فرضیه پایگاه دایمی آمریکا در افغانستان

در این روز ها در هر گفتمانی تلویوزنی و رادیوی که میبینم یا میشنویم بازار ایجاد پایگاه نظامی امریکا  در افغانستان از همه گرم ها گرمتر و داغتر است. عده ئی از هم وطنان ما اگر حرف منطقی برای گفتن دارند یا ندارند پایگاه را خلاف منافع ملی در افغانستان بررسی میکنند تعدادی باور دیگری دارند و حضور و پایگاه نظامی امریکا را در شرایط موجود با در نظر داشت وضعیت در منطقه  ضروری می دانند. هر دو طیف آگاهانه یا غیر آگاهانه دلیل میاورند گلون صاف میکنند چیزی و چیز های  که میخواهند میگویند. حکومت و پارلمان یا بطور مجموع  دولت معلوم نیست که در این باره چه دیدگاهی مشخصی یا  مثبت یا منفی دارند. شورای محترم علما و بعضی از وزرا محترم عوض وظایف محوله خود در مورد پایگاه نظامی امریکاه مصوبه صادر نمودده سخنرانی میکنند. این که از کجا دستور میگیرند با کیها مشوره دارند من هم نمیدانم . با در نظر داشت این سردرگمی ها و نبود شفافیت دیدگاه دولت در این مورد  خواستم مقاله مفصلی بنیوسم فرصت یاری نمیکرد. با پیدا شدن اندکی وقت چیزی نوشتم امیدوارم علاقمندان بخوانند و آنچه را که تاکنون نزد شان در این مورد روشن نیست از نوشته دریابند. حالا میپردازم به اصل مطلب:

۱- برای هر کشور وملتی استقلال سیاسی تمامیت ارضی غرور و منافع ملی  خیلی  ارزشمند است. افغانها هم نیاز دارند تا دارائی سر زمین با ثبات وحکومت قانونمند  ، مستقل، آزاد  وارزشهای  ملی بر بنیادعدالت اجتماعی باشد وحراست وپاسداری از جغرافیا منافع ملی وارزش های معنوی از پدیده های است که ملتها بخاطر آن قربانی میدهند .حال برای ما این مهم نیست که کدام کشور در افغانستان پایگاه دایمی ویا مؤقتی دارد یا بفکر آن است. آنچه مهم است استقلال ثبات، امنیت،  رفاه اجتماعی ومنافع ومصالح ملیست.اگر افغانها تجربه دفاع از ارزشهای که تذکر رفت داشته باشند طبعا نیازی به هیچ کس ندارند ودر غیر آن مسئله وابستگی تکافل وتضامن  مطرح میگردد اینکه این ارزشهارا  افغانها چگونه تأمین وصیانت میکند لازم می افتد تا به تجربیات تاریخی وشرائط فعلی کشور نگاه ژرفتر وعمیق تر انداخته شود.

۲- دید دو گانه: در سطور نسخت نیز تذکر دادم و باز یاد آور میشوم. طوریکه از رسانه ها شنیده میشود  فرهنگیان و نهاد های مدنی در مورد پایگا های نظامی امریکا در منطقه نظرات مثبت ومنفی دارند. یکتعداد وجود پایگاه های امریکائی را دلیل برای جلو گیری از جنگ ها وخشونت های ذات البینی افغانها میداند افغانهایئکه بغض وکینه قومی سمتی ونژادی  بردل وگرده شان سنیگین نموده در حالی تر کیدن است وبمجرد خروج نیرو های بین المللی تاریخ افغانستان را مانند گذشته خونین ورنگین میسازند. وگروه هم مخالف پایگاه های دایمی آمریکا در منطقه  وافغانستان اند ایشان حضور قوت های خارجی را خلاف منافع ملی حتی خلاف اندیشه های اسلامی تعریف میکنند.

۳- طبقه بندی مخالفین: چه کسانی مخالف وچه کسانی موافق ایجاد پایگا ها نظامی آمریکا در افغانستان اند؟

اول – عوام الناس وروشنفکران عوام زده: در افغانستان سه اندیشه وطرز تفکر وجود دارد .اول اندیشه عوام که از مناسبات سنتی ومحافظه کارانه غیر واقعی طالبان وحامیان شان ریشه میگیرد این طیف  در شعار حضور هر خارجی را از لحاظ دینی کفر واز منظر ملی مغایر شجاعت وغیرت افغانی میدانند .فعلا  حامیان این نظریه بیشتر اند.بدیل که این طیف بجای نیرو های خارجی معرفی میکنند یک بدیل تصوری وفرضی است مثلا میگویند افغانها اگر متحد باشند خود شان هم افغانستان را دفاع وحمایه میکنند وهم ساحه فتوحات شان بیشتر گسترش میکند. این گروپ تشنه کمک های نقده اند تا حضور نظامی از گر فتن کمک نقد از هیچ کس رو بر نمی تابند.

دوم – روشنفکران و سیاسیون: روشنفکران وسیاسیون  افغانی کمتر دارائی اندیشه سیاسی بر مبنی منافع ملی اند. اندیشه وقضاوت بسیاری از روشنفکران به سمت وسوی منافع سمتی گروهی وقومی در حر کت است یعنی نظریه عوام بر بر خی روشنفکران وسیاستمداران اثر گذاشته که در هر محفل حضور خارجی هارا هتک حرمت به ارزش های دینی واخلاقی واهانت به تاریخ خونبار افغانستان تبلیغ میکنند. .تنها روشنفکرانیکه با خارجی ها در تماس اند ومنافع شان بیشتر از آن طریق تأمین میگردد مانند جانب مقابل بطور خشک بدون قید وشرط پایگاه های نظامی آمریکارا در منطقه مایه سعادت ونشانه خوشبختی می پندارند. یعنی روشنفکران هم در دوقطب مخالف وموافق قرار دارند.

سوم – همسایه ها: نظر همسایه ها روشن است.همسایه های افغانستان به این عقیده اند که با نبود قوت های خارجی افغانستان به هر حال لقمه چرب ماست ومیدان تمرین سیاست  وآزمایش سلاح های تازه ایجاد شده لذا همسایه با دلائل که دارند حضور نیرو های خارجی را در افغانستان مغایر دینداری شهامت وغیرت تاریخی افغانستان دانسته مداخلات خودرا بنام همدین وهم کلتور توجیح میکنند..از جمله همسایه ایران وپاکستان در گذشته هم به امور افغانستان مداخله نموده با حضور نیرو های خارجی هم مداخله نموده اند ودر آینده هم کمر خودرا بخاطر تاخت وتاز در افغانستان بسته کرده اند.

چهارم- دولت افغانستان: گرچه دولت افغانستان چندین سال قبل تعهدات استراتیژیک با آمریکا را امضا کرده که این تعهدات شامل پایگاه های نظامی در افغانستان نیز میشود.شاید جزئیات معاهدات دو جانبه تا هنوز تکمیل نشده وحکومت افغانستان در رأس آقای حامد کرزی از پیشرفت سریع درین زمینه شانه تهی مکیند دلیلش این است که آقای کرزی میخواهد هم متحدین خارجی اش راضی باشند وهم افغانها را گپ داده باشد. ایشان بعد از امضای قرار داد ها پیوسته علیه آمریکا انتقاد نموده گو اینکه  از وضعیت پیش آمده راضی نیست یا به زور امضا از وی امضا گرفته باشند.  بسیاری ها میدانند و باور دارند  که این خرام ها ریا کارانه است. چون ایشان هر روز وهر ساعت موقف متفاوت دارند.حال این قرار داد تا ختم دورۀ ریاست جمهوری جناب حامد کرزی طور نهائی امضا نمیشود اگر در استانه ختم دورۀ ریاست جمهوری دوباره توانست ریاست جمهوری را تمدید .یا به سلطنت مورثی تبدیل کند معاهدات استراتیژیک را طور کامل امضا مینماید والا میگذارد تا امضای نهای را کسی پای اسناد بگذارد که بعد ازوی میاید .این را بخاطر پیامد های تاریخی آن انجام میدهد که امروز در محافل روشنفکری بنام شاه های دوره استعمار انگلیس  وغیره نقل مجلس است ورنه یک رئیس جمهور صلاحیت دارد بدون تشویش در قسمت حفظ منافع ملی کشور خویش بدون خوف وترس قدم بر دارد و ملت را در جریان قرار دهد.

پنجم – نظر نویسنده: من را عقیده بر این است  که هر دولتی از جمله افغانستان باید در جهت حفظ استقلال ومنافع ملی تا رشد وانکشاف اقتصادی گامهای بر دارد.حال این را به قضاوت دوستان میگذاریم که با خروج نیرو های خارجی استقلال افغانستان بیشتر متزلزل میشود ویا با بقای شان؟.اگر تضمینی وجود داشته باشد که دیگر افراد فراری، یاغی و باقی کشور های عربی وچیچن وغیره به هدایت پاکستان وایران وارد افغانستان نمیشوند وارزش های فرهنگی ملی وتاریخی افغانستان تا استخوانهای مرده ها وریشه های درختان به تاراج نمیرود بهتر است نیرو های آمریکائی را با جمع متحدین با یک تشکر کلان از ملک رخصت کنیم. وبگویم دیگر با حضور شما ضرورت احساس نمی شود. واگر افغانستان دوباره میدان جنگ همسایه وگروپ های مزدور و مزدگیر شان نشود وافغانستان مانند کشور های دیگر مسیر رشد وتمدن را طی کند دیگر به کسی نیازی نیست.تا هنوز افغانها به صلح وثبات نرسیده اند از سال ها قبل پروسه صلح وآشتی ملی از طرف دولت آقای کرزی و شش ماه قبل از شورای عالی صلح اعلان شده جانب مقابل علاوه از اینکه  قبول نکرده که شدیداً رد کرده است.اگر من بگویم تلاشهای صلح با این شوه  بجای نمیرسد عالی جنابان من را عنصر مخالف صلح معرفی میکنند واگر جانب مقابل علنا رد کند باز هم این عالی جنابان میگویند نه خیر مخالفین شوخی میکنند ما با ایشان ارتباط تنگ و تنگ داریم. چه ارتباطی چرا مرموز عمل میکنند.افغانستان خانه همه افغانهاست چرا عدۀ خودرا مالک اصلی دانسته سائرین را به سکوت تهدید میکنند.ما افغانستان را بدون حضور خارجی ها را هم دیده ایم وباز هم می بینیم.امید دران وقت افغانستان مستقل وسر بلند باشد.ما نباید بخارجی آنقدر چاپلوسی کنیم که مارا هیچ ارزش ندهند ونه آنقدر خشک وبی دلیل جواببدهیم که در اینده پشیمان شویم.

ششم- آیا آمریکا در کشور های اسلامی پایگاه دارد ویا خیر؟ امروز آمریکاه در جهان دارائی  750 پایگاه نظامی است.که علاوه از آمریکا، اروپا آفریقا که در کشور های اسلامی وعربی از جمله قلب ومهد اسلام عربستان سعودی نیز موجود میباشد. در طائف سعودی امروز ۹۰ هزار تن از نیرو های نظامی امریکا در کشور های عربی الهام دهنده اسلام به افغانستان جا بجا بوده ویکصد وبیست هزار نیرو آمریکا در کشور های اروپای مستقر اند یعنی پایگاه های نظامی آمریکا از زمان جنگ جهانی دوم تا حال در کشور های اروپای غربی از جمله جرمنی مستقر است .این پایگاه ها در کشور های عربی واسلامی منافی دین کلتور و فرهنگ شان نیست و در کشور های اروپای استقلال شانرا زیر سوال نبرده است. فعلا آمریکا در خلیج فارس پایگاه دارد ودر کشور های خاور میانه نیز پایگاه دارد واین کشور ها از حضور آمریکا فائده میگیرند وگمانه زنی ها بخاطر گسترش پایگاهای امریکا در آذربایجان وقر غزستان  ادامه دارد.

___

نوت: در حال حاضر اردوی امریکا در عراق ۵۰ هزار نظامی دارد و در کشور بحرین، ۴۰۰۰ نیرو دارد. بحرین اهمیت استراتژیکی برای واشنگتن دارد، چرا که مقر فرماندهی ناوگان پنجم در منطقه‌ی دریای سرخ، خلیج (فارس) و دریای عرب است. در عمان وقطر وجنوب سودان هم پایگا های آمریکا وجود دارد. امریکا دست کم یک کشتی جنگی بزرگ، چندین کشتی،طیاره و هشت هلی‌کوپتر به طور دائم در منطقه‌ی شرق میانه دارد. طبق اظهارات یک مقام ارشد اردوی آمریکا:‌ اردوی امریکا در محدوده مصر تا کشورهای عرب حوزه‌ی خلیج (فارس)، ۱۵ مقر و پایگاه نظامی دارد که با هدف امداد رسانی به کشتی‌های ما در منطقه ایجاد شده است و امریکا همچنین مراکز لوجستیکی دارد که در این پایگاه‌ها قطعات، تجهیزات نظامی‌، موترها و ذخایر تسلیحاتی نگهداری می‌کند.