براساس یکی از یادداشت‌های سفارت امریکا که ویکی‌لیکس آن را منتشر کرده است، عمر داودزی، رییس دفتر آقای کرزی، فاروق وردک، وزیر معارف و عبدالکریم خرم، وزیر سابق اطلاعات و فرهنگ مشوره‌های گمراه‌کننده‌‌ای به کرزی می‌دهند. این افراد تلاش می‌کنند تا آقای کرزی را از آن عده از مشاورانش که به غرب تمایل دارند، دور سازند. به نقل از این یادداشت، این تلاش‌ها با هدف بر‌انگیختن خشم کشورهای غربی به ویژه ایالات متحده امریکا صورت می‌گیرد. یادداشت ویکی‌لیکس می‌گوید که این سه نفر با حزب اسلامی گلبدین حکمتیار رابطه دارند و اقدامات آنها این گمانه‌زنی‌ها را مخصوصا در میان غیر‌پشتون‌ها دامن زده است که تلاش آنها بخشی از یک توطیه بزرگتر می‌باشد. به نقل از یادداشت مذکور، این سه نفر در حال حاضر گوش شنوای کرزی‌اند.
در این یادداشت که در سال ۲۰۰۹ به واشنگتن فرستاده شده گفته شده که بسیاری از حامیان کرزی، آنهایی که از دوره حکومت انتقالی و مبارزات انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۴ با او بوده‌اند، به خاطر فقدان دسترسی مستقیم‌شان به کرزی، سرخورده شده‌اند. آنها می‌گویند داودزی، دسترسی آنها را به رییس جمهور محدود کرده است. به گفته آنها زمانی که متقاضیان می‌خواهند با کرزی ملاقات کنند، داودزی همیشه در جلسه‌ها حاضر است. به نقل از این یادداشت شماری از نمایندگان پارلمان نیز شکایت دارند که کرزی نسبت به دو سال قبل دست‌نیافتنی‌تر شده است و به صورت پیوسته درخواست ملاقات آنها از سوی ریاست دفتر، نادیده گرفته می‌شود.
به نقل از یادداشت منتشره در ویکی‌لیکس، صبغت الله سنجر، رییس پالیسی ریاست جمهوری به دیپلومات‌های امریکایی گفته است که داودزی اطلاعات غلط به کرزی می‌دهد و ذهنیت کرزی را علیه متحدین سابقش بر‌می‌انگیزاند. به گفته صبغت الله سنجر، داوودزی ملاقات‌های انفرادی کرزی با دیگر کارمندان ارگ را از سال ۲۰۰۸ به این‌سو قطع کرده است. به گفته رییس پالیسی ریاست جمهوری و شماری دیگر، داودزی مهم‌ترین مشاور تاثیر‌گذار کرزی در ارتباط به سیاست خارجی افغانستان و طرح‌های مصالحه است. شماری بر این باورند که داودزی کرزی را به ایران، روسیه و رهبران طالبان نزدیکتر می‌سازد.
به نقل از یادداشت ویکی‌لیکس، صبغت الله سنجر کرزی را به عنوان یک «مرد تنها» توصیف کرده گمان می‌کند که حلقه اطرافش او را به مسیر غلط هدایت می‌کنند. این یادداشت می‌نگارد که رییس جمهور کرزی توجه زیادی به پوشش منفی رسانه‌ای در مورد حکومتش دارد و همچنین گمان می‌کند که دشمنان بر او «مسلط می‌گردند.» همچنین داودزی و کریم خرم، کرزی را متقاعد ساخته‌اند که موضع سخت‌تری را علیه اطرافیانش بگیرد، گذشته از این که آنها رقبای سنتی‌اش هستند و یا متحدینی که انتقادهای سازنده‌ای از او می‌کنند. صبغت الله سنجر می‌گوید، این مشوره‌ها یک عامل در واکنش‌های کرزی به رویدادهای تلفات ملکی و گفتگوهای آشکارش با روسیه می‌باشد.
در ادامه یادداشت از قول داکترعبدالله عبدالله آمده است که فاروق وردک می‌داند که چگونه روند فکری آقای کرزی و تمایل او به اتخاذ تصامیم احساساتی مبتنی بر اطلاعات نادرست را، تحت تاثیر قرار دهد. داکتر عبدالله می‌گوید که کرزی به طور روز‌افزون اعتمادش را از دست می‌دهد و اتکا به نگاه توطیه‌جویانه به زندگی، او را وادار می‌سازد که تمامی مشکلات را به گردن دیگران بیاندازد و نتواند نقش خودش را در اشتباهاتی که مرتکب می‌شود، ببیند.
شماری از نزدیکان دیگر آقای کرزی نیز در مورد عملکرد داودزی برای محدود‌سازی دسترسی به رییس جمهور اعتراض کرده‌اند. از جمله حمیرا اعتمادی، معاون ریاست دفتر آقای کرزی انتقادهای دیگران را در مورد داودزی تایید می‌کند. به نقل از یادداشت ویکی‌لیکس، حمیرا اعتمادی به رییس خود اعتماد ندارد و به سفارت امریکا توصیه کرده است که در مورد شریک ساختن اطلاعات با داودزی، جانب احتیاط را رعایت کنند. به گفته یادداشت ویکی‌لیکس، حمید صدیق، رییس تشریفات وزارت امور خارجه نیز معتقد است که داودزی از زمانی که به حیث سفیر افغانستان در تهران ایفای وظیفه کرده است، تلاش کرده که منافع ایران را بر منافع ایالات متحده در ارگ مقدم سازد. حمید صدیق گفته است که داودزی یک درخواست رسمی وزارت خارجه را مبنی بر لغو درخواست ملاقات با کرزی با یک هیات هشت نفره از مقامات رسانه‌ای ایران را نادیده گرفت. یک روز پیش از آن، ملاقات رسمی یک گروه کانادایی از سوی وی به پنج نفر تقلیل یافت.
کریم خرم، وزیر اطلاعات و فرهنگ قبلی و فاروق وردک، وزیر معارف نیز مورد انتقاد قرار دارند. به نقل از یادداشت منتشره از سوی ویکی‌لیکس، افراد میانه‌روی چون شکریه بارکزی، نماینده پارلمان، ریدا عظیمی از مجلس سنا و عبدالجبار نعیمی، والی سابق وردک، خرم را عامل موضع‌گیری محافظه‌کارانه کرزی در مسایل اجتماعی می‌دانند. آنها همچنین وردک را به خاطر عدم انتقاد آشکار کرزی از طالبان و دیگر گروه‌های شورشی مقصر می‌دانند. این در حالی است که شماری از اعضای جبهه متحد گفته‌اند که کرزی بعد از کشتار افراد ملکی از سوی نیروهای امریکایی وناتو، این نیروها را مورد انتقاد قرار می‌دهد اما هنگامی که شورشیان حملاتی مرگ‌بار، مانند حملات یازده فبروری را بر وزارت‌خانه‌ها در کابل سازمان دادند، کرزی تنها از طریق دفتر مطبوعاتی خود و یا وزارت امور خارجه به نشر اعلامیه‌های آرام بسنده کرد.
ارتباط با حزب اسلامی
داودزی، خرم و وردک در دهه ۱۹۸۰ در جریان جهاد مردم افغانستان علیه نیروهای شوروی، اعضای حزب اسلامی بودند.
ارغندیوال، رییس حزب اسلامی در کابل براین باور است که داودزی دیدگاه‌های سیاسی کرزی را سمت و سو می‌دهد. با این حال او هرگونه ارتباط میان حزب اسلامی خودش و این سه تن را رد کرد. آقای ارغندیوال که در آن زمان به عنوان مشاور رییس جمهور در امور قبایل ایفای وظیفه می‌کرد، گفته است که از مدت نه ماه به این‌سو با رییس جمهور ملاقات انفرادی نداشته است. او خودش را مشاوری توصیف کرد که «هیچ گونه مشوره‌ای نداده است.» ارغندیوال گفته است که انتقادهای مردم از این سه تن به عنوان اعضای حزب اسلامی باعث شده است تا اعضای اصلی حزب اسلامی به حاشیه رانده شوند. آقای ارغندیوال که به عنوان مسوول مالی حزب اسلامی در سال‌های دهه هشتاد میلادی کار کرده، می‌گوید که ممکن است او در آن زمان این افراد را دیده باشد. اما به گفته ارغندیوال، این افراد تنها زمانی معروف به عضویت در حزب اسلامی شدند که به پست‌های حاضر ارتقا یافتند.
