اگر امریکا کشت،‌ اشغالگر است و اگر پاکستان…؟

از بدو آغاز عملیات ضد تروریزم به رهبری امریکا در سال ۲۰۰۱ صد ها و هزاران غیر نظامی افغانستانی در بمباردمان، شلیک، راکت و حتی سانحه های راننده گی این نیرو ها کشته شدند.

رییس جمهور کرزی در مقابل شماری از این کشتار ها سکوت می کرد و گاهی هم با اصدار اعلامیه های مطبوعاتی کشتار غیر نظامیان را محکوم می کرد. آقای کرزی گاهی با ریختن اشک در برابر این عمل جنایت کارانه نیروهای خارجی واکنش نشان می داد.

نیروهای خارجی نیز بعد از کشتار خود ابراز تأسف می کردند و علت این کشتار را گاهی اطلاعات استخباراتی نادرست و گاهی هم استفاده طالبان از خانه های مردم به عنوان موضیع عنوان می کردند.

در ده سال گذشته این بازی موش و پشک ادامه داشت،‌ خارجی ها می کشتند و کرزی محکوم می کرد.

آقای کرزی در این اواخر و در پی تیره شده مناسباتش با کاخ سفید پوستین را چپه پوشید و به سخنرانی به دور از انتظار در پیوند با بمباردمان نیروهای خارجی در ولایت هلمند پرداخت.

آقای کرزی در این سخنرانی خود به نیروهای خارجی خطاب کرد که اگر یکبار دیگر غیر نظامیان در حملات هوایی شان کشته شوند، انها را اشغالگر قلمداد خواهند شد.

هنوز دیری نگذشت که پاکستانی ها نیز بلای جان مردم افغانستان شدند. نیروهای پاکستان چندی پیش با بمباردمان مناطقی مسکونی در ولسوالی گوشته ولایت ننگرهار پرداختند که موجب بیجا شدن صد ها خانواده و کشته و زخمی شدن چندین غیر نظامی شد.

اقای کرزی حسب معمول با اصدار بیانیه مطبوعاتی این عمل پاکستانی ها را محکوم کرد و چندی بعد از ان به پاکستان سفر کرد و انجا پاکستان را دوست ستراتی‍ژیک افغانستان عنوان کرد. اقای کرزی حتی یکبار هم با مقامات پاکستان این مسئله را مطرح نکرد که چرا نیروهای انکشور هر از گاهی خاک افغانستان را مورد توپ باران قرار می دهند؟

این بار نخست نبود که پاکستان خاک افغانستان را مورد توپ باران و بمباردمان قرار می دهد. در گذشته نیز در ولایات جنوبی و جنوب شرقی این کار تکرار شده بود.

خنثی بودن دولت افغانستان و به خصوص شخص رییس جمهور، پاکستانی ها را در حد چشم سفید و شیرک ساخت که چند روز پیش به صورت پیاپی مناطقی را در ولایت کنر توپ باران کردند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، صبح روز دوشنبه ۱۲ راکت دیگر از سوی نیروهای پاکستانی بر ولایت کنر اصابت کرد که ۱۲ تن کشته و زخمی شدند.

جنرال محمد عوض نظری، قوماندان امنیه این ولایت می گوید ۶ تن بشمول کودکان و زنان در این حملات کشته و ۶ تن دیگر مجروح شدند.

در همین حال رییس شورای ولایتی کنر از دولت خواست تا جلو این گونه حملات را گرفته و در غیر ان صورت خود مردم علیه نیروهای پاکستانی وارد عمل خواهند شد.

با وجود تأیید این حملات از سوی مقامات امنیتی در شرق کشور اما آنچه در مقابل از سوی حکومت و رسانه ها شاهد هستیم سکوت است و سکوت است و سکوت؟!!

در همین حال ائتلاف ملی تغییر و امید لب به انتقاد از خاموشی دولت و رسانه ها در برابرحمله های موشکی نیروهای پاکستانی بر ولایت کنر گشوده و این اقدام تجاوزکارانه و فجایع ناشی از آن را محکوم کرد.

به گفته این ائتلاف همزمان با این حملات راکتی، رییس‌جمهور کرزی با آب‌وتاب از دستاوردهای سفر خود به پاکستان و سطح بالای حسن نیت و همکاری مقامات این کشور نسبت به پروسه‌ صلح با مخالفان مسلح افغانستان سخن گفته و تأکید کرده است که هیچگاه مناسبات دو کشور به اندازه‌ زمان فعلی گرم و دوستانه نبوده است!

اینجا دو چیز ازبرخورد دولت افغانستان و شخص رییس جمهور استنتاج می شود، یکی اینکه خون کودک و زن کنری با خون کودک و زن هلمندی فرق دارد یا هم اینکه قاتل امریکایی و پاکستانی فرق دارد.

اگردر حقیقت دیده شود امریکایی ها به قصد کشتن غیر نظامیان هواپیما های شان را به هوا بلند نمی کنند. انها بر اساس گزارشات استخباراتی که از خود محل به انها می رسد عملیات هوای شان را پلان کرده به بمباردمان می پردازند. یا هم طالبان که کرزی انها را برادران خود می خواند از خانه های مردم بر نیروهای خارجی اتش می کنند که در نتیجه اتش متقابل کودکان و زنان کشته می شوند.

واکنش پارلمان و احضار سفیر پاکستان

مجلس نماینده گان کشور در جلسات متعدد نسبت به توپ باران خاک افغانستان از سوی پاکستان واکنش نشان داد و ان را محکوم کرد.

یکی از اعضای مجلس گفت از طریق کمیته روابط بین المللی وزارت خارجه را زیر فشار قرار خواهد داد تا با مقامات پاکستان در این خصوص صحبت کنند.

سر انجام وزارت خارجه امروز سفیر پاکستان در کابل را احضار و اعتراض دولت افغانستان را برایش تسلیم کرد.

سوال اینجاست که ایا این کفایت می کند؟ چرا اینبار رییس جمهور در برابر خبرنگاران قرار نگرفت و نگفت که پاکستان با این کار خود روابط دوستانه دو کشور را لطمه میزند؟ چرا نگفت که پاکستان تمامیت ارضی افغانستان را نقض کرده است؟ چرا طالب خونبهای کودکان و زنان بی گناهی کنری و ننگرهاری نشد؟ ایا این سکوت به این معنی نیست که دیگر افغانستان جز یکی از صوبه های پاکستان شده و آقای کرزی نیز والی این صوبه است؟