اخبار و گزارشات

توهین و تحقیر پناهندگان افغان در اوکراین

ukrain_soldiar_afghanrefugees

 

سازمان حقوق بشر «عفو ​​بین الملل» اعلام کرده است که کارکنان نیروهای مرزی اوکراین، ۸ نفر پناهندگان افغان را مورد ضرب و شتم بیرحمانه قرار داده اند. مقامات سازمان ملل متحد به این باورند که  اداره پذیرش پناهندگان در اکرائین فعال نیست.

اخیراً دفتر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد تائید کرد که ۱۴ نفر از پناهندگان افغانستان که در میهن شان با خطر مواجه بودند. در حال حاضر مسئله اخراج آنها از طرف مقامات اوکراین در نظر گرفته شده است که در تناقص با هنجار های بین المللی حقوق بشر و اوکراین میباشد.

ماکسیم بوتکیویچ (Maksim Butkevich) سخنگوی کمیساریای عالی پناهندگان در اوکراین طی مصاحبه یی برای بی بی سی اظهار داشت: 

این یک حقیقت آشکار است که اداره امور پذیرش پناهندگان در اوکراین کار نمی کند بدین خاطر این ۱۴ نفر پناهنده افغان با چنین سرنوشتی روبرو شدند، فردا  اشخاص دیگری در عین سرنوشت دچار خواهند شد.”

طبق معلومات اداره «عفو ​​بین الملل» سازمان حقوق بشر، در حال حاضر۱۱ نفر شهروندان افغانستان در نظارت خانه فرودگاه بین المللی «بوریسپول» شهر کیف اگاه داری می شوند. از آنجمله تا بحال سه نفر رد مرز شده اند و در میان آنها کودکی هم است که بدون همراهی خویشاوند بزرگ سال از اوکراین اخراج می گردد.

قابل یادآوری است که برای پناهندگان هرگز فرصت داده نشده تا مسئله رد مرزی خودرا به دادگاه شکایت کنند. این افراد اخراج شده ترجمانی هم نداشتند و آنها محض در پای اسنادی امضا کردند که از محتوای آن آگاهی نداشتند. تنها یک تعداد آنها در دادگاه که دوسیه های شان را بررسی می کرد، حضور بهم رسانیدند.

اما آنچه که مربوط به رفتار خشن و زشت نسبت به پناهندگان ارتباط میگیرد و پناهندگان هم خود د رمورد ابراز داشتند عبارت از اینست که  در زمان انقیاد و انتقال آنها به کیف، بدبختی های زیادی را متحمل گشتند. وعده یی هم در اعتراض با این رویه های خشن خود را مجروح  ساختند. با وجودیکه تحت درمان قرار داده شدند، ما بصراحت برایشان تفهیم شد که موضوع جراحت تاثیری در روند اخراج آنها از مرز اوکراین ندارد.(۱) 

مرزبانان اعتراف کردند که آن ها مجبور بودند به زور مُشت و لگد افغان ها را رد مرز نمایند

طوریکه رئیس مطبوعاتی خدمات مرزبانی اکرائین به آژانس خبری ( کومینتاری) اظهار داشت:

محافظین سرحدی اکرائین به استفاده از زور، مشت و لگد علیه پناجویان از افغانستان اعتراف نموده و این عمل خود را نتیجه برخورد تحریک آمیز و تهاجمی افغان ها توجیه کردند.

طبق فیصله دادگاه ایالت ماورای کارپات «زاکارپات»، اداره خدمات مرزبانی دولتی موضوع اخراج اجباری پناهندگان افغانستانی را سازمان دهی کرده که در ماه سپتامبر سال قبل در ناحیه مرزی «چُوپ – موکاچِف» مرز اسلوواک و اوکراین در حین عبور از مرز اوکراین- اسلواک دستگیر شدند و آنهم مغایر نورم های حقوقی و مرزی اوکراین می باشد.

زمانیکه این پناهجویان در اردوگاه دولتی«ژوراویچی» وزارت داخله اوکراین بسر می بردند، ۱۰ نفر آنها در فوریه ۲۰۱۱ از اداره دولتی مهاجرین اوکراین در خواست پناهندگی نموده بودند، اما تقاضای آن ها مورد قبول واقع نشد و کسی هم در این رابطه به دادگاه مراجعه نکرده بود.

اما طوریکه در درخواستی تذکر داده شده، حسب قوانین اوکراین و پس  از تثبیت هویت توسط سفارت جمهوری اسلامی افغانستان در اوکراین، تصمیم گرفته شد تا اجباراً این گروپ شهروندان افغانستان از طریق ترمینل   فرودگاه بین المللی «بوریس پول» رد مرز شوند.(۲)هموطنان عزیز!

دو مطلب که از آنها تذکر رفت در رسانه های مورخ هفدهم ماه مارچ اکرائین به نشر رسیده بود، که غرض آگاهی شما از سرنوشت رقت بار هموطنان مان برگردان نموده و خدمت تان و ارایه نمودم. و باید علاوه نمایم که این بمثابه مشت نمونه خروار است که یکی از هزاران حادثه یی است با هموطنان بیچاره ی ما در گوشه و کنار جهان اتفاق می افتد و تصادفاً در گوش رسانه ها رخنه می کند. ممکن این حادثه غم انگیز استثنایی باشد که به گوش مقامات دفاع از حقوق بشر رسیده است.  چه بسا حادثات سنگین تر و رقت بار تر دیگریست که تا به امروز پنهان مانده و به گوش کسی نرسیده است. بعد از سال ۱۹۹۲ تا به امروز که تقریبا دو دهه سپری میشود،  بیشتر از هزاران مهاجر افغانی در جنگلات و کوهستانات اوکراین به مشقت ها و بدبختی های بیکرانی مشت و پنجه نرم کرده اند و صد ها تن شان تا حال سر در گُم اند.

البته به جامعه اروپا و سازمان های بین المللی حقوق بشر روشن است که فساد در جامعه و دولت اکرائین همانند افغانستان حکم فرماست و در این کشور یک عده فغان های جنایت کار برای خود لانه جور کرده اند و در تبانی با مافیای بین المللی قاچاق انسان، ادارات پولیس و سرحدی  اوکراین به اشتغال قاچاق انسان و دیگر کارهای ناروا مصروف اند. بدون تردید در این اتحاد نامقدس کارکنان سفارت افغانستان در اوکراین هم دخیل می باشند. و گرنه چطور این ۱۴ نفر از اتباع یک کشور از سپتامبر ۲۰۱۰ الی مارچ ۲۰۱۱ در اردوگاه وحشتناک و  غیر انسانی «ژوراویچی» در اسارت بسر برده و سفارت دولت اسلامی افغانستان تا کنون هیچ نگرانی نسبت به این هموطنان، از خود تبارز نداده است؟ چگونه اتباع یک کشور در فرودگاه بین المللی کشور دیگر مورد لت و کوب و افتضاح قرار میگیرند و سفارت دولت اسلامی افغانستان در مورد حتی به هیچ مقامی مراجعه نکرده است و از حقوق انسانی آن ها دفاع نکرده است؟ حرف در این جا از بی کفایتی های یک اداره دپلوماتیک است که دفاع از شهروندان کشور در راس وظایف آن قرار دارد. من زمانیکه به این بدبختی هموطنان خود و رسوائی هایی که در مطبوعات و رسانه های گروهی این کشور وقتا فوقتا بازتاب داده میشود سخت رنج میبرم و خیلی تاسف میکنم به ملتی که اینگونه افراد بی کفایت و بی احساس را بحیث نمایندگان خود در گوشه و کنار جهان گماشته است. ما چه مردم بدبختی هستیم که از غیرت حرف میزنیم ولی یک شهروند ما را در زندان مورد توهین و تحقیر قرار میدهند و ما جرئت نداریم تا قانونی  از او دفاع کنیم!

اکنون ببینید که چه حقایق در پُشت پرده است و شهروندان ما نمی توانند اجازۀ اقامت و درخواست پناهندگی از ادارات مهاجرین اوکراین بنمایند؟

نخُست از همه: فساد بیش از همه در ادارات قضایی، مرزی، کشوری و پناهندگی اوکراین. هیچ کسی نمی تواند که در اوکراین مدرک پناهندگی را از راه قانونی دریافت نماید؛ ولوکه صد در صد مدارک درُست در دست داشته باشد و بدون پرداخت رشوه (۸ تا ۱۲ هزار دلار) ممکن نیست.

دوم: کنترول بی چون چرای این دهلیز بیزنس(تجارتی) توسط مافیای بین المللی قاچاق انسان؛

سوم: بی کفایتی و بی مبالاتی سفارت دولت اسلامی فغانستان در اوکراین

چهارم: تا اندازۀ یی ساده لوحی و گناه شهروندان افغانستان میباشد  که به حرف قاچاقبران فریب می خورند و راهی سفر مرگ می شوند

پنجم: و مسئولیت اساسی بدوش دولت فاسد مرکزی فغانستان که در ارایه خدمات به شهروندان ناتوان و در تامین صلح در سراسر کشور که نیاز اساسی مردم است، ناکام میباشد.

در این جا ناگزیر اسامی چند نفر از این جنایت کاران را بنویسم تا هم شهریان ما آگاه شوند.

در راس هرم جنایت کاران در اوکراین شخصی بنام صابر سنگر است. می گویند که وی از کادر های رده های بالایی دستگاه آدم خوار «خاد» بوده و در قتل، آدم کشی و بد اخلاقی در مقابل مردم بی گناه پروان تا زانو در خون غرق می باشد. نام وی در جدول جنایت کاران ضد بشر در محکمه هاگ ثبت است. جنایت های وی توسط مشاورین قبلی  «کا جی ب» حمایت میشود که در افغانستان به وی درس آدم کشی و تیزاب پاشی بالای اجساد کشته شدگان را داده بودند. همان مشاورین جنایت کار قبلی در رده های بالای دستگاه «خدمات امنیتی اوکراین» و دیگر ادارات کشوری قرار دارند.

شخص دیگری از این جنایت کاران بنام حکیم یاد میشود. وی قبلاً به کار جنایت پیشه قاچاق انسان مصروف بود و فعلاً ارتباط مستقیم ادارۀ شهری پناهندگی کیف و ریاست مستقل پناهندگی اوکراین (قبلاً وزارت مهاجرین) داشته و همه اتباع افغانستان، بسیاری پاکستانی ها، بنگله دیش و غیره بوسیله وی مدارک پناهندگی را دریافت میکنند. البته در بدل ۱۵ الی ۲۰ هزار دلار. شخصی بنام امان ترکمن در بدل ۲۵ هزار دلار سال ۲۰۰۹ مهاجر شد، چون وی قالین فروش ثروت مند بود و به همین کسب در اوکراین مشغول است.

شخص سفیر افغانستان در اوکراین هم در این کار مستقیم دخیل بوده و نفر معتمد سفیر سید مقیم که قبلاً در مهمان خانه های غیر قانونی صابر سنگر نان و آب بر برای مهمانان (افرادی که غیر قانونی به غرب می رفتند) می برد، در زمان شارزدافیری محی الدین مسعود به وساطت صابر سنگر در سفارت به حیث کارکن تخنیکی نصب شد. با ترتیب اسناد از سفارت افراد را سنگر به بیرون می فرستد، از لاگر ها آزاد می نماید.

افرادی که پول نداشته باشند و یا اکثراً اتفاق می افتد که آن ها با نقشه از قبل سنجیده شده توسط سنگر، مقیم، حکیم و اوکراینی ها مورد سرقت قرار میگیرند، برای ماه ها و سال ها در لاگر ها می مانند. نه کدام سفارتی و نه کدام سازمان دفاع از حقوق بشر به سرنوشت اینها نمی رسد.

دیروز بتاریخ هژدهم ماه مارچ این گروپ یازده نفری افغان از فرودگاه بین المللی کیف جانب افغانستان رد مرز «دیپورت» شدند. در حین رد مرزی قنسول جمهوری اسلامی افغانستان آقای ضیا در فرودگاه حضور داشت و افغان های بیچاره رد مرز(دیپورت) شدند.

آری! چه گونه قنسول یک کشور به نمایندگی سفارت در رد مرزی افغانها کمک کمک می کند، چه توقع دیگر از چنین سفارت بی کفایت باید داشت؟

من از همه سازمان های ملی و بین الملل  دفاع از حقوق بشر، ، مقام ریاست جمهوری افغانستان، قبل از همه سازمان مستقل دفاع حقوق بشر افغانستان و رئیس آن خانم شجاع و مبارز خسته ناپذیر سیما ثمر، ولسی جرگه کشور، وزارت محترم عدلیه افغانستان و مقامات ذیدخل دیگر خواهشمندم تا هیئتی را به اوکراین اعزام نمایند تا وضع غیر انسانی در لاگر های نگاهداری پناهندگان که در ایالت های هم مرز با روسیه سُومی، هم مرز با بیلاروس چِرنیگوف، هم مرز با لهستان والین و هم مرز با هنگری و اسلوواک زاکارپاتیا دیدن نموده و بیشتر از صد ها افغان بیچاره که در آن جا ها نگاه داری می شوند، آزاد شوند.

این لاگر ها بعد از سال ۲۰۰۶ میلادی نظر به توافق (amnesty) که میان اتحادیه اروپا و اوکراین به امضا رسید، به کمک صد در صد مالی اتحادیه اروپا تامین شده و می شوند، ساخته شده اند. اطراف آن ها با دیوار های سیم خاردار بسته بوده و باشندگان در آن جا مانند زندانی ها زندگی دارند، صرف روزانه در محوطه لاگر برای چند ساعت محدود می برآیند و بس. غذای بسیار بی کیفیت و حرام در آن جا برای پناهندگان داده می شود.

در بالا گفتم که این لاگر ها به کمک مالی اتحادیه اروپا ساخته شده اند و اعاشه و اباطه آن به سطح اروپایی در نظر گرفته شده است، اما این پول ها توسط الیگارش ها و باند های اوکراینی حیف و میل میشوند و برای بازداشت شدگان غذای حقیری اکثراً از چربی و گوشت خوک داده می شوند. گرچه چندی قبل یکی از این لاگر ها را در تلویزیون اوکراین نشان دادند و آن ها تصریح کردند برای بازداشت شدگان لاگر غدا های بومی شان یعنی مسلمانی داده می شود. اما این راپورتاژ صرف نمایشی بود و بس.

این بود شمه یی از درد هموطنان بیچاره ام. خداوند(ج) در کشور ما صلح را بیاورد.

 

__

۱) http://lb.ua/news/2011/03/17/88604_Pogranichniki_ischerpivayushche_vidv.html

۲) 

http://politics.comments.ua/2011/03/17/239400/pogranichniki-priznalis.html

http://www.bbc.co.uk/russian/international/2011/03/110317_ukraine_afghans.shtml

http://www.bbc.co.uk/russian/rolling_news/2011/03/110316_rn_ukraine_afghan_refugees.shtml

 


نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا