب فشارارگ ذوب شد و به ابزار بی خاصیت وگپ شنو حکومت تبدیل گردید.
ظاهرا قرار نبود که معنوی قهرمان شود ویک خاطره ی غرور وشکوه از خود به یادگار گذارد، همانگونه که صدای غیرت افغانی کرزی در برابر پاکستان به یک فکاهی خنده آور تبدیل شده است شعار “خواب است و خیال است و محال است و جنون” معنوی هم یک ضرب المثل مضحک می شود.
اگر چه تغییرات ایجاد شده چندان نظر گیر وقابل توجه نیست وظاهرا معنوی ودوستان ارگ نشینش کوشیده اند تا با انتساب کاستی واشتباه به کمسیون شکایات – که حالا وجود ندارد – به تبرئه کمسیون مستقل انتخابات بپردازند ویک راه خروج آبرو مندانه برای معنوی از مخمصه پیدا کنند.
مسئله مهم این است که نفس تغییر در ترکیب کنونی یک عمل ناروا وغیر قانونی است چه اینکه یک نفر باشد یا بیشتر ونفس تسلیمی معنوی یک امر مذموم وناپسند است، رویگردانی معنوی از اصول قانونیی که شعارش را می داد و توجیه وی مبنی براینکه از روی اجبار چنین کرده است و قلبا راضی به آوردن تغییر نبوده است نه می تواند توجیه شود و نه از بارگناه معنوی می کاهد، اومی توانست با مقاومت ودفاع از جایگاه قانون به یک چهره ی ملی و قانونگرا تبدیل شود وجایگاه واقعا معنوی بلندی در افکار مردم افغانستان پیداکند اما ظاهرا وی لیاقت وچانس این بزرگی واحترام را نداشته است.
آقای معنوی یا تطمیع شده یا تهدید ویا هردو اما اقدام وی راه را برای قانون شکنی های بیشتر در کشور باز کرده ویک سنت غلط را در پروسه دموکراتیک کشور گذاشته است که هر گاه ارباب قدرت وروسای جمهور نتایج انتخابات ها را به نفع خود ندیدند با اعمال نفوذ ومداخله در نتایج مذکورتغییر بیاورند.
تردیدی نیست که فیصله ی اخیر کمسیون عملی شود یا نشود شکاف در مجلس نمایندگان را عمیق تر خواهد کرد وتنش ها وکشمکش ها در خانه ملت را مزمن وپیچیده خواهد ساخت.
علاوه بر آن شصت ودونامزدی که منتظر ورود به مجلس نمایندگان در پناه حکم محکمه ویژه بودند اکثریت غالبشان اکنون احساس غبن وناکامی می کنند ومی اندیشند که وسیله ی بازی قدرت سیاسی شده اند واز شخصیت آنان ظرف شش ماه گذشته بعنوان وسیله ی زدن حریف وبه چالش کشاندن نهادهای اساسی دولت استفاده شده است وممکن است که اینان سر خورده از حکومت وخشمگین از کمسیون به صف نا را ضیان بپیوندند ویا اینکه با وعده های مالی وپست ومقام دیگراز جانب حکومت مدتی خاموش بمانند اما هیچگاه تاثیرات ناراحت کننده ی این بازی از ذهن وضمیر شان محو نخواهد شد.
کمسیون انتخابات و آقای معنوی مانند گذشته ثابت کردند که استقلال کمسیون و تصامیم مستقلانه ی هیئت رهبری آن بدون هدایت و دستور ارگ نشینان خواب است و خیال است و محال است و جنون!
___
برگرفته از سایت رسمی ائتلاف تغییر و امید
