چهره ها

هنگامهء پرپر شدن شقایق!

massoud_thinking

 

واژه های انقلاب، اسلامی، جهاد، مجاهد، شهادت، شهید، یتیم،  هجرت و مقاومت در برابر استبداد و ظلم اجزای فرهنگ جاودانه مردمیست که در راه پاسداری از شرف و آزادی تا پای جان مبارزه میکنند. آری، چی با هیبت واژه های که زبان زبون گشتهء شرمندگان سرزمینم از تکرار شان عاجز است!!! چندانکه غبار نارسایی های شان تجلی این واژه ها را مکدر ساخته اند و ناخلفان دیگر بدنبال واژگون جلوه دادن مفاهیم این واژه ها اند. بازهم، با این همه نوید الهی و نشانه های تاریخی تسلی مان میدهند.

دراین میان برجسته ترین و خجسته ترین نمادیکه نیروی پاسداری از ارزشهای خدایی و خودی را برای ما میبخشد؛ شهادت است. و آنانیکه این شهادت را به بهای جان خریده و عاشقانه پذیرفته اند؛ شهدا هستند. بی هیچ تردیدی، شهدا سرخ رویان و بلند قامتان تاریخ اند. شهدا چلچراغ شبهای فردا آفرین نسل های جاودان اند. شهدا جان نثارانی اند که با دستان خونین بر جبین تاریخ مُهر ” آزادی” زده اند. به قول (شریعتی) “شهید قلب تاریخ است، همانگونه که قلب به رگهای خشک اندام خون زندگی جاری میسازد، شهید همچون قلبی به جامعه که در حال مردن است و ایمان به خویشتن را از داده است، خون حیات هدیه میدهد.”

شهید انسانی است که در عصر استبداد، ظلم، خود کامگی و افزون طلبی زندگی میکند، ناگزیر در برابر این همه بپاخیزد و با یک فریاد حسینی “نه” جار بزند و کربلا بیافریند. بدون شک، ملتهای در امتداد تاریخ پویا و پایدار ایستاده اند که در پای قراردادها و نامه های ننگین سیاسی و معاملات مزدور مابانه در حق وطن شان؛ دلیرانه با میله های خون آلود تفنگ “نه” جانانه نوشتند. همینگونه مردمانی از دادگاه تاریخ براات یافتند که در برابر استبداد و اشغال، خون و خنجر را “شاهد” آوردند.

آری، سخن از شهداست، از کسانیکه بیشترین رقم شان در افغانستان رقم خورده است. سرزمینی که به تمامی جنبش های استقلال طلب دنیا و تاریخ معاصر جهان الگوی آزادی ست اما خود هنوز در النگوی اسارت شهید می پروراند. میسزد در هر ثانیه، هر ساعت، هر سال از این نماد فرخنده آزادی از شهادت و شهادتمردان تمجید و تجلیل کرد. بزرگداشت از شهدا و راه اندازی مراسم به بهانه یادکرد از شهدا به مثابه تجدید تعهد و رسم وفاداری با آنهاست. گرامیداشت از شهدا؛ نشانگر تداوم راه مقدس و اندیشه های ناب شان است.

هفته شهید باید به همین مناسبت پاسداری شود. بخاطر یادبود از شهدای گمنام و قهرمانی که فقط به خویشتن، خدا و آزادی ایمان داشتند و هرگز به رنگ و نیرنگ دنیا نمی اندیشدند. ارجگذاری به مقام شامخ راد مردانیکه به فرمان پروردگار زندگی دنیا را برای آخرت هدیه کرده اند و تا ابد جاودانه اند. پاسداشت از فرهیخته گانی که جای شان خالیست اما راه شان پر رهرو و ادامه دارد. شهید احمد شاه مسعود؛ قهرمان ملی افغانستان از تبار همین شهیدانیست که تا اینجا وصف شانرا گفته آمدیم. شهید مسعود از شمار نخستین مبارز مردان مسلمان نهضت اسلامی در افغانستان، فرمانده جهاد (مقدس ترین دوران تاریخ افغانستان)، سپهسالار سپاه آزادی و دلیر مردیکه در میادین ماندگار؛ چنان کاج در برابر تندبادهای توطیه های منطقوی و جهانی استوار ماند و مقاومت کرد. مردیکه در برابر اشغال و استبداد در همه عرصه های سیاسی، نظامی و اجتماعی دلیرانه موقف گرفت ومبارزه کرد و با اهدای تمامی عمرش در پای شرف و آزادی دین و میهنش؛ قهرمان ملی و شخصیتی فرا منطقوی و جهانی شد. میسزد در بهاران این لاله زار (هفته شهدا) که دهه دوم سنبله است و مصادف با تاریخ شهادت این بزرگمرد میباشد؛ سوگنامه بخوانیم و سیه پوش باشیم.

آری! چاشتگاه ۱۸ سنبله۱۳۸۱ هندوکش لرزید، پامیر ز پا جنبید، قامت بابا خم شد، بکوا آتش گرفت، دلارام داغدار گشت، جیحون سینه سوزان یک آمو مویه سر داد، کوکچه هی اشک ریخت که دل سنگها را سایید، پنجشیر چنان گریست که سریچه اش تا همیشه داغ دل روزگار شد، غزنه تمام سرود های سنایی را مرثیه ساخت، هیرمند یک هامون گریه کرد، خواجه الوان گل سوری شد و پرپر گشت و هرات سوگمندانه ناله کرد و هریرود شد.

در آنروز دره و دریا، سنگ و صحرا، هندوکش و بابا، جای خالی بودا و هیرمند و هریوا در فراق یک فرزند فرزانه و وفادار، یک دوست صمیمی و جان نثار، یک سپاهی پاسدار و ایثارگر سوگوار گشتند و فریاد کردند چندانکه شانه های تاریخ تکان خورد و سرنوشت جغرافیای منطقه متحول شد. با پرپر شدن شقایق آزادی، آرمانها پریشان شدند و ارزشها سرگردان. فضای سیاست تیره گشت، آنگاه سرایشگر دشت سرودهء “دهکده گلین” و”آمین” را به همین مناسبت سرود. “معامله بن” از بیچارگی ارزشها را به بن بست کشانید. چنانکه از همان ابتدا هویدا شد بجای رییس انتخابی رییس فراشوتی را برگزیدند!!! و دوباره بم دوباره باروت، دوباره زخم دوباره زنجیر، دوباره سیم خاردار و دوباره اسارت حکمروای ما شد.

قرایت خاطرات شهدا و کتاب سی سال مبارزه مسعود قهرمان نشان میدهد که چنین روزگاری آیده و آرمان شان نبود. این بدین معنا نیست که جنگ و همیشه جنگ!… کسانیکه چنین تعبیر میکنند؛ نشان بدهند همانا صلحی که امروز هست کدام است؟

مسعود سرافراز ترین سرباز با صلابت آزادی و صلح جویی و سلحشورترین سنگردار سلالهء شهامت و شرف، ابراهیم گونه تا واپسین دم در متن آتش زاری نفس کشید که فراسوی آن فردای فردوس و گلزار بودن سرزمینش را باور داشت. برای رسیدن به این فردای تابناک چنان راسخ بود که فریاد زد: “اگر به اندازه کلاهم جای پای در وطنم باقی بماند؛ مبارزه و مقاومت خواهم کرد.” در گرماگرم جنگ به راه های مصالحه، انتخابات و وحدت ملی تاکید داشت و هزاران مثال دیگر از صلح جویی شان وجود دارد. همچنان سایر شهدای قهرمان افغانستان به همین جهت مبارزه کردند انها جای دیگر به استبداد و اشغال نرفته بودند بلکه در چهاردیوار خانه شان در افغانستان برای اینکه زنده بمانند؛ کشته شدند.

اینک در نهمین سالگشت شهادت جانکاه مسعود شهید و به مناسبت تجلیل از شهدای قهرمان افغانستان اندوهم را در طنین تکهء از شعر “سپاهی گمنام” * اشک میریزم و آه میکشم:

آزاده مرد اسطوره قامت!

مردانه گیت را

در قلمرو تعریف

گنجایشی نیست.

 

کوه،

نامت را پس میدهد،

دشت،

شهامتت را تنگی میکند،

ورود خانه،

راهی شدنت را،

چه آرام است و کم امتداد.

 

 

عزیز  ملت من!

سپاهی آزادی!

سوادت

در سه نام تمام بود:

(خدا، مادر، آزادی)

و از نام خویش،

هیچ حرفی به یادت نبود_

یا نمینوشتی.

 

های قهرمان!-

نامت، نور واژه ییست،

در قاموس بی ردیف شبگرد های خراسان

که تجلی حروفش

جادوگران مشرق و مغرب را-

کور میکند.

 

باکی نیست،

اگر خلیفه های ناخلف،

مفتیان بی طهارت را

به سود خویش خریدند،

و سپهداران  ناسپاس،

پیمان یاری_ پیمان خونت را

بریدند.

 

همین بس است

که فرزانه گان زمین، دیدند:

تو، بر سجادهء سرخ مشرق

عاشقانه ترین نماز را

– نماز آزادی را_

به آذان برخاستی- به تکبیر ایستادی

وادایش کردی.

عزیز شعر من،

عزیز زنده گی من!

من،

شهادت را،

با کدامین قصیدهء خونین

به آمین برخیزم؟؟

 

فراموش مان نشود که تجلیل از شهدا به معنای احترام به اندیشه و ادامه راهشان است الا؛ یک رسم خشک و خالیست و نفرین تاریخ را در پی دارد.

 

_________

* شعر “سپاهی گمنام” از محمد افسر رهبین (شاعر، نویسنده و منتقد برجسته افغانستان) میباشد.

 

 

 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا