اخبار و گزارشات

برای تبدیل دولتی نامشروع به دولتی مشروع، راهبرد سیاسی موفقی را آماده کنیم

afghanistan2_map

 

این متن یک گزارش خبری جدی از جانب دیوید کیلکولن افسر سابق نیروی زمینی استرالیا که از سال ۲۰۰۵ مشاور ژنرال پترایوس، فرمانده فعلی نیروهای آمریکایی در افغانستان میباشد که توسط خبر گزاری ایرنا از نوشته روزنامه لاس انجلس تایمز بر گرفته شده است.[۱] خبر حاکی است که ‘امریکاییان اذعان میدارند’:

کاری که ما به درستی انجام نداده ایم، این بوده که برای تبدیل دولتی نامشروع به دولتی مشروع، راهبرد سیاسی موفقی را آماده کنیم.

کیلکولن پیش بینی کرد که پترایوس برای پاسخگو شدن دولت، اصلاحات دولتی، و موضوع حقوق بشر، فشار بیشتری را بر حامد کرزای، رییس جمهور افغانستان وارد نماید.

وی گفت: البته ایالات متحده، پیش از این هم موضوع اصلاحات را با کرزای در میان گذاشته، اما این امر را به عنوان یکی از اولویت‌ها مطرح کرده است.

تبدیل اصلاحات به اولویت نخست، احتمالا تغییری است که شاهد آن خواهیم بود. [۲]

وی در بخشی از گزارشات خود چنین اذعان داشته است: « حامد کرزای طوری با ما رفتار می‌کند که انگار ما در یک مخمصه گیر افتاده ایم. اما واقعیت این است که اگر ما از او پشتیبانی نکنیم، یک ماه پس از خروج نیروهایمان، او را از تیر چراغ برق اعدام می‌کنند! »[۳] (چیزیست که با داخل شدن طالبان در کابل با دکتر نجیب الله فقید کردند)

قسمیکه ستون اخبار و تبصره های روز از قول خبر گزاریها ملاحظه میگردد بعد از تبدیلی مک کرستال تعداد دید و وا دید های پنهانی و دور از انظار مردم با سران گروه های طالبان و سردمداران نظامی و استخبارات پاکستان که ظاهراً دولت آقای کرزی آنرا انکار کرده اند به این معنی است که در افغانستان روند سیاست های جهانی در مورد دولت داری سالم نقطه عطف پیدا نموده و مشاور جنرال پتریوس ، آقای کیلکولن در اولین واکنش خود اصلاحات دولتی و موضوع حقوق بشر رامنحیث ماشین فشار در برابر دولت علیه افغانستان بکار می بندد که سر نخ آن از فساد و رشوه ها و دستبرد های پولی کلان که موضوع آن انعکاس جهانی یافته است مزید بر رهایی عده ای از جنایت کاران و کسانی که همیشه دست شان بخون ملت افغانستان آغشته است بدون حکم محکمه قضایی امریست پیچیده که در موضوع حقوق بشر صدق میکند.پس میتوان دریافت که کوشش های پنهانی حلقات در رده های بالایی دولت در مذاکرات با سران پاکستان که هیچوقتی پیش از این بدون دعوت رسمی به افغانستان نیامده اند و هر گز سر در آخور این کشور فرو نبرده اند، مبین تغیرات کلی در عرصه های مختلفه اداری و نظامی و اطلاعاتی در افغانستان و منطقه خواهد بود.

در هفته ای که جریان دارد سردر گمی در روند پنهان سازی حقایق و کتمان آن از ملت توسط دولت واکنش های تخریبگرانه ای در اذهان مردم و خبر گزاری ها ایجاد نموده است، که بر چیدن آن مستلزم کار و کوشش وقت گیر توسط یک دولت هدف مند و با قدرت خواهد بود. چه همین حالا آوازه های از تجزیه کشور را بصورت ناشیانه اکثر رسانه ها در تیتر های خویش گنجانیده اند که کشنده و گمراه کننده بوده میتواند توان معنوی یک ملتی را که همه عمر خود را بمبارزات داغ سیاسی و نظامی با سر افرازی گذرانده است نابود گرداند. واز همه بد تر رهکار های غیر موجه وخیانتکارانه عده ای از مردمانیست که میخواهند افغانستان را در چوکات فرمایشات و دید های قومی تکه تکه و پارچه پارچه نمایند. آخر در کجای دنیا چنان شده است که یک کشور حد اقل از ده قوم تشکیل شده باشد در تشکل یک کشور به هزاران رنگ و تبار و   دها زبان و صد ها لهجه و عرف و مذاهب و فرهنگ های مختلف باعث ایجاد و ساختمان اجتماعی یک کشور میگردد . مگر ما آن نبودیم که در دولت های صفاری – سامانی – غزنوی – غوری – سوری- خوارزمی- سلجوقی- تیموری – بابری – هوتکی -افشاری و ابدالی = افغانی سهیم بودیم . این قوم های کشور نبودند که زمانی در نیمروز و هلمند بنا بر داشته ها و شواهد تاریخ اقوام ما از شمال در مقابل هجوم انگریز ها در جنوب، جان های خود را از دست دادند و زمانیکه روسها میخواستند درقد را در داخل خاک افغانستان اشغال کنند (زمان امان الله شاه) قوم های از جنوب کشور برای حراست از کشور جانهای شان را سپر کردند .و زمانیکه امیر دوست محمد خان شاه افغان توسط شاه بخارا نظر بند بود توسط کوشش اقوامی از شمال کشور موجبات رهایی او محیا شد و بعدش هم که داخل افغانستان شد با دها هزار نفر مجاهد و سلاح های موجود همان عصر او را تا دهانه های وادی پروان در تتمدره استقبال و در معرکه استقلال سهم گرفتند. از مبارزه تمام عیار اقوام کشور که همگونی بی نظیری در بیرون راندن روسهای متجاوزنشان دادند و برابربه دو نسل تلفات و قربانی دادند و پیکره های اقتصادی کشور کاملاً ویران گردید، بهمگان معلوم است.

ما می بینیم اکثر منابع نشراتی آلوده و غرضمند چیز های را بنام آزادی بیان و قلم انتشار میدهند که تیشه های محکمی بر رگ و ریشه وحدت و یکپارچه گی این کشور وارد میکنند. وقتی یک کشور ملت نداشته باشد و وحدتی در میان اقوام وجود نداشته باشد، به چه نامی ، نامیده خواهد شد و زمانیکه اقوام در افغانستان مصئون نباشند و حقوق آنها همه روزه لگد مال شود وخود بزرگ بینی در بین اقوام دامن و گستردگی پیدا کند و مساوات و عدالت بین اقوام را که قانون اساسی کشور معین کرده است در نظر گرفته نشود سرنوشت آن کشور به جا یی میرسد که اکنون ما در آن قرار داریم.

ضرورت است تا ما دارای یک دولت مقتدر و کارا و با تدبیر باشیم زیرا کشور ما دامنه جنگهای سی و پنج ساله دارد که هنوز نه تنها آن جنگها پایانی نیافته است بلکه با ایادی دشمنان این خاک قریب است این وطن واژگون شود.

کسی که به جغرافیای افغانستان آشنایی داشته باشد و اقوام افغانستان را از نقطه نظر بشر شناسی بشناسد می فهمد که تجزیه وطن چه زهری را در رگهای حیاتی این کشور پهن می سازد. [۴] پس مطابق به تقسیم اوقات صلح افغانستان باید اولاً دولت مشروعیت خود را بیابد و منحیث یک دولت قانونمند قد فراز نماید، تا ملت بتواند بالای دولت اعتماد کامل پیدا کند وقتی اعتماد ملت حاصل شد این ملت است که باعث توانمند شدن دولت میگردد . در غیر آن دولت های مریض – ارتجاعی– ضعیف و نا کارا خود شان را با ملت یکسره به نابودی می برند.

 

 

 



[۱] – ستون اخبارمؤرخ سه شنبه ۱۵ سرطان ۱۳۸۹ سایت آریایی

[۲] – همان جا

[۳] -اخبار آریایی ، همانجا

[۴] – کابل پرس – مؤرخ چهارم جولای ۲۰۱۰ (چگونه به تجزیه افغانستان بیاندیشیم : طرح تجزیه افغانستان!

عبور از خطوط ممنوع: مخالف، موافق و نه مخالف و نه موافق: نظر شما چیست؟

توجه: برای مخالفان، موافقان و نه مخالف و نه موافق، پرسش های خاص طرح شده است. لطفا مخالف، موافق و یا نه مخالف و نه موافق پرسش های مربوط را پاسخ دهید. از مخالف، مخالف و نه موافق و نه مخالف نیز می خواهیم پرسش های عمومی را در کنار پرسش های مربوط پاسخ دهید. شما می توانید پاسخ های خود را به سردبیر کابل پرس ایمیل کرده و یا با ورود  به بخش مدیریت کابل پرس، برای انتشار پیشنهاد کنید.

به دنبال طرح افغانستان فدرال، کابل پرس طرح تجزیه افغانستان را با دیدگاه های مخالف، موافق و نه مخالف و نه موافق به بحث می گذارد. طرح تجزیه ی افغانستان در کابل پرس به معنای این نیست که این رسانه ی اینترنتی با تجزیه ی افغانستان موافق است یا مخالف. هدف از طرح این بحث شاید عبور از خطوط ممنوع در کشوری باشد که سرکوب، خفقان، کشتار، تبعیض و چپاول بیداد می کند و این سرکوب، خفقان، کشتار، تبعیض و چپاول از حداقل ۱۵۰ سال پیش تا دوره ی حکومت فاسد، طالبانی و مافیایی حامد کرزی با حضور حدود ۱۵۰ هزار سرباز بین المللی بر جنازه ی کشوری بنام افغانستان ادامه یافته است.

افغانستان در ۱۵۰ سال اخیر قربانیان زیادی داشته و هر روز بر شمار این قربانیان افزوده می شود. میلیون ها تن تاکنون جانشان را از دست داده اند، میلیون ها تن ناچار به ترک خانه و کاشانه شده اند. میلیون ها تن زیر بار ظلم و ستم، زندگی خلاف تمام ارزش های انسانی را تجربه کرده اند و مانند میراثی ظلم و ستم از نسلی به نسلی دیگر منتقل شده و می شود.

کشوری که اکنون افغانستان می نامندش خود پاره ای از جغرافیایی سیاسی بزرگتر بوده و در نتیجه ی تجزیه این نام بر آن نهاده شده و حکومت های آن با پشتیبانی قدرت های منطقه ای و فرامنطقه ای بوجود آمده، ادامه حیات داده و یا به زیر کشیده شده اند.

آیا تجزیه ی افغانستان به چند کشور دیگر می تواند آغازی برای پایان رنج و ستم تاریخی و ادامه دار در افغانستان باشد؟

از شما می خواهیم پاسخ های خود را به پرسش های زیر به کابل پرس ارسال کنید. شما می توانید در صورتی که لازم دانستید، پرسش های دیگری نیز طرح کرده، به آن پاسخ داده و بحث را گسترش دهید.

پرسش های عمومی درباره تجزیه افغانستان:

یک: چرا طرح موضوع تجزیه افغانستان، عبور از خطوط ممنوع دانسته می شود؟ (لطفا شرح دهید)

دو: آیا لازم است موضوع تجزیه افغانستان به عنوان یکی از راه های آغاز برای پایان رنج و ستم تاریخی به بحث گرفته شود؟ (لطفا شرح دهید)

سه: آیا تجزیه طلبی در کشور افغانستان یک حق پنداشته می شود و یا مساوی با وطن فروشی و همراهی با بیگانگان است؟ (لطفا شرح دهید)

چهار: آیا برای تجزیه طلبان مرز و محدوده ای برای عمل و رسیدن به تجزیه افغانستان قایل هستید؟ (لطفا شرح دهید)

پنج: آیا به مخالفان تجزیه افغانستان حق می دهید که از تمام روش های ممکن برای سرکوب تجزیه طلبان استفاده کنند؟ (لطفا شرح دهید)

شش: با تجزیه افغانستان مخالف هستید؟ (آری یا نه)

هفت: با تجزیه افغانستان موافق هستید؟ (آری یا نه)

هشت: آیا درباره تجزیه افغانستان نه نظر مخالف دارید و نه موافق؟ (آری یا نه)

پرسش ها برای مخالفان تجزیه افغانستان

یک: چرا مخالف تجزیه افغانستان هستید؟ (لطفا شرح دهید)

دو: آیا پس از چندین دهه کشتار، چپاول، تبعیض و کوچ اجباری و تداوم آن، هنوز به ساختن افغانستان به عنوان یک کشور یکپارچه امیدوار هستید؟ اگر بله چرا؟

سه: آیا معتقدید که حکومت ها در افغانستان جامع و یکپارچه عمل کرده اند و تبعیض، برتری طلبی نژادی، مذهبی، اجتماعی و زبانی و فرهنگی در افغانستان وجود نداشته و ندارد؟ ( لطفا شرح دهید)

چهار: آیا معتقدید که حکومت ها در افغانستان تبعیض، برتری طلبی نژادی، مذهبی، اجتماعی و زبانی و فرهنگی را در برنامه ی خود داشته و شما با آن مخالفید و راه مبارزه با آن را تجزیه طلبی نمی دانید؟ (لطفا شرح دهید)

پنج: آیا معتقدید تجزیه طلبان عوامل کشورهای دیگر، جاسوس و مزدور هستند؟ ( لطفا شرح دهید)

شش: آیا معتقدید تجزیه افغانستان امری ناممکن است؟ (لطفا شرح دهید)

هفت: آیا مخالف تجزیه افغانستان هستید اما تجزیه افغانستان را دور از ذهن نمی دانید؟ در صورت تجزیه چه تغییرات جغرافیایی را در در افغانستان فعلی و منطقه متصور هستید؟ (لطفا شرح دهید)

هشت: آیا معتقدید که با تجزیه افغانستان جنگ و نقض حقوق بشر برای تثبیت مرزها بوقوع می پیوندد؟ آیا معتقدید علی رغم ادامه دار بودن چندین دهه جنایات حاد علیه بشریت و زیان های غیر انسانی در افغانستان، هزینه ها و تلفات انسانی و غیر انسانی برای مبارزه و تغییر و اصلاح پایدار در افغانستان واحد، کمتر از تجزیه طلبی ست؟ (لطفا شرح دهید)

نه: راهکارهای پیشنهادی شما برای جلوگیری از تجزیه طلبی و در نهایت تجزیه افغانستان چیست؟ (لطفا شرح دهید)

ده: لطفا هر مورد دیگری را که لازم می دانید و در پرسش ها نیامده، با شرح آن بنویسید.

پرسش ها برای موافقان تجزیه افغانستان:

یک: چرا موافق تجزیه افغانستان هستید؟ چه عوامل و انگیزه هایی باعث شده تا شما موافق تجزیه افغانستان باشید؟ (لطفا شرح دهید)

دو: آیا تجزیه افغانستان را عملی می دانید؟ چه عوامل و انگیزه هایی باعث تجزیه افغانستان می شود؟ (لطفا شرح دهید)

سه: آیا علی رغم اینکه موافق تجزیه افغانستان هستید، تجزیه را امری بعید می دانید؟ چه عوامل و انگیزه هایی مانع از تجزیه افغانستان می شود؟

چهار: افغانستان باید به چه شکلی تجزیه شود؟ کشورهای جدید چه تغییرات جغرافیایی را باید پیدا کنند؟ (لطفا شرح دهید)

پنج: تغییرات جغرافیایی جدید با تجزیه افغانستان باید بر چه اساسی صورت گیرد؟ نقش عوامل نژادی، مذهبی، فرهنگی و اجتماعی تا چه اندازه در تقسیم بندی جغرافیایی جدید اهمیت دارد؟ (لطفا شرح دهید)

شش: آیا هزینه و بهای جنگ و نقض حقوق بشر در نتیجه ی تجزیه و تثبیت مرزهای جغرافیایی جدید کمتر از وجود و ادامه افغانستان با پیشینه ی سرشار از نقض حقوق بشر و ادامه نقض حقوق بشر در چنین کشوری ست؟ آیا معتقدید راه هایی برای جلوگیری از جنگ برای تثبیت مرزهای جدید وجود دارد؟ این راه ها کدامند؟ (لطفا شرح دهید)

هفت: آیا معتقدید که تمام راه ها برای داشتن افغانستان واحد همراه با رعایت حقوق بشر مسدود شده است؟ آیا همه ی گزینه ها را برای سامان دادن به وضعیت انسانی در افغانستان پر هزینه تر از تجزیه افغانستان می دانید؟ (لطفا شرح دهید)

هشت: با تجزیه افغانستان چه کشورهایی باید بوجود آید؟ این کشورها باید دارای چه مشخصاتی باشند؟ نظام های حکومتی در این کشورها چگونه باشد؟ پادشاهی ، امارت، جمهوری، اسلامی، سکولار و…؟ (لطفا شرح دهید)

نه: آیا کشورهای جدید می توانند خود را به سرعت سامان داده، وضعیت قابل قبول حقوق بشری داشته و نیازهای مختلف مانند نیازهای اقتصادی خود را تامین کنند؟

ده: لطفا هر مورد دیگری را که لازم می دانید و در پرسش ها نیامده، با شرح آن بنویسید.

پرسش ها برای آنانی که نه موافقند و نه مخالف

یک: چرا نه موافق تجزیه ی افغانستان هستید و نه مخالف؟ (لطفا شرح دهید)

دو: آیا احتمال می دهید افغانستان تجزیه شود؟ اگر تجزیه شود یا نشود، علت، عوامل و انگیزه های آن چیست؟ (لطفا شرح دهید)

سه: آیا با راهکارهای دیگری مانند فدرالی شدن افغانستان موافق می باشید؟ (لطفا شرح دهید).

 

 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا