خبر و دیدگاه

باز هم فقر و نا امنی مردم ما را تهدید میکند

poverty_millitary_afg

 

افغانستان با داشتن تاریخ پراز فراز و نشیب همواره دچار مشکلات و چالش ها بوده و این دشواری ها روند برخی پروسه ها را به کندی و گاهی هم به ناکامی کشانیده است.

بعد از نشست بن و روی کار آمدن اداره موقت، صفحه جدیدی تحت عنوان دموکراسی در تاریخ کشور ورق خورد، روزنه های امید بعد از سالیان متمادی جنگ و ویرانی دوباره گشوده شد، ملت رنجدیده وستم کشیده ی ما که درطول سه دهه جنگ در بدترین شرایط وا وضاع ناهنجار سیاسی، اجتماعی ، اقتصادی ، فرهنگی و …. به سرمیبردند، از این پروسه با جبین گشاده استقبال نموده، درشگوفای و بازسازی وطن آماده خدمت گردیدند.

از تدویر کنفرانس بن وحضور جامعه جهانی درافغانستان تقریبا یکدهه میگذرد، دراین یکدهه افغانستان باهمکاری جامعه ی جهانی به موفقیت های درعرصه های مختلف سیاسی، اجتماعی، اقتصادی وفرهنگی دست یافته است، ازجمله تصویب قانون اساسی، بازگشایی نماینده گی های سیاسی افغانستان درکشورهای خارج و سفارتخانه های خارجی درافغانستان، تدویر دو بار انتخابات ریاست جمهوری، شوراهایی ولایتی، پارلمانی، تشکیل اردو و پولیس ملی، فعالیت نهادهای جامعه ی مدنی، موسسات ملی وبین المللی، آزادی بیان، فراهم آوری زمینه آموزش وتعلیم برای جوانان به ویژه دختران، حقوق زن، ودیگر فعالیت های که در راستای صلح وترقی کشور انجام یافته است ازجمله دست آوردهای ملت افغانستان است و رسیدن به این موفقیت ها ونتایج عاری از مخاطره وقربانی نبوده است که دراین زمینه شهامت مردم افغانستان قابل ارجگزاری وتقدیراست.

دراین دهه درمجموع پروسه ی حکومتداری کمی ها وکاستی های قابل ملاحظه ی را با خود داشته است که قابل مکث وتوجه است. چون اگر دراین مدت به اساس یک برنامه واحد ومشخص ملی به درستی عمل میشد، اکنون کشور ما از این همه بحران و مشکلات رهایی یافته وملت ما دیگر از فقر، ناامنی وبی روز گاری رنج نمیبرد بلکه با آسایش زنده گی خودرا سپردی میکردندد . اما با دریغ و درد که چنین نشد !

اکنون دیگر نمیتوان این موضوع را بهانه قرار داده وگفت که پروسه ی دموکراسی وحکومتداری یک روند جدید وتازه درکشوراست، زیرا این تجربه وگذشت یکدهه ازعمردموکراسی درافغانستان که باید نهادینه و به یک طرح موفق وهمه پذیر ملی تبدیل گردد.

ابراز نظر درمورد همه اشتباهات و سائیرکاستی های که دریک دهه رخ داده است ازعهده ی نبشته کنونی بیرون است، ولی یاد آوری وابراز نظری کوتاهی روی برخی موضوعات، ذیلا نگاشته میشود.

ناامنی و بی ثباتی

با گذشت یکدهه از تاسیس حکومت موقت، تشکیل وایجاد قوت های امنیتی کشور، حضور قوت های نظامی سی وچهار کشور خارجی درچوکات آیساف، ناتو و تطبیق پروسه دایاگ ، امروز تهدیدات نا امنی بیشتر شده ودامنه ی فعالیت تروریستان وطالب در صفحات شمال کشور نیز گسترش یافته است همچنان درولایات جنوب و جنوب شرق کشور گفته میشود که برخی مناطق تحت کنترول طالبان است نیروهای داخلی با حمایت نیروهای بین المللی برای بیرون راندن طالبان از سائیر ولایات کشور حملات زیادی را انجام داده است ولی هنوز که هنوز است بازهم دامنه ی فعالیت طالبان قطع نگردیده، بلکه بزرگترین چالشی است که سد راه صلح وثبات کشور قرارد ارد.

گفتگوهای صلح وخروج نیروهای بین المللی ازافغانستان (درسال ۲۰۱۴ وانتقال مسوولیت به نیروهای افغان ) ازجمله طرح وبرنامه هایست که درطول سال جاری روی دست گرفته شده است، ولی اگر وضعیت به همین منوال ادامه یابد، مسلما زمینه خروج نیروهایی خارجی از افغانستان را به مشکل مواجه خواهد ساخت، پس توافق نظر روی یک میکانیزم مشخص و واحد، برای تحقق این طرح ها ضرورت اساسی پنداشته میشود.

فقر و بیکاری

با وجود سرازیرشدن ملیارد ها دالر بخاطر بازسازی واحیای مجدد افغانستان که درزمینه های مختلف باید پیشرفت وترقی بدست میآمد ولی اکنون یکی ازمشکلات های بزرگ اجتماعی، موجودیت فقر وبیکاری درمیان مردم ماست واین معضل ناشی از عدم یک برنامه مشخص مبنی بر ایجاد اشتغال وهمچنان عدم سرمایه گزاری روی زیربناهای مهم اقتصادی افغانستان است زیرا اگر به صورت درست روی برنامه های زیربنای درعرصه اقتصادی به ویژه درقسمت استخراج منابع طبیعی افغانستان کارهای همه جانبه وعملی صورت میگرفت امروزه فقر وبیکاری نیز از میان مردم رخت بر بسته، ودرعوض زمینه ی اشتغال برای مردم فقیر و ده نشین کشورمساعد میگردید.

قرار آخرین تحقیق که ازسوی واحد تحقیق وارزیابی افغانستان صورت گرفته است، مبین افزایش میزان فقر درمیان مردمان ده نشین کشورمیباشد، حتی در گزارش این تحقیقات آمده است که دربرخی مناطق کاهش زرع تریاک نیز سبب فقر درمیان مردم گردیده است، با آنکه زرع وقاچاق مواد مخدر یکی از بزرگترین موانع ، سد راه صلح وثبات افغانستان میباشد، ولی به اساس این گزراش، دیده میشود که درقسمت بدیل کشت کوکنار وحمایت از دهاقین توجه خاص مبذول نگردیده است واین امر سبب ازدیاد فقر نیز گردیده است.

بالارفتن قیم مواد اولیه درولایات دور دست کشور، درآغازفصل زمستان سبب نگرانی مردمان آن مناطق گردیده، به ویژه بدخشان ، دایکندی وبامیان ازجمله ولایات سردسیر ودور دست کشوراست که به اساس گزارشها ارزش مواد خوراکی دراین ولایات صعود کرده واگر مسوولین امور توجه ی برای رفع این مشکل نکند، مانند سالیان قبل مردم این مناطق با مشکلات زیادی روبرو خواهدشد.

با درنظرداشت موضوعات فوق اکنون فقر وبیکاری وعدم امنیت سرتاسری از جمله مشکلاتیست که باید جهت بیرون رفتن وحل این بحران بزرگ اجتماعی کارهای همه جانبه وعملی صورت گیرد، سایر نهادهای مسوول، موسسات ملی بین المللی به ویژه پارلمان جدید کشور، جهت رساندن مواد غذایی و دیگر نیازمندی های اولیه درمناطق سردسیر ودور دست کشور اقدامات پیشگیرانه ی را ازهمین اکنون آغازنمایند، درغیرآن بعد از ریزیش برف که سبب مسدودشدن راه های مواصلاتی این مناطق میگردد، بار دیگرسردی زمستان مانند سالهای قبلی باعث تلفات جانی وخسارات مالی خواهشد، ولی توقع وامید می رود که دررفع این معضل توجه ی خاص مبذول و بحران سال های گذشته تکرار نگردد!

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا