جنرال دیوید پترویوس در حالی کار خود را به عنوان قوماندانی تمام نیروهای خارجی در افغانستان بعد از کناره گیری جنرال مک کرستال رسماً آغاز کرد که افغانستان دوران سختی را در میان برگشت به تروریزم و یا پیروزی دموکراسی تجربه میکند. گروه تروریستی طالبان در حمایت آشکار و پنهان سازمان استخبارات نظامی پاکستان (آی اس آی) گستاخ تر، جسورتر و بی پروا تر از گذشته مردمسالاری نو پا را به تمام نیرو تهدید و تحدید میکند.
تلاشهای گسترده برای معامله با تروریستان در قالب فعالیتهای دولتی از سوی رئیس جمهور کرزی برای مدغم کردن آنان به دولت در حال اجراست و مهمتر از همه، امید برای پیروزی در جنگ علیه تروریزم حتی در میان همپیمانان امریکا به نزدیک به صفر تقلیل یافته است. در این وضعیت اکثر کشور های عضو پیمان اتلانتیک شمالی (ناتو) بیشتر از اینکه برای پیروزی به این جنگ فکر کنند، به خلاص شدن از شر این جنگ تلاش میکنند. اوضاع اقتصادی و اجتماعی افغانستان در اثر فساد گسترده و سیتماتیک اداری به هم ریخته و دولت توانمندی خود را برای مهار هر پدیده یی تهدیده کننده حتی به مقیاس کوچک از دست داده و اعتبارش به عنوان یک دولت هم در داخل و هم در خارج شدیداً خدشه دار گردیده است. هنوز تعدادی از کشورها در همسایگی افغانستان و کشورهای عربی به عنوان حامیان اصلی فعالیت های تروریستی طالبان همکاری دارند. در چنین اوضاع و احوال جنرال پترویوس قوماندانی نیروهای نظامی را در افغانستان برای یک ماموریت بسیار خطرناک و حساس بر عهده گرفته است. شرایطی که کمتر میتوان پیروزی را در آنطور متصور بود، مگر اینکه تغییرات لازم و ضروری در رویکردها، برخورد ها و سیاست گزاری ها ایجاد گردد.
شاید یکی از مهمترین مسایل برای ادامه ماموریت و موفقیت آن در افغانستان، متوازن ساخت فعالیتهای نظامی و سیاسی باشد. درحالیکه نیروهای نظامی در داخل افغانستان فشار مضاعف را برای سرکوب تروریستان افزایش میدهند، آنان به راحتی به آنسوی مرز رفته در پاکستان و در امنیت کامل منتظر میمانند تا به قول معروف آب از آسیاب بیفتد. جنرال پیرویوس باید مدیران سیاست خارجی کشور را از همین اکنون برای آغاز دور جدید از فعالیتهای دپیلوماتیک و متقاعد کردن کشورهای همسایه افغانستان برای دست کشیدن از حمایت از گروه تروریستی طالبان تشویق و ترغیت کند و نسبت به عواقب کم کاری در این زمینه هشدار جدی دهد.
یعنی همزمان با آغاز دور جدید از حملات گسترده نظامی علیه تروریستان طالبان، فعالیت های سیاسی و ملکی نیز باید تشدید گردد. تازه این آغازی خواهد بود برای تامین امنیت پایدار در کشوری که بیش از سی سال است در اثر مداخله سرخ و سیاه از شمال و جنوب به یکی از درگیری های خونین بعد از جنگ دوم جهانی در جهان تبدیل شده است. در این مقطع، همانطوری که خود پتریوس نیز به آن اشاره کرده ، نیاز است تا همه برای پیروزی این ماموریت خطیر در برابر تروریزم در افغانستان همکاری صادقانه کنند. در این نبرد غیرمتعارف، فکتور های زیادی دخیل اند که باید یکی در کنار دیگری به دقت تمام بررسی و رسیده گی شوند.
در این جنگ همانطوریکه پترویوس باید در شیوه های سخت جنگی تغیرات گسترده وارد کند، در بخش تلاشهای نرم نیز باید تغییرات گسترده وارد گردد. امریکا در این مقطع باید برای رفع تنشها و بی اعتمادی میان پاکستان و هند برای از میان بردن انگیزه های حمایت از تروریستان به عنوان بخشی از نبرد علیه ترور رسیده گی کند. همه این تلاشها در داخل افغانستان باید بر روی دو موضوع اساسی شامل اعتماد سازی و ایجاد دوباره امید برای آینده بهتر در میان توده های مردمی که به دلیل اجرای سیاستهای قومی تعدادی از حلقات نزدیک به رئیس جمهور از سالها قبل، بی کفایتی مدیران دولتی و فساد شدیدا آسیب دیده است، متمرکز گردد. در این صورت شاید توانست امیدوار بود که در نبرد علیه تروریزم پیروزی بدست خواهد آمد.
