خبر و دیدگاه

نشست کابل، یک گام جلوتر در تقویه ی فساد اداری

kabulconf_karzai

 

من به عنوان یک جوان، به عنوان کسیکه بلاخره مانند تمام شهروندان این کشور در قبال جامعه خویش مسوولیت دارم تا این همه بدبختی ها و کشمکش های سیاسی از دامن کشورمان رخت بر بندد، جامعه ی که بحران نا امنی، بحران حکومت داری، بحران مالی، فساد اداری، ضعف و نا کارای پیشقراولان و سیاسیون بی درایت، تیوری بافان توطیه و در کل فقر و بیچارگی سرنوشت فعلی و مشغولیت اساسی من های این سرزمین را شکل می دهد.

خواننده عزیز! من و تو مسوولیت داریم تا از آنچه که واقعیت هایی تلخ سیاسی و حرکت های محرکین حکومت را در عقب نمایش های بزرگ بین المللی می بینم و می اندیشیم دست کم بتوانیم با چند سطر ابراز کنم. از آنجائیکه کرزی پس از فشارهای قوی جامعه ی غربی که سر انجام حکومت او را به عنوان حکومت ها الاغ ها و حکومت که رده ی دوم را در فساد به خود گرفته است، لقب داده اند، تصمیم نا خواسته و اراده ی بی میل به منظور جلوگیری از فساد را روی دست گرفت، از بدو این اراده و تصمیم کرزی صاحب آنچه که او در این راستا گام گذاشته است تماماً بیجا و بی مورد پنداشته شده و جنبه ی عملی نداشته صرف در حد نمایش باقی مانده است، نخست او در رأس کمیسیون مبارزه و جلوگیری با ارتشای فساد اداری شخصی را گماشته است که بایست او را در زباله دانی های تاریخ و یا در اتاق های علی آباد انداخت، یک شخص محصن که تمام فکر و هواس خود را به منظور بسر بردن چنین کارهای کلان سیاسی از دست داده است و حرف کله ی خود را هم گفته نمی تواند. دوم: جناب رئیس جمهور در روز ملی مبارزه با فساد اداری که چندی پیش در کابل دایر شد از شهردار سابق کابل که متهم به فساد اداری بود و پرونده هایش در پشت دروازه های دادستان کشور ورق می خورد دفاع کرد و او را شخص پاک دانست.

بلاخره در پی اینکه حکومت افغانستان زیر فشار سنگین جامعه ی جهانی به منظور از بین بردن فساد اداری قرار گرفت، به دنبال توجیه های نادرست و تعبیر های مختلف بر آمد تا اندکی بتواند آنچه که بدوش حکومتش انداخته شده است، به دور سازد. یکی از ابعاد که کرزی با تیم توجیه گرش خواست انجام دهد این بود که فساد اداری نه تنها در ادارات دولتی افغانستان وجود دارد بلکه در اکثر سازمانها و نهادهای بین المللی وجود دارد، البته بدون شک سازمان و نهادهای بین المللی که در افغانستان کار می کنند از این امر مستثنا نیستند آنها هم بعضی آغشته با فساد اند، اما نه به این پیمانه ی که در حکومت کرزی وجود دارد. بیشترین فساد اداری در دستگاه قضای و دستگاه پولیس کشور دانسته شده است سرو صدای جهان بلند شد، اما تا هنوز هیچ نهاد نگفته است که آن سازمان بین المللی چقدر در فساد اداری نقش داشته است، اگر در برخی نهادهای بین المللی هم که فساد وجود داشته ناشی از ضعف و کاهلی دولت افغانستان است، ناشی از موجودیت سطح بلند فساد اداری در دستگاه حکومت افغانستان است، ناشی از بی ارادگی آقای کرزی است، چرا حکومت کرزی نتوانست نظارت درست از پروژه های این نهادها در افغانستان کند، زمانیکه در تطبیق این پروژه های نهادهای بین المللی فساد وجود داشت، چرا حکومت افغانستان خاموشی اختیار کرد.؟ تازه ترین گزارش از سوی سازمان اصالت افغانستان ارایه شد که در آن گفته شد صد ها میلیون دالر سالانه مردم افغانستان به آمران حکومت افغانستان رشوه می پردازند، اما گفته نشده که این و یا آن سازمان در این فساد دست داشته است. تا به حال یگانه نگرانی که حکومت افغانستان نسبت به ارتشای فساد اداری داشته است این بوده که اکثر کمک های خارجی از طریق نهادهای دولت افغانستان به مصرف نمی رسد، وقتی حکومتی که تا گلو غرق در فساد اداری باشد و از بیست فیصد کمک های که تا هنوز از طریق مجراهای داخلی به مصرف می رسید فساد اداری تا این اندازه به اوج خود رسید و اکثر این پول به کیسه ی رئیس و وزیر صاحبان سرازیر می شد، پس زمانیکه این کمک ها بیشتر در اختیار حکومت افغانستان قرار گیرد آیا زمینه ی حیف و میل های این پول های هنگفت زمینه را برای بلند کردن گراف فساد اداری در افغانستان مهیا نخواهد ساخت؟

حال آنکه اراده ی حکومت کرزی به منظور از بین بردن و جلوگیر از فساد اداری بیشتر جنبه ی نمایشی داشته است تا هنوز کدام قضیه ی در این راستا حل و فصل شده است،؟ از یک سال بدین سوی دادستان کشور داد می زند که فلان وزیر و رئیس و سفیر در قضیه ی فساد اداری دست دارد و پرونده هایشان هم زیر بررسی است کجا است آن وزیر و فلان سفیر و رئیس تحت توقیف قرار گرفته باشند، آیا می شود که با سیاست ها ی یک بام و دو هوا موفق به در آمد. آنچه که انگیزه شد این سطور را بنویسم این بود که نشست کابل فیصله کرد که نهادها و کشورهای کمک دهنده به افغانستان پس از این آماده اند تا نزدیک به پنجاه در صد از کمک هایشان را از طریق نهادهای افغانی و مجراهای حکومت افغانستان به مصرف برساند، تصمیم به دست شما است آیا با چنین زمینه ی که در راستای مبارزه با فساد اداری وجود دارد می شود یقین کرد که در مورد مصرف پنجاه در صد از کمک های جامعه ی جهانی از طریق حکومت افغانستان شفافیت و عدالت مراعت می شود. کی باورمند است به اینکه اکثر این پول ها حیف و میل و به کیسه ی کلان وزیر صاحب ها ریخته نمی شود.؟ پس تصمیم بزرگ این نشست که تعهد مصرف بیشتر از پنجاه در صد از کمک هایشان را مستقیماً از طریق دولت افغانستان نمودند، یک گام ارزنده در جهت ارتشای فساد اداری است، در حالیکه ظرفیت کارایی نهادهای دولتی را می توان به صرف مساوی دانست آنچه که در این نهادها ظرفیت سازی و نهادینه شده است فقط مجراهای چگونه رشوه گرفتن و اختلاس است. آنچه تجربه نشان داده است بس است بیاید یک گام درست تر و عملی تر در جهت جلوگیر از فساد اداری در کشور بگذارید تا این پدیده شوم که هم ملت افغانستان را در پیشگاه جامعه ی جهانی بدنام ساخت و هم ضربه ی مهلک به اقتصاد کشور وارد می کند.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا