حاجی فرید، از مجلس نماینده گان تا سخنگوی طالبان

حاجی فرید نماینده قبلی مجلس نماینده گان که فعلا سخنگوی انتحاگران شده است چندیست که با قوت و صلابت از سربریدن کودکان معلمان، روحانیان، زنان، کارگران، مسافران و… به دفاع برخواسته و با تلاوت آیات قرآن و احادیث نبوی جنایت های جنایت کاران را در ترازوی شریعت متحجر طالبانی محک میزند.

حاجی فرید که بار اول با زور تفنگ جعل و تقلب به مجلس نماینده گان راه بافته بود، بار دوم نتوانست به مجلس نماینده گان راه بابد و چوکی پارلمان را لگد مال نماید؛ با دایر شدن داده گاه ویژه خیلی خوشبین بود که دو باره میتواند به مجلس نماینده گان راه یابد و به کمیشن کاری های خود ادامه دهد. ولی از قضا نتوانست راهی مجلس نماینده گان پیدا نماید گرچه داد وفریاد زیادی را در رسانه ها به راه انداخت ولی چون خداوند نخواسته بود، رویش مانند دستارش سیاه شد.. او قبلا یکی از قوماندان های جنایتکار ویکی از بدسرشت ترین انسان در کاپیسا شناخته میشود. ظلم، جنایت و آدم کشی صفات اصلی این آدمکش میباشد.

اینک که نه مرد وکالت شد و نه مرد سیاست, نشسته برسبیل حمایت و دفاع از جنایت و خباثت. اکنون که دوکانداری و کمیشن کاری پارلمانی را ازدست داده است. دست از آستین جنایت و انتحار بیرون کشیده ولباس تقوا برظلم پوشانده است . حقیقت را در پای جنایت قربانی میکند واتنحار، انفجار وسربریدن ها را در جامه دینی مستور و کمر وحشت وقساوت را با دستار(لنگی) سیاه خود محکم نموده است. با این نحوه گندم نمایی و جوفروشی ایکه در حوزه دین و دیانت روا داشته میخواهد جنایت عمدی جنایتکاران و سیاه دلان را سفید سازد. نه حرمت و اعتباری برای انسان و انسانیت گذاشته ، نه قداست علویتی برای قرآن و دین. و نه آبرو و عزتی برای خویشتن.

شریعت و قرآن را در خدمت جنایت و انتحار آورده، کمر دین و عدالت را پیشا پیش شکسته است. او که دین و ایمان را در زمامداری مجلس نماینده گان که سراسر کمیش کاری بود به یک دَو باخته بود چاره ای نمی دید جز افتیدن به دامن جنایت وقساوت. او که درمیان قاتل «گلبدین» و جنایتکار« ملا عمر» در نوسان است . چاره ای نمی بیند جز بوسیدن دست جنایت و برخاستن به دفاع از وحشت.

کسی که خود سالها در رکاب ISI قدم میزد وبه دستور بیگانه گان دست به جنایت بی منتها میزد, اکنون داد از جنایت امریکایی ها می زند. کشته شدن مردم توسط آمریکایی ها را جنایت می داند و سربریدن، انتحار و اعدام کودکان را عمل نچندان زشت.

اوباید به دامن جاهلان و فرومایه گان بلغزد برای اینکه خود وی فرومایه ای بیش نیست. سالها از آمریکایی ها معاش دالری اخذ کرد, سالها درسایه آمریکایی ها به زراندوزی و چپاول گری پرداخت و در سایه دالر مانند زنان حامله شکم کلان کرد. اکنون که طشت رسوایش از بام پارلمان و چشم روشن بینان پایین افتیده است آبروریزی, عالم ستیزی و جاهل پروری و خرافه گستری و قانون شکنی و وحشت افکنی و تهمت پراکنی را سرلوحه کار خود نموده و از عقب رسانه ها اعدام کودکان را نوید شریعت دانسته برای مردم درس قرآن و دین را توسعه میکند و مردم را به جهاد با کسانی میخواند که تا اکنون از نزد شان معاش دالری اخذ میکند. او شاگرد باخلف سیاه دل و سیاه فکری است که دردوران زندگی ذلت بارخویش اندک ترین ترحمی به انسان و انسانیت نداشت .

این شخص بی شخصیت که نه آبروی نزد مردم و نه عزتی نزد خدا دارد نا چار به مهمانی شیطان نشسته و از شیطان صفتی و خدا دشمنی اهریمنان روزگار تقدیر به عمل می آورد .

من تعجب میکنم که این مرد که به زیارت خانه خدا رفته است «چه گفته» به طرف شیطان سنگ انداخته است؟ گفته شده زمانیکه میخواست سوی شیطان سنگ پرتاب کند، شیطان پیش دستی نموده است.

 این همه سربریدن ها، این همه اعدام کودکان, این همه انتحار ها، این همه سنگسار ها, این همه قساوت ها را در تاریکخانه دل دستار گونه خود مدفون و به جنگ با ناتو برخواسته است که آمریکایی ها مردمان بی گناه را به قتل میرسانند.

کشتن مردم بیگناه از هرجناحی که باشد یک جنایت است. ممکن است درجنگ اتفاقات ناگواری رخ دهد که هیچ گاهی عمدی و قصدی نمیباشد ولی عملی را که طالب های جنایت کار انجام میدهند عمدی و قصدی است. برای حلال نمودن معلمان و روحانیان چه میتوان گفت ؟ برای اعدام کودکان چه میتوان گفت, برای عمل انتحاری در مسجد چه میتوان گفت؟ آنها عمدا و قصدا سرمی برند و با بی شرمی تمام مسوولیت این عمل غیرانسانی را خود را به عهده میگیرند و افتخار هم میکنند که در رکاب پیامبر حرکت میکنند واحکام شرعی را که همانا سربریدن ها، اعدام ها، انتحار ها، انفجار ها باشد حواله جامعه انسانی می نمایید.

آن آمریکایی که مردم بیگاه را میکشد حد اقل اظهار ندامت و پشیمانی میکند و در پیشگاه جهانیان معذرت خواهی میکند(گرچه کشتن مردم بیگاه جنایت است ولو از هرجناحی باشد). درحالیکه طالب جنایت کار نه اظهار ندامت بلکه اظهار شادمانی میکند و ریختن خون بیگاهان را نوعی عبادت می داند. تا حال که هزارن جنایت و وحشت را انجام داده اند نه اظهار پشیمانی بل اظهار شادمانی کرده اند و اعمال خویش را بر صراط مستقیم دین و قرآن پنداشته و در این راه کمترین کوتاهیی انجام نداده اند.

حاجی فرید اکنون سنخگوی جنایتکارانی شده است که قاتلان بی باک حقیقت و سارقان چالاک انسانیت اند و ناجوانمردانه به نام شریعت خدا زهر درکام حقیقت می ریزند و .بنام خدا سرمیبرند و درسوگ حلال شده گان شادی برپامیکنند و با خون مظلومان طهارت نماز شکرانه را برپا میکنند.

من به اینگونه آدم های بی هویت و بی شخصیت میگویم شما که آمریکایی ها را جنایت کار میگویید چرا در زیر چتر آمریکایی ها زندگی میکنید؟ اگر آمریکایی ها اینقدر بد اند چرا مانند سایر طالب ها سلاح بر نمی داری و راهت را آشکارا بیان نمی کنی؟ در زیر چتر آمریکایی ها میتوانی آمریکایی ها و غربی ها را جنایت کار خطاب کنی. تو را به ایمان نیم بندت سوگند میدهم که در زیر چتر طالب آیا برای طالب گفته میتوانستی که بالای چشمت ابرو است؟؟ آیا میتوانستی بگویی که انتحار در مسجد هنگام ادای نماز جنایت نابخشودنی و ضد کرامت انسانی است؟ در نظام طالبانی میتوانستی بگویی که کشتن انجنیر, داکتر، افراد سازمان های خیریه غیر اسلامی است؟ در نظام طالبانی میتوانستی بگویی که اعدام کودک خود سال جنایت ضد بشری است؟

اگر این مقاله را میخوانی باید پاسخ این پرسش ها را بدهی.

جناب حاجی صاحب فرید باید بدانی که این هم یکی از نعمت های امروزی است که جناب تان میتواند در زیر چتر آمریکایی ها با الفاظ تند و رقیق آمریکایی ها را جنایت کار بداند و عمل شان را به شدت محکوم کند.

ما نمی خواهیم از آمریکایی ها و غربی ها دفاع کنیم. میدانیم که حضور اینگونه غربی ها و سیاست های لجام گسیخته شان بحران زا است، اما حضور شان «یک ضرورت» و صد مرتبه از طالب جاهل جنایت کار بهتر است.

دشمن دانا که غم جان بود       بهتر از آن دوست که نادان بود