احمد ولی مسعود: حکومت، کوچکترین قدمی در زمینه‌ی بررسی پرونده‌ی قهرمان ملی برنداشته است
این درست نیست که گفته شود چون احمد شاه مسعود شهید شده، ما با قاتلین او به تفاهم می‌رسیم و یک حکومت تشکیل می‌دهیم. اگر نتیجه‌ی مبارزات یک ملت این باشد که فقط یک دسته و یک گروه، اموال مردم را غارت کنند و به عزت مردم تجاوز کنند و همه هست و بود ملت را در جیب خود و خانواده‌های خود بریزند، کدام مادر فرزند خود را برای رفتن به دفاع از وطن و شرف ملی تشویق خواهد کرد و منظور من از این گفته این است که شما جوانان به این دلیل که همیشه یک دستاورد داشته باشید از این گوشه‌های تاریخ تان آسان نگذرید.» صفت بزرگ یک رهبر این است که از «هیچ»، امید ایجاد کند و آمر صاحب شهید این ویژه گی را داشت.
احمد ولی مسعود، رییس بنیاد شهید احمد شاه مسعود، دولت را به دلیل عدم پی‌گیری چگونگی شهادت قهرمان ملی کشور، مورد انتقاد قرار داد.
آقای مسعود روز گذشته در همایشی که به مناسبت هفته‌ی شهید در دانشگاه تعلیم و تربیه کابل برگزار شده بود، خواستار پی‌گیری قتل قهرمان ملی شد و گفت: «نه سال از شهادت قهرمان ملی گذشت، اما متأسفانه حکومت کوچکترین قدمی در زمینه‌ی بررسی پرونده او برنداشته است و نه تنها دراین زمینه کاری نکرد بل صحبت‌هایی که دراین مورد صورت گرفت به آن بها نداده است.» وی افزود: «پرونده‌ی شهادت قهرمان ملی باید در همین هفته‌ی شهید مورد بررسی قرار بگیرد و دولت تیمی را ایجاد کند تا از طریق آن با کشورها و گروه‌های مختلفی که در این مورد اطلاعات دارند، پرونده را مورد بررسی و پگیری قرار بدهند.»
ریس بنیاد شهید احمد شاه مسعود با انتقاد از سیاست آشتی حکومت با طالبان اظهار داشت: «من به این اعتقاد دارم که آخر هر جنگ صلح است، اما چگونه می‌توانید با کسانی مذاکره کنید که متهم به کشتار هزاران شهروند و مجاهد افغانستان هستند و از طرف دیگر ما تمام ارزش‌های مانند دموکراسی، آزادی بیان، آزادی زن و انتخابات را بدهیم فقط به خاطر این که چند طالب در کنار شما باشد. زمانی که ما صحبت از صلح با طالبان، حقانی، حکمتیار و پاکستان می‌کنیم، این مسأله نشان می‌دهد که ما برای آنان ارزش زیادی قایل هستیم؛ اما نباید پرونده‌ی قهرمان ملی افغانستان بررسی شود که قهرمان ملی را کی به شهادت رسانیده است.»
به گفته‌ی مسعود، صلح در صورتی ایجاد می‌شود که اهداف دو طرف روشن باشد و امکان ندارد که در چهار چوب قانون اساسی، [مخالفان مسلح] بعضی مسایل را بپذیرند و بعضی مسایل را نپذیرند، در حالی که باید این مسأله برای ملت روشن شود که نقطه‌ی تفاهم در کجا است و ملت افغانستان باید در جریان قرار بگیرند و زمانی که صلح به گفته‌ی دولت با «فریب خوردگان» افغانستان صورت می‌گیرد باید اساسی و معیاری باشد. آقای مسعود خاطر نشان کرد: «حتا دوستانی که در زمینه‌ی مذاکره با طالبان پیشتاز شدند باید بدانند که مسؤولیت دینی و ملی در برابر مردم افغانستان دارند و این دوستان چطور می‌توانند در این زمینه پیشتاز باشند و شهدای افغانستان را نادیده بگیرند. این درست نیست که گفته شود چون احمد شاه مسعود شهید شده، ما با قاتلین او به تفاهم می‌رسیم و یک حکومت تشکیل می‌دهیم.» داکتر عبدالله عبدالله، رهبر ائتلاف ملی «تغییر و امید» در این همایش، دنبال کردن راه قهرمان ملی را «یک مکتب برای نسل جوان امروز» دانست و گفت که اندیشه‌ی قهرمان ملی فقط جنگیدن نبود، بلکه شهید مسعود همیشه به فکر درس و دانش و همین طور برای سر بلندی و افتخار ملت می‌اندیشید.
رهبر ائتلاف ملی «تغییر و امید»، قهرمان ملی را «تبلوری از قهرمانی، آزادی خواهی و حق طلبی» دانست و گفت: «او همیشه می‌گفت هیچ وقت نباید ظالم بود و هیچ وقت هم نباید مظلوم بود و زمانی که او می‌گفت ما خواستار یک سیستم و نظامی هستیم که هم بتوانیم باهم در صلح زندگی کنیم و هم با سایر کشورهای دنیا در تفاهم باشیم و وقتی می گفت که راه حل در قضیه‌ی افغانستان سپردن حق تعیین سرنوشت به مردم است، او همیشه در این گفته‌های خود صادق بود و هدف و آرمان او این بود که مبارزه را باید ادامه داد تا صلح عادلانه در این سرزمین برقرار شود و هر فرد حق یک رای را داشته باشد که می‌توان گفت دراین حرف‌ها یک جهان معنا و مفهوم نهفته است.»
وی افزود: «امروز دنیا با تمام امکانات و ساز و برگ نظامی شان نمی‌توانند با اهریمنی بجنگند، سوال این جاست که میلیارد ها دالر پولی که به کشور سرازیر می شود چرا مردم هر روز نا امید تر می‌شوند، در حالی که در آن زمان مردم امیدوار به آینده بهتر بودند. اگر جوانان روی همین نکته تحقیق کنند عظمت این مرد بزرگ را خواهند یافت و خواهند دانست که راه او یک مکتب است برای نسل جوان امروز که با کمترین امکانات با طالب‌ها، دلیرانه جنگید.» به باور داکتر عبدالله، قهرمان ملی کشور بیشترین عمر خود را وقف دفاع از آرمان‌های مردم کرد و اگر دوره‌ی زندگی او را مورد مطالعه قرار بدهیم متوجه می‌شویم که او هیچ نعمتی دنیا را برای خود نخواسته بل همیشه مسؤولیت را پذیرفت بود، اما هیچ گاهی در فکر گرفتن امیتاز نبود.
رهبر ائتلاف ملی «تغییر و امید» در ادامه گفت: «در این شکی نیست که آمر صاحب شهید در زمان حیاتش خوب شناخته نشد و متاسفانه امروز هم گاهی تبصره‌های در مورد او صورت می‌گیرد، اما او یک افغان وطن دوست بود که هیچ وقت خواستار دامن زدن به تعصبات قومی و مذهبی نبود و با تاسف بگویم که آمر صاحب شهید را بعداز شهادتش مردم ما و دنیا بیشتر شناختند و مردم و جوانان امروز ما بسیار ساده می‌بینند که مسعود شهید فقط با اتکا به خداوند و با پشتیبانی مردم در برابر همین اهریمنی که دست به کشتار مردم می‌زنند به تنهایی مقاومت می کرد و با کمترین امکانات، مبارزه می‌کرد.»
داکتر عبدالله دراین همایش گفت: «اگر نتیجه‌ی مبارزات یک ملت این باشد که فقط یک دسته و یک گروه، اموال مردم را غارت کنند و به عزت مردم تجاوز کنند و همه هست و بود ملت را در جیب خود و خانواده‌های خود بریزند، کدام مادر فرزند خود را برای رفتن به دفاع از وطن و شرف ملی تشویق خواهد کرد و منظور من از این گفته این است که شما جوانان به این دلیل که همیشه یک دستاورد داشته باشید از این گوشه‌های تاریخ تان آسان نگذرید.»
امرالله صالح، رییس پیشین ریاست امنیت ملی که در این همایش حضور داشت، مسعود را «یک رهبر با انگیزه» توصیف کرد و گفت که صفت بزرگ یک رهبر این است که از «هیچ»، امید ایجاد کند و آمر صاحب شهید این ویژه گی را داشت. به گفته‌ی صالح، شهید مسعود، معتقد به این بود که «انگیزه، جمع رهبری سالم و سوق اداره‌ی درست به اضافه‌ی امکانات، در حالات بحرانی می‌تواند وضعیت را تغییر بدهد و تحول مثبت ایجاد کند. اما امروز برعکس این مسأله وجود دارد و چون انگیزه و رهبری ضعیف است و زیاد ترین اتکا را سردمدران و حکومت می‌کند؛ بنا براین، همیشه با شکست مواجه می‌شویم.»
او همچنان گفت: «ما بعد از شهادت قهرمان ملی و با امکانات زیادی که در اختیار مقامات افغان قرار گرفته است، ولایتی که همه مردم به خاطر یک هدف بزرگ بسیج باشند نداریم؛ اما شهید مسعود در آغازین روزهای کار خود با اعتقاد به این اصل که یک پایگاه ضرورت است، ساحاتی را از نگاه کار فکری و سازمانی تبدیل به پایگاه امن خود ساختند که بعد ها این پایگاه گسترش پیدا کرد و تبدیل به اتصال مردم با رهبری و بسیج مردم به یک اندیشه بزرگ شد.»
به باور صالح، قهرمان ملی هیچ گاه از شنیدن خبر بد هراس نداشت، بلکه توان آن را داشت که حالات بد را به حالات امیدوار کننده تبدیل کند که این خصوصیات را اگر از دیده مسایل استخباراتی ارزیابی کنیم به جرأت می توان گفت که از نادرترین رهبران تاریخ معاصر جهان است. بدین معنا که مدیرت شان از معلومات و اطلاعات از نوع مدیریت هدفمند بود، چرا که رهبران هزاران نوع اطلاعات دریافت می‌کنند و به ندرت رهبرانی وجود دارند که توان پروسس کردن معلومات را داشته و معلومات سودمند را از شایعات جدا کرده تا تصمیم‌گیریی‌هایش استوار و درست باشد که خوشبختانه آمر صاحب شهید این خصوصیات را داشت.
آقای صالح، داشتن اطلاعات قوی و دست اول قهرمان ملی را یک ویژه گی خاص دانست و گفت: «درزمان جنگ با القاعده و طالبان و با امکانات بی‌نهایت کم به دلیل داشتن اطلاعات بسیار قوی و دست اول، ما به یاد نداشتیم که در یک جنگ ۵۰ تا ۱۰۰ نفر تلفات داشته باشیم، اما پنج هفته قبل ۲۰۰ سرباز ارتش ملی یا نا پدید شدند یا شهید شدند و جسد ۳۵ نفر شان با سرهای بریده به خانواده های شان تحویل داده شد در حالی که تنها بودجه‌ی سالانه امنیت ملی امروز افغانستان ده برابر تمام بودجه مقاومت دیروز است.»
