از کشته شدن شهید جنرال محمد داوود داوود، فرمانده زون ۳۰۳ پامیر چهار روز می گذرد، اما تا کنون هیچ نظر واحدی در مورد نحوی کشته شدن او وجود ندارد.
ظاهراً جنرال داوود داوود عصر روز شنبه در جریان یک حمله انتحاری در دفتر والی تخار به شهادت رسید. با گذشت هر ساعت و هر روز ابهامات دراین خصوص افزایش می یابد.
از انجا که جنرال داوود-داوود از فرماندهان نزدیک به احمد شاه مسعود بود، از مهارت کافی در زمینه دشمن شناسی و خنثی سازی برنامه های دشمن برخوردار بود. جنرال داوود از اوان جوانی تا دم مرگ در رویا رویی با دشمنان افغانستان قرار داشت. کشتن همچون فرد بدون برنامه ریزی دقیق و وجود دست های قوی در دستگاه دولت امکان پذیر نیست. اما به هر صورتش او در یک عمل نا جوانمردانه به قتل رسید و طالبان بلافاصله مسوولیت این رخداد را به عهده گرفتند و عامل قتل را یک انتحار کننده اعلام کردند.
بعد از انکه طالبان مسوولیت قتل را پذیرفتند، خبر های رسیده از تخار می گفتند که فرد مهاجم با استفاده از لباس پولیس خود را به دهلیز که شهید جنرال داود-داوود از اتاق مجالس ولایت تخار بیرون شده بود رساند بمب های بسته به جان خود را منفجر کرد. همزمان شماری می گفتند که مهاجم لباس اردوی ملی به تن داشت. حتی ادعا های وجود دارد که مهاجم از جمله محافظان فرمانده قول اردوی شاهین بود که با این هیات از مزار به تخار آمده بود.
والی ولایت تخار نیز که در این رخداد به شدت مجروح شده است، ساعات پس از رخداد به رسانه ها گفت که یک عامل انتحاری با منفجر نمودن مواد انفجاری که به جان خود بسته بود جان جنرال داوود – داوود و شش تن دیگر را گرفت.
عبدالجبار تقوا والی ولایت تخار ضمن اینکه پذیرفت رخداد در نتیجه یک عمل انتحاری به وجود آمده است، از باخبر بودن برنامه دشمن در این زمینه نیز اطلاع داد. او گفت که حتی انها شماره تلفون فرد مهاجم را دریافت کرده بودند.
والی تخار هنوز زنده است و صدای او ثبت نیز شده است. اگر چنین باشد که انها حتی شماره تلفون فرد مهاجم را داشتند، این همه نیروهای استخباراتی چه می کردند که این فرد را بازداشت نکردند؟ این فرد را کی به داخل ان دهلیز رساند؟ چرا وقتی کسی یونیفورم پولیس یا اردو به تن داشته باشد به این گونه مجالس مهم بدون تلاشی راه داده می شوند؟ ایا فردی که به جان خود بمب بسته باشد، بدون دست داشتن افرادی کلیدی می تواند این چنین محل خود را برساند؟
از طرفی هم گروه تحقیق نیروهای امنیت ملی افغانستان، بعد از بررسی ساحه انفجار در جریان دو روز اعلان کردند که انفجار ناشی از مواد جاسازی شده در دهلیز مقام ولایت بوده است. اگر چینین باشد چه کسی این مواد انفجاری را در دهلیز جاسازی کرده بود؟ قانون امنیتی اینست که پیش از حضور یک مقام بلند رتبه امنیتی، محافظان او همه ساحه را مورد بررسی قرار می دهند. مطمیناً‌این کار را محافظان شهید جنرال داوود انجام داده است و ساحه حتماً از سوی نیروهای جرمنی نیز مورد بررسی قرار گرفته است. پس مواد منفجره از کجا شد؟ اگر واقعا ً‌رخداد ناشی از مواد جاسازی شده در دهلیز مقام ولایت باشد، پس این مواد بعد از این همه بررسی ها جاسازی شده است. چه کسی می تواند این کار را بکند؟ تا فرد با صلاحیت و بلند رتبه این کار را نکند ایا این کار از دست افراد پاین رتبه در ان همه تحکیمات امنیتی بر می آید؟
برادر، شهید جنرال داوود – داوود و یکی از زخمی های رویداد، می گویند که جنرال فقید در نتیجه انفجار جانش را از دست نداده بود. به گفته انها، او پس از انفجار به شدت از ناحیه پاهایش مجروح شد و سپس مورد اصابت هشت گلوله در سینه و سرش قرار گرفت. چرا جسد جنرال داوود پیش از به خاک سپاری مورد بررسی قرار نگرفت و اگر گرفت نتیجه اش کجاست؟ اگر این ادعا واقعیت داشته باشد،پس فرد مهاجم کیست؟ کی توانست در ان همه ازدحام نیروهای امنیتی این چنین کاری را انجام دهد و پا به فرار بگزارد؟
شماری از رسانه ها نیز از تیر اندازی های بعد از انفجار گزارش داده اند. والی نیز هنوز زنده است و او در چند متری انفجار بوده است، او باید این تیر اندازی ها را دیده باشد یا هم شنیده باشد.
این همه چرا ها و سوالاتی وجود دارند که با دریافت پاسخ می شود گوشه های تاریک ترور شهید جنرال محمد داوود داوود روشن شود.
اما چرا جنرال داوود – داوود؟
داوود شهید، از نظامیان پاک و صادق این سرزمین بود که در شناخت دشمنش دچار سردرگمی نبود. او می دانست که دشمن افغانستان طالب است و طالب از جانب پاکستان حمایت می شود. او نیز می دانست که پاکستان با حمایت طالبان در افغانستان دنبال چه اهدافی است.
داوود چه در زمان مقاوت و چه در زمان اخرین وظیفه اش، در، درهم کوبیدن مواضع دشمن از هیچ نوع سعی و تلاش دریغ نکرد.
او با باور به عدالت و مبارزه برای آزادی تمام نیروی خود را به خرج داد تا ظرف شش ماه تمامی صفحات شمال کشور را از وجود طالبان پاکسازی کند. داوود با صراحت به دشمن عنوان می کرد که باید تسلیم شود در غیر ان در جنگ کشته خواهند شد.
این شجاعت داوود اورا در مدت کم به یکی از چهره های شاخص در اوردن امنیت به صفاحت شمال و نابودی طالب از ان خطه مبدل کرد.
این همه برای طالبان و باداران پاکستانی شان قابل تحمل نبود. طالبان و باداران پاکستانی شان نخست با از میان برداشتند شهید جنرال مولانای عبدالرحمن سید خیلی، خواستند که کمر شهید جنرال داوود – داوود را بشکنانند. قصد پاکستان و طالبان این بود که با تضیعف شهید جنرال داوود داوود اورا زیر فشار قرار داده دوباره در صفحات شمال نفوذ کنند. اما داوود با غضب بیشتر و اراده مستحکمتر به نابودی این دشمنان افغانستان پرداخت.
سرانجام پاکستانی ها و طالبان تصمیم شان را گرفتند که اورا نیز از میان بردارند.
اما ایا برنامه های و فعالیت های شهید جنرال محمد داود – داوود فقط به زیان طالبان و پاکستان بود یا حلقات در دستگاه دولت نیز این فعالیت ها را به زیان خود می پنداشتند؟
دولت افغانستان با راه اندازی پروسه مصالحه و ایجاد شورای صلح می خواهد به این بهانه نظام را به طالبان تسلیم نمایند. دولت در هیچ جای دیگر افغانستان به مواضع طالبان نمی تازد و انها را زیر فشار قرار نمی دهد. تنها نقطه که طالبان از سوی نیروهای دولتی به وی‍ژه پولیس مورد فشار قرار می گرفتند صفحات شمال کشور به رهبری شهید جنرال محمد داوود- داوود بود.
داوود فقید به داکتر عبدالله – عبدالله رهبری ائتلاف تغییر و امید گفته بود که او به ارگ ریاست جمهوری احظار شده بود و پیام کرزی برایش مبنی بر اینکه در شمال جنگ قومی از سوی او راه اندازی شده است ابلاغ شده بود.
داوود فقط برای میهن خود می رزمید، برایش مهم نبود که دشمنش کیست؟ پشتون یا تاجک؟ به نظر آگاهان این یک هشدار از جانب رییس جمهور و اطرافیانش در خصوص از بین بردن پایگاه های طالبان در شمال کشور توسط داوود شهید محسوب می شود.
بدون تردید گفته می توانیم که حلقات در اطراف رییس جمهور از نحوی فعالیت داوود شهید در برابر طالبان راضی نبودند. انها نمی خواستند که برادران ناراضی شان در شمال کشور نابود شوند.
دولت افغانستان با راه اندازه مصالحه یک جانبه با طالبان می خواهد به هر شکل ممکن پاسخ انفجار و کشتار انها با انفجار و کشتار داده نشود. اما داوود شهید باور داشت که در دفاع از جان مردم و استقلالیت کشور حتی اگر نیاز باشد دشمن را کشت باید دریغ نکرد.
در پایان می توان نتیجه گرفته که قتل شهید جنرال محمد داوود داوود از سوی ارگ نشینان در تبانی و مشوره با دستگاه استخباراتی پاکستان صورت گرفته است.
زیرا این قتل و قتل داکتر عبدالله لغمانی، جنرال عبدالرحمن سید خیلی، جنرال خان محمد خان مجاهد و ملک زرین در پاکستان طرح ریزی شده بودند و همه بخاطر قرار گرفتن سر راه منافع پاکستان به قتل رسیده بودند. دولت افغانستان در حالیکه می دانست در همه این قتل ها پاکستان دست دارد هیچ نوع واکنش نشان نداد. از این رو گفته می توانیم که حلقاتی در دستگاه دولت در این قتل های زنجیره ای دست دارند و این قتل ها تا نابود ساختن همه مخالفان طالبان و پاکستان ادامه خواهد داشت.
