حکومت پاکستان به ظاهر روز های دشوار ولی سرنوشت ساز را پشت سر می گذاراند که در وضیعت منطقه نهایت تاثیر گزار است تحرکات چالش بر انگیز آگاهانه آن کشور و مسدود نمودن راه اکمالات ناتو از خاک پاکستان و حریق کردن تانکر های که برای ناتو مواد ضروری می رسانند می تواند روی مناسبات امریکا و پاکستان نقاط منفی را نشانی کند.
رونـــد روابـط امریکــــا و پاکستـان از ایجـــاد پـاکــستــان الـی اکنـــون (۱۹۴۷ – ۲۰۱۰ ) که طی مدت زمان فوق الذکر حوادث و انکشافاتی متعددی را در بر می گیرد که این خود الگوی زنده آن مظاهر پنداشته می شود که تنها و تنها بر مصلحت های دو جانبه استوار می بوده و این مصلحت برای تأمین روابط بین المللی بوده می تواند و بس!
همچنان روابط پاکستان و اتحاد شوروی سابق و بعداً با روسیه فدراتیف یا به عباره دیگر جریان روابط پاکستان با جهان دو قطبی سابق دومین رخ سکه را نمایان می سازد. بین دو ابر قدرت بزرگ مصلحت بر سر یک کشور و چانه زنی بالای آن بررسی ذیل را مبنی بر روابط و روند آن آشکار می سازد ، روابط امریکا و پاکستان را از بدو تاریخ ایجاد کشور متذکره را الی اکنون بر ۶ مرحله تقسیم بندی کرده اند.
مرحله اول: 1947 – ۱۹۵۳
مرحله دوم: ۱۹۵۴-۱۹۶۳
مرحله سوم: ۱۹۶۳-۱۹۷۱
مرحله چهارم: ۱۹۷۳-۱۹۷۷
مرحله پنجم: ۱۹۷۸-۲۰۰۱ (که در این فرصت نمی شود طور تحلیلی و همه جانبه روی آن بحث کرد مرحله ششم ۱۱ سپتامبر سال ۲۰۰۱)
درین مرحله اظهارات و تحقیقات امریکا بر بنیاد مصلحت می چرخد وقتیکه امریکا برای پاکستان بنابر اهمیت ستراتیژیکی شان در منطقه محتاج گردد رجال امریکائی پیشکش همکاری های مزید می نماید و سطح دید وادید گراف سعودی خویش را می پیمایند. روابط امریکا و پاکستان طی ۶۳ سال گزشته نشیب و فراز داشته این روابط وقتی دوستانه تر و فشرده تر گردید که قوت های شوروی وقت وارد افغانستان شدند و جهاد مردم افغانستان علیه قوت های شوروی آغاز گردید امریکا جهت شکست دادن روسیه وقت به همکاری های پاکستان نهایت ضرورت احساس می کرد روی این اصل و این ضرورت در اوایل سال ۱۹۸۰ (بریجنسکی) مشاور امنیت ملی امریکا عازم پاکستان گردید و به مقامات بلند پانیه پاکستان به مذاکره پرداخت موصوف مقامات پاکستانی را به این امر معتقد ساخت که اتحاد شوروی بر خلاف تمام موازین بین المللی علیه افغانستان تجاوز مسلحانه نموده بناءً ضرورت محسوس می گردد تا هر دو کشور (امریکا و پاکستان ) موافقتنامه سال ۱۹۵۹ را عملی نمایند.
بتاریخ ۳/۱۰/۱۹۸۰ رئیس جمهور پاکستان جنرال ضیأ الحق از امریکا بازدید بعمل آورد و در مورد همکاری های نظامی از جانب مقامات امریکائی طلب مساعدت نمود که با دلگرمی پذیرفته شد. به ادامه همچو مسافرت ها وزیر خارجه پاکستان (آغا شاهی) نیز به امریکا بنا به دعوت مقامات امریکائی سفر نمود.
بتاریخ ۱۵/۵/۱۹۸۱ کنگره امریکا مساعدت های وسیع اقتصادی و نظامی را با پاکستان اعلام داشت و از پاکستان تعزیرات تسلیحاتی را لغو قرار داد و رئیس جمهور (ریگن) وعده همکاری مبلغ ۱۰ ملیون دالر را نیز به جانب پاکستان اعلام داشت.
بتاریخ ۱۵/۶/۱۹۸۱ معین وزارت خارجه امریکا به پاکستان سفر نمود که مدت پنج روز را در بر داشت و پروتوکول همکاری نظامی و اقتصادی را به امضأ رساند و بعد از آن مساعدت حاوی مبلغ ۳۰۰ ملیون دالر را اعلام نمود.
بتاریخ ۲۰/۱۰/۱۹۸۱ مجلس سنای امریکا برای مدت ۶ سال تعزیرات وضع شده را علیه پاکستان مورد ملغی قرار داد.
بتاریخ ۲۲/۱۱/۱۹۸۲ کشور امریکا فروش ۴۰ پروند طیاره نوع F16 را بالای پاکستان قبولدار گردید.
بتاریخ ۸/۱۲/۱۹۸۲ (ریگن ) به جنرال ضیا الحق رئیس جمهور پاکستان دعوت از بازدید به امریکا نمود و طی همین سفر طرفین به ایجاد یک کمیسیون مشترک جهت پیشبرد کار مشترک به توافق رسیدند .
بتاریخ ۳۰/۱۲/۱۹۸۳ وزیر دفاع امریکا به منظور بررسی از نیازمندی های قوای مسلح پاکستان و مجاهدین افغانی که علیه تجاوز شوروی می رزمیدند از پاکستان بازدید بعمل آورد.
بتاریخ ۳۰/۱۲/۱۹۸۳ امریکا جهت رشد اقتصادی پاکستان مبلغ ۱۳ ملیون دالر مساعدت خویش را اعلام نمود.
به سلسله همکاری های نظامی و اقتصادی امریکا در میان سال های ۱۹۸۷ و ۱۹۹۳ جمعاً به ۴۳ ملیون دالر می رسید.
در سال ۱۹۸۶ صدر اعظم پاکستان محمد خان جونیجو نیز از امریکا بازدید نمود و مساعدت های لازم در عرصه تکنالوژی و کمپیوتر های پیشرفته را از امریکا مطالبه و بدست آورد.
بتاریخ ۱۴/۱۰/۱۹۸۶ وزیر دفاع امریکا از پاکستان بازدید بعمل آورد و در طی همین بازدید موافقتنامه نظامی را به منظور سرکوبی قوای مهاجم شوروی بالای افغانستان را به امضا رسانید.
بتاریخ ۶/۱/۱۹۸۷ حکومت امریکا با پاکستان مبلغ ۴۲ ملیون دالر همکاری اقتصادی را برای سال ۱۹۸۸ اعلام نمود.
بتاریخ ۱۸/۴/۱۹۸۷ وزارت خارجه امریکا به منظور روابط خارجی خویش ۴۲۰ ملیون دالر مساعدت را به پاکستان اعلام داشت.
بتاریخ ۲۰/۴/۱۹۸۷حکومت امریکا موافقه نمود تا طیاراتیکه دارای سیستم مجهز و پیشرفته را دارا باشد به جانب پاکستان تحویل دهند. ولی در ماه می همین سال جانب امریکا از تعهد فوق الذکر شانه خالی نموده و در عوض با طیارات نوع (ایکس) که پیلوت ها و عمله تخینکی آن امریکائی باشد تا سربازان روسی را بدرستی تحت مراقبت قرار دهند توافق نمود.
بتاریخ ۱/۱/۱۹۸۹ امریکا موافقه نمود تا ۸ پروند طیاره را بالای پاکستان بفروش رساند. در همین سال صدراعظم پاکستان بینظیر بوتو برای اولین بار از امریکا برای مدت ۸ روز بازدید روانه امریکا گردید. بتاریخ ۱۴/۳/۱۹۸۹ کنگره امریکاه فیصله نمود تا ۶ پروند طیاره نوع F 16 را بالای پاکستان به فروش رساند ولی بعد از فرو پاشی اتحاد شوروی روابط هر دو کشور اندک اندک به طرف سردی گراید . در سال ۱۹۹۰ امریکاه مساعدت سالانه که ۴۲۰ ملیون را احتوا می نمود به ۲۰۳ ملیون در سال تنزیل نمود. بتاریخ ۱۱/۶/۱۹۹۱ رئیس پارلمان پاکستان وسیم سجاد از امریکا بازدید نمود و طی این بازدید از مقامات امریکائی خواستار گردید تا امریکا برای بار دوم همکاری های افتصادی و نظامی را با پاکستان آغاز نماید.
حوادث یازدهم سپتامبر با اهمیت پاکستان بیش از پیش افزود و پاکستان نیز در ائتلاف بین المللی علیه تروریزم و شبکه القاعده بر سرکردگی امریکا خود را شریک دانستند . تحلیل گران سیاسی بدین عقیده اند که برای امریکا از دوستی مصلحت ذاتی خویش دارای اهمیت بوده و روی همین دلیل برای مصلحت ذاتی از راه همکاری های اقتصادی نزد پاکستان پیش آمدند واین سیاست را تا کنون ادامه می دهم به گونه که به افغانستان به سیر برای پاکستان و خروار از جانب دیگر حالا پاکستان به این حقیقت پی برده است که مشت بسته آن باز و سیاست دو پهلوی آن کشور در مورد افغانستان که همیشه دزد را گفته هوشیار باش و صاحب خانه را هدایت داده بیدار باش افشا گردیده دیگر نه برای دنیا تحمل این سیاست های ماجرا جویانه پاکستان و نه عملکرد مداخله گرانه این کشور مورد قبول است امریکا و ناتو بدون تردید در مورد پاکستان استراتیژی جدید را مطرح می کنند که پاکستان از آن استراتیژی در حراس است در این روز ها برای ناتو مشکل آفرینی می کند تا در تعین سرنوشت های بعدی خود را از قلاده خود ساخته بیرون بکشد در غیر آن این زنجیر و این قلاده که ساخت دست حکام پاکستان است گردن آنها را خواهد برید.
