خبر و دیدگاه

سیاست خارجی افغانستان ببازنگری ضرورت دارد

AfghanistanMap_flag

 

به ابتکار مرکز ریاست مطالعات استراتیژی وزارت امور خارجه افغانستان اجلاس سه جانبه به اشتراک هندوستان پاکستان افغامستان در مقر وزارت خارجه دایر شده بود داکتر دواود مرادیان ریس مرکز  ریاست مطالعات استتراتیژیک آن وزارت نخستین سخنران بود که حرف های علمی و منطقی برای گفتن داشت آقای مرادیان در صحبت تحلیلی همه جانبه خویش ضرورت روابط حسنه بین این کشور ها و ملت ها را مو شکافانه به برسی گرفت نقاط مثبت و منفی را که بر روابط این کشور ها تاثیر گذار بوده اند یکا یک بر شمرد صحبت های داکتر مرادیان هم رهنمودی بود و هم سازنده من که افتخار حضور در این نشست را داشتم با خود گفتم چه ابتکار خوب و چه عملکرد مناسب اما باورم این است زمان این نشست ها نتایج مثبت را ببار میاورند که در سیاست وزارت خارجه افغانستان عمیقاً یک بازنگری صورت گیرد در غیر آن آنچه که انتظار برده می شود دست آورد های همچو نشست ها کمتر خواهد بود آگاهان سیاست خارجی خوب می دانند  حکومت های مختلف النام افغانستان طی ده سال که گذشت از اثر حمایت کاذبانه کشور های بزرگ که دارائی اهداف دراز مدت واستراتیزیک در افغانستان اند مغرور شده هر گز نتوانسته است سیاست خارجی سالم و متناسب را با همسایه ها تأمین نماید هر کشوریکه با همسایه های خود مناسبات نیکو نداشته باشد هرگز ارتباط آن با کشور های دور اصلا قابل تحلیل ومحاسبه نیست.این دولت افغانستان نیمی از عمر خودرا با تنش وکشمکش با همسایه ها سپری کرده گاهی ایران را به مداخله متهم می سازد وزمانی با پاکستان پنجه نرم میکند حال اگر این دوکشور قصد مداخله در امور افغانستان را دارند که به یقین دارند روابط افغانستان با کشور های همسایه چون ازبکستان وتر کمنستان قرغزستان تاجیکستان هم زیر صفر است وهیچ نوع گرمی واطمیننان در روابط به مشاهده نمی رسد. اگر وزارت خارجه افغانستان مدعی انکشاف روابط با کشور های غربی است این ادعای خیلی مضحک است ا.کشور های غربی تحت نام مبارزه با تروریسم وقاچاق مواد مخدر خود شان به افغانستان آمده اند وتخصیص مقادر پولی هم نتیجه تلاشها های وزارت خارجه ما نیست چون نیاز خود شان در منطقه است آنها این پول را برای آسایش خود مصرف میکنند حال اگر وزارت خارجه ما خواسته باشد یا نخواسته باشد ایشان حضور خودرا تثبیت کرده اند که هیچ ربطی به سیاست خارجی افغانستان ندارد.

هر کس می داند  به تناسب حمایت گسترده جامعه جهانی این حکومت از ضعیف ترین وبی کفایت ترین حکومت های بوده که تا هنوزدر تاریخ افغانستان تجربه نشده است.حکومت های ناکام سابق از حمایت کشور های خارجی هم بر خوردار نبودند اما آنچه به این دولت ارتباط دارد دست تمام کشور های جهان مادر گونه به دهان این طفل شیر خوار است باز هم به پای استاد نمیشود. با آنچه گفته آمد وبا وصف کمک های بیدریغ جامعه جهانی هیچ یکی از آرزو های مردم درد دیده افغانستان بر آورده نشده است وبحران در عرصه های مختلف ملت و کشور را در محاصره خود دارد.با گذشت هروز نا گواری های متعدد دامنگیر مردم ما شده است.

بحران امنیت در اثر عملکرد های نادرست دولت و مداخله آشکار و پنهان کشور های همسایه تمام فرصت هارا از دست ما گرفته ، کسانیکه از خارج بخاطر سر مایه گذاری به افغانستان آمده بودند حال در صدد بیرون بردن امکانات خود ازین سر زمین اند که نهایت مایه تأسف است. بر خورد خشن قوای خارجی وتصرفات فرا قانونی شان مردم را در کنار دشمنان دولت قرار داده است کسانیکه نیمی أعضای فامیلش توسط نیروهای حامی دولت کشته شده دیگر طرف دولت را نخواهند گرفت. روی همین دلیل روحیه همبستگی. نسبت به روز های اول در بین مردم کمرنگ واختلافان قومی عمیق تر شده است. به همین تر تیب نقض حقوق اساسی مردم و عملی نشدن آنچه در مورد حقوق اساسی مردم و حقوق زنان در قانون اساسی آمده است از نا رسائی های است که باید به آن اشاره نمود.کمک های جامعه جهانی برای بازسازی افغانستان توسط یک عده شکارچیان به نام متخصص حیف و میل شده و در زندگی روزمره مردم هیچنوع تاثیر نداشته است.

وضعیت امنیتی با وجود حضور نیروهای ناتو و سربازان جامعه جهانی، با گذشت هر روز رو به وخامت می گذارد. ومناطق مختلف از کنترول دولت خارج ومردم بجای دولت به طالبان روی آورده اند.اینها تماما متأثر عملکرد های دولت و سیاستمداران ما است که برای نیروهای مهار گسیخته خارجی اجازه داده است تا کور کورانه هر طرف بمبارد شود وبرای قربانی های ملکی پول داده شود. شما می بینید رئیس جمهور پیوسته به ورثه قربانی های حوادث پول توزیع میکند در حالیکه این عملش هیچ نفع به امنیت کشور نمی رساند دیگر این ورثه به دولت زیر حمایت نیروهای خودسر علاقمندی نشان نمیدهند.
سیاست ما در برابر همسایه ها برأصل حسن همجواری وعدم مداخله در امور یکدیگر می تواند در رفع معضلات مثمر واقع گردد در حالیکه افغانستان یکی از جمله اعضای فعال جامعه جهانی بوده عضویت سازمان ملل متحد را دارد چه عیب دارد که روابط را با همسایه ها با درنظر داشت منافع ملی و حقوق بین المللی عیار و استوار بسازیم ما باید قبلاً ازدیگران با همسایه ها روابط نیکو داشته باشیم در حالیکه چنین نیست ما باید بدانیم.

هر کشوریکه استقلال سیاسی وتمامیت ارضی کشور مارا بر سمیت می شناسد باید با سیاست بالمثل ما مواجه شود این سیاست می تواند خیلی کار ساز واقع گردد.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا