مردم و کشور ما سالهاست که رنج تجاوز و استعمار را میکشند، انسانهای بیشماری بهلاکت رسیده و خونهای فراوانی ریخته شده است تا نهال آزادی در این کشور بارور باشد. اما، در کنار اینهمه قربانی و مبارزه، جهاد و اشکر کشی ها، خطرناکتر از همه دسیسه های کشور ظاهرآ اسلامی پاکستان بود که هستی و نیستی این ملت قهرمان را بباد فنا داد، اردوی ملی تنومند و قوی ملی ما را تار و مار نمود، ساختار دولتی از میان برد، شیرازه وحدت ملی کشور بهم زد و اختلافات زیاد مذهبی، قومی، سیاسی و زبانی را چنان دامن زد که دامنه اش تا سالهای سال در کشور ما باقی خواهد ماند.
انتخابات پارلمانی برگزار شد و بالاخره بعد از جنجالهای فراوان نتیجه مقدماتی اعلام شد که در ان در ولایت غزنی تمام کرسی ها به قوم شریف هزاره تعلق گرفته بود که احساسات رئیس جمهور کرزی را برانگیخت و با کمال بی مسوولیتی اعلام کرد و که در ولایت غزنی تعادل وحدت ملی در نظر گرفته نشده است و باید کمیسیون انتخابات در اینمورد تصمیم بگیرد تا وحدت ملی برقرار گردد؟ این اعلامیه غرض الود کرزی نخست احساسات ملی وطنداران ما را در ولایت غزنی جریحه دار ساخت، چه مردم شریف انولایت با وجود تهدید های فراوان دشمنان وطن با قبول قربانی به پای صندوق های رای رفتند و به نمایندگان خود رای دادند، ثانیا این اعلامیه ثابت نمود که برای اقای کرزی بالاتر از قانون اساسی مسایل زبانی ارزش دارد. ولی اقای کرزی باید به این سوال نیز پاسخ گوید که اگر نتیجه برعکس میبود و تماما برادران و خواهران پشتون رای اعتماد میاوردند آیا بازهم حاضر بودند چنین صحبتی داشته باشند و بگویند وحدت ملی تمثیل نشده است؟ آیا در تمام جریانات باید قوم شریف پشتون سهیم باشد تا وحدت ملی که تا هنوز تعریف مشخصی از ان بیان نشده است تامین گردد؟ مگر اقوام دیگر کشور جز باشنده های این سرزمین نیستد؟. پشتونها نیز جز ملت افغانستان میباشند و هیچ امتیاز و برتری نسبت به دیگر اقوام افغانستان ندارند و باید این حقیقت را کسانیکه با این اختلافات دامن میزنند درک کنند.
اقای معنوی رئیس کمیسیون مستقل انتخابات با اعلام نتیجه نهائی و با موجودیت وعده های ریاست جمهوری بوی و با وجود تهدید های فراوان با اعلان نتیجه ولایت غزنی در پهلوی آنکه استقلالیت ان اداره را به اثبات رسانید به اقای کرزی نیز فهماند که باید تابع قانون اساسی کشور باشند تا اصلاحات ببار اید و کشور از مصیبت نجات یابد. کشور ما با مصرف میلیارد دالر کمک کشور های خارجی باید بطرف حکومت مردم سالاری باورمند به دموکراسی و عدالت اجتماعی سوق داده شود و دیگر نیازی به تکرار حکومات گذشته تک قومی و تک ولایتی نیست و برای مردم نیز قابل قبول نمیباشد ولایت غزنی نمونه از این خواست برحق ملت ماست.
وحدت ملی در ساختار یک حکومت ملی متشکل از تمام اقوام افغانستان بوجود میاید نه اینکه باید همیش دیگر اقوام کشور سرکوب شوند تا یک ولایت نه یک قوم بر کشور ما حکومت کنند و هر که بر علیه چنین استبداد صدا بلند کند باید محکوم شود و خاین ملی خطاب گردد.
چند شب پیش اقای داکتر فرید یونس دانشمند معزز کشور در پرده تلویزیون اقای مسکینیار ظاهر شدند و در رابطه به خط دیورند صحبت تحقیقی انجام دادند و همچنان یاد اور شدند که در طول سالها چرا برادران ان طرف خط دیورند با وجود ازادی که دارند یکروز صدای خود را بخاطر الحاق و یا آزادی بلند نمیکنند که این صدا و با مصرف میلیونها پول و ریختن خون هزاران هموطن ما تنها از جانب کشور ما باشد. حرفیست بجا و منطقی. ایشان همچنان گفتند در همین روز معاهده پنجده نیز به امضا رسیده است و بخش از خاک ما به روس تزار آنزمان تعلق گرفته است چرا هیچگاه صدا بخاطر نجات مردم انطرف خط پنجده بلند نمیشود؟ مگر مردمیکه آنطرف خط قرار گرفتند جز هموطنان ما نیستند؟ یا تنها جنوب کشور جز خاک بوده و تعین کننده وحدت ملی در کشور میباشد؟ همچنین اقای یونس گفتند در کشور ما همین اکنون ۹ میلیون گرسنه وجود دارد، جنگ و کشت و کشتار و ویرانی ادامه دارد و دولت توانایی اداره کابل را ندارد چه رسد به اینکه بر تعداد این همه گرسنه و جنگ زده تعدادی بیشتری بران علاوه گردد و اسناد تاریخی ارائه نمودند که واقعا در شرایط فعلی کشور نیازی به بلند کردند موضوع دیورند دیده نمیشود.
آقای مسکینیار برنامه ایشان را قطع نموده تمام صحبتهای ایشان بنا بر تیلفونها یک تعداد پشتون های متعصب مغایر منافع کشور خواندند و از مردم افغانستان بخاطر این اشتباه که توسط اقای یونس صورت گرفته بود معذرت خواهی نمودند، در حالیکه باید جناب ایشان که همیش از دموکراسی و ازادی بیان حرف میزنند صحبت اقای فرید یونس را قدر میکردند و اجازه میداند که ایشان حرفهای خود را تکمیل مینمودند و بعدآ با اشاره بمطالب که از دید ایشان تخریش کنند بود نظر خود را بیان میکردند. به گفته معروف: به شخصی گفتند بینی ات را پشک برد و شخص بدون اینکه به بینی اش دست بکشد دنبال پشک روان گشت. صحبتهای احساساتی اقای مسکسنیار نیز چنین بود بی انکه دلیلی منطقی بیاورند بنا بر شکایت چند هموطن تا توانستند اقای یونس را توهین و تحقیر نمودند. مگر تقصیر اقای یونس چی بود اقای مسکینیار؟ تمام باشنده های افغانستان علاقمند خط دیورند نیستند و دیگر حاضر نیستند به خاطر هیچ قربانی بدهند و خون بریزند. ضرور نیست کسانی را که علاقمند خط دیورند نیستند خاین ملی بخوانیم و توهین کنیم و باید بپذیرید هرگز خط دیورند بستگی بمنافع ملی ما ندارد، اگر دارد باید مساله فراموش شده ی پنجده را هم به ان علاوه کنیم تا بعد ملی پیدا کند.
زمان حال با گذشته که مردم چشم بسته ی داشتیم فرق میکند و این موضوع را باید سران دولت و کسانیکه بنام سران قوم و رهبران قوم و حزب چون افغان ملت که با همین حربه سیاسی به قوم شریف پشتون نیز خیانت مینمایند درک کنند که مردم افغانستان علاقمند زیست باهمی و داشتن حقوق مساوی شهروندی میباشند، نه امتیاز میگیرند و نه بعد از این امتیاز میدهند و ناگزیرند به خواست ملت تن در دهند در غیر آن تشکیل کمیته صیانت از آراء ولایت غزنی هوشداری کوتاهی بود به آنها تا در اینده محتاطر تر باشند.
البته منظور من از این نوشتار تهدید و یا جبهه گیری در برابر قوم شریف پشتون نیست اما باید صادقانه بپذیریم که دیگر زمان تحمیل خواستهای یک قوم و یا یک منطقه بر تمام باشنده های مردم افغانستان نیست و هر قدریکه این مساله دامن زده شود به سود آینده وطن نیست و باید اختلافات زبانی و قومی و منطقوی در این سرزمین از ریشه برچیده شود و دیگر نباید مساله اکثریت و اقلیت و باشنده های اصلی و باشنده های مهاجر و برادر خورد و بزرگ تکرار شود. ادامه اختلافات بار دیگر تکرار میکنم به نفع افغانستان و مردم آن نیست و آبیست که به آسیاب دشمن ریخته میشود.
یک مساله را بیاد خوب بخاطر بسپاریم که انتقاد از شیوه و برخورد یک شخص و یا یک منطقه هرگز معنی دشمنی با یک قوم را نمیرساند. و من این نوشته با تکرار گفته های اقای احمد ” بهزاد” در جلسه کمیتۀ صیانت از ارای مردم غزنی به پایان میرسانم و لحظه ها را بخاطر تغییر مثبت در زندگی مردم ما در داخل افغانستان عزیز خانه مشترک افغانان به پایان میرسانم تا نوشته بعدی.
“براساس قانون اساسی افغانستان، هر نماینده مجلس بدون در نظر داشت اینکه از کدام حوزه انتخاب شده، مذهبش چیست و به کدام زبان سخن می گوید، وقتی در یک حوزه انتخاباتی برنده شد، نماینده تمام مردم افغانستان است، پس در این صورت چگونه هزاره های غزنی نمی توانند از پشتونهای این ولایت یا مردمان مناطق دیگر نمایندگی کنند؟ اگر معیار آقای کرزی را بپذیریم که هزاره های غزنی نمی توانند از پشتونهای غزنی نمایندگی کنند، پس خود جناب ایشان هم به عنوان یک پشتون نمی تواند از اقوام دیگر افغانستان نمایندگی کند”.
