افغانستان کشوریست که از قرنها تا امروز با تاسف حقوق بشر زیر پا بوده و حاکمان وقت تا توانسته بودند، دست به ظلم و تعصب و یکه تازی و دیکتاتوری زدند و جامعه و باشندگان آنرا به درجه های مختلف و فرقهای نژادی و قومی برتابیده و تا امروز چنین روش تک قومی و برتری جویانه دوامدارد و این حاکمان از قدرت وتساوی باشنده گان ترس دارند و بقای خویش را در همین راهکار غیر انسانی تصور مینمایند؛ روی این اصل لازم است که غرض نهادینه ساختن حقوق بشر درافغنستان امروزی، در سیستم دولتی ونظام موجوده تغییرات به میان اید وجامعه جهانی ونخبگان داخلی وخارجی میتوانند در جهت تغییرآوردن در سیستم نظام مرکزی به سیستم خود گردانی محلی وتقسیم قدرت بکوشند وحقوق بشر وتساوی حق مرد و زن خود بخود در چنین نظام مردمی آهسته آهسته حل خواهد گردید وشیوه های تمامیت خواه نظام تک قومی وقبیلوی جایگاهشرا به نظام مردمی ومردم سالاری تبدیل خواهد کرد؛ البته این کار به سادگی نمیتواند تحقق پذیرد ، مبارزه واز خود گذشتگی را کار دارد وکوشش انسان دوستانه ومدبرانه را میطلبد؛ که در این راستا داکتر گرامی ، نورالحق نسیمی توانسته است دراین زمینه کارهای شایسته ای را انجام دهد و آگاهان بین المللی را در باره افغانستان بیشتر وادارد که تلاش نمایند تا در نهادینه ساختن حقوق بشر وبرابری انسانها در کشورما نیزتوجه نمایند وراه های حل را در یابند ومردم مظلوم مارا یاری معنوی ورهنمایی حقوقی دهند!
درکشورما پرابلم عدم تساوی حقوقی وجود دارد وحق شهروندی که به اساس کرامت انسانی باید احترام وشناخته شود ، اصلن وجود ندارد وحقوق زنان در این سرزمین در بسیاری موارد ومناطق پامال است وبر زنان بدیده تحقیر نگاه کرده میشود وزن از هیچگونه حق تصمیم گیری برای تامین سرنوشتش برخوردارنیست؛ همه اینها به نظر من سرچشمه از سیستم پوسیده قبیلوی وتک قومی میگیرد واین سیسم مانند اژدهای دوسر درکوشش است که با هر وسیله ی که ممکن باشد سد راه رشد ورسیدن به حقوق شهروندی شود وحتی تا سرحد انتحار وبیجان سازی شهروندان جان فشانی دارند تا نگذارند انسانها از حقوق مساوی وحق تعیین سرنوشت بر خوردار شوند. با تآسف که اداره کنونی افغانستان با نیرنگهای گوناگون جامعه جهانی را گول زده وهر روز جامه بدل مینماید تا به ادامه این سیستم جان کاه بپردازد؛ یگانه راه منطقی روشنگری است که از سوی روشنفکران نترس وخود شناخته بطور مشخص صورت میگیرد واین روشنگریها لازم است که در جهت آگاهی ومعرفت جامعه جهانی هم صورت گیرد وآنهای که زبان این ادارات واین دانشمندان تآثیر گذار را میدانند ، بایست که حقیقت جامعه افغانستان را پوست کنده وبرهنه برملا سازند وعلت درماندگی وعقب نگهداشتن کشور مارا برای جهانیان بیان بدارند ، بس است که تا امروز ما در زیر لحاف سخن میزدیم ویا از هراس بوده ویا زبونی بوده ویا شرم وحیا ، امروز لازم است وبایستنی است که در افشای حقایق ذهنیت های جهان را بیدار سازیم وبرای مسوولین دنیا بفهمانیم که درد جامعه ما در کجاست ودوایش چیست؟
اگر مسایل هویت و هویت زدایست، اگر عدم تساوی حقوق شهروندیست، اگر سیستم جهالت بار قبیلوی و بدویست، اگرتلقین گرایست، هر اگری که به نظر دانشمندان دلیل به شمار می آید، برای شهروندان وجامعه جهانی باید که گفته شود و مورد بحث و گفت و گو قرار گیرد.
نام کشور هم یکی از پاره هایست که بخش زیاد مردم این سرزمین را ازخود بیگانه ساخته است ونخبگان ما ، شاعران ما ، دانشمندان ما وسیاستمداران ما ، با تآسف که دراین زمینه ها کمتر سخن میگویند ودر زمینه های سخن میگویند که هیچ تاثیر ندارد وفقط خوش خودشان می آید وبس ! منتظرهم هستند که نسل امروزی با دودست بر، از ایشان پذیرایی کنند. ما درگفتن وبیان حقایق متحد نیستیم ودر نفاق وکوبیدن یکدیگر بیشتر اتفاق داریم که فلان نفر چه چیز را نوشته واین سخن ازکی بوده وچرا سخن آنرا تکرار کرده ، عمر ما در ملامت کردن سطحی یک دیگر گذشت وبه نتیجه نرسیدیم ، لازم است که با یک صدا حقایق پنهان کرده شده کشور را بر ملا سازیم ودنیا را بگوییم که از این چنین سیستم تبهکار پشتیبانی کردن ، شمارا نیز شریک تبهکار میسازد وجان فرزندانتان را در راه بیهوده وبا افراد بیهوده وقلدر تمامیت خواه دشمن دموکراسی از دست ندهید وبیایید با مردم خردمند افغانستان گفت وگو نمایید وراه حل را یکجا با این مردم جستجو بدارید ، در غیر آن کارهایتان بی ثمر وکمکهایتان بی نتیجه خواهد بود وهر روز ترور ووحشت دامنگیر دنیا خواهد گردید ، با یک اشتباه تباهی در خواهد رسید وجمع کردنش آسان نخواهد بود.
من آقای داکترنسیمی را ندیده ام، ولی ازابراز نظرهایش واز کوششهای فرهنگی و گسترش گراییش که دنیا را، نخبگان دنیا را، سیاستمداران دنیا را تا حد توان که دارد به شکل انفرادی یا دسته جمعی روشنگری میکند ، محافل میگیرد واز مسوولین کشورها دعوت مینماید وافغانستان را باهمه مشکلاتش برای دنیا بطوری که هست معرفی میدارد واین کاریست که نتیجه میدهد وکمکهای دنیا منبعد شاید به هدر نروند واگر این کوشش همگانی شود وبا دعوت داکتر نسیمی اگر لبیک بیشتر گفته شود ودر چنین محافل که زمینه سخن گفتن میسر است ودرد دل بیان کردن برای هر فرد آسانتر است؛ لازم است که شرکت نماییم ودست بدست هم داده با اقای نسیمی همکاری کنیم واز غرور بیجا پایین آییم ، بخاطر نجات از سیستم قرون وسطی قبیلوی ونمایاندن فرهنگ پر افتخار ونامهای تاریخی کشور کوشش نماییم ، بدون شک به نتیجه نیکی دست خواهیم یافت واز اتحاد است که قدرت به میان می آید منظوراز قدرت ، عدالت وبرابری وتامین حقوق بشراست وما امروز جز خانواده دنیا هستیم وبا دنیا باید که خودرا نزدیک گردانیم ، و پیام حق خواهی وبرابری جوی را بگوش نخبگان دنیا برسانیم، تا از شر ترور و وحشت تفکر طالبانی در امان بمانیم . جنگ در افغنستان ، جنگ تمدن است وفرهنگ وتجدد است وعقب روی، خرد است و نا بخردی، تاریکی است وروشنایی ، دانش است وجهالت ، خردمند کسی است که چراغ روشن بدست گیرد ودر جهت حق وبرابری وتمدن پذیری بایستد واز فرهنگیان ونویسنده گان گرامی خواهش میکنم که بیش از این دور از هم زندگی کردن وباهم نشدن واز خواسته های برحق مردم دفاع نکردن ، مایه از خود بیگانگی وزبونی را نشان میدهد ، بیایید بخاطر حفظ فرهنگ تاریخی وبر گشت هویت که همه را قناعت حاصل گردد وتساوی حق شهروندی در آن دیده شود ، دست بدست هم دهیم ودراین راه راستین کوشش در خورو بسنده نماییم ، تا در آینده ، کوتاهی وجدانی در پیشگاه نسل جوان نداشته باشیم. ایدون چنین باشیم.
