باز هم خبر انلاین مطلبی را پیرامون دیدار آقای کرزی با سراج الدین حقانی شاخه خشن و تند رو گروه طالبان که تحت قیادت و بر نامه ریزیهای آی اس آی با برنامه های خونین خویش همواره بداخل افغانستان بر روی جاده های کشور مخصوصاً شهر کابل خطوط قرمزی از خون هموطنان ایجاد کرده است، در هنگامی انتشار داده است که آقای وحید عمر سخن گوی ریاست جمهموری افغانستان این خبر را که آقای کرزی با پا در میانی مستقم دو مقام ارتش و استخبارات پاکستانی جنرال اشفاق احمد خان کیانی و احمد شجاع با سراج الدی حقانی فرزند جلال الدین حقانی ،ا در کابل و یا در جای دیگرکه بقول روزنامه ها هفته گذشته دیدار کرده است را رد کرده و آنرا شایعه پراگنی منابع خبر رسانی دانسته اند.
و اما این خبر تصریح میکند که: «مذاکره مخفیانه کرزی با سراج الدین حقانی یکی از رهبران بلند پایه طالبان که ارتباط نزدیکی با القاعده دارد، دیدار شتاب زده و ناگهانی باراک اوباما با لئون پانته آ رئیس سازمان سیا را رقم زد.
حامد کرزی رئیس‌جمهور افغانستان به این نتیجه رسیده است که تا دیر نشده باید دست به کار شود و کشورش را از ورطه هولناکی که سالهای سال است در آن دست و پا می‌زند نجات دهد. او راه نجات کشورش را مسیر کابل – اسلام آباد تعیین کرده است.»
خبر انلاین مذاکره محرمانه جناب حامد کرزی را با سراج الدین حقانی، یکی از رهبران ذی نفوذ طالبان که از قضا بیشترین ارتباط را با شبکه القاعده دارد نشانه ای بسیار روشن از این ره یافت میداند. مضاف بر اینکه در این دیدار جنجال بر انگیز رئیس ارتش پاکستان و رئیس استخبارات نظامی پاکستان نیز وجود داشته است (اند).
خبر آنلاین علاوه میکند که:« کسی به درستی نمی‌داند که در این نشست محرمانه میان حقانی و کرزی که با میانجیگری اسلام آباد برگزار شده چه مسائلی رد و بدل شده است. حدس و گمان، تنها راه برای پی بردن به عمق مذاکرات است خصوصاً اینکه طرفین اصل انجام چنین دیداری را تکذیب کرده‌اند.»
خبر آنلاین علاوه میکند که: استراتیژی نزدیکی اسلام آباد و دولت افغانستان یک حالت اجتناب ناپذیری را ایجاد کرده است که بر کسی پوشیده نیست. سپس علاوه میکند که در جرگه مشورتی که به اصرار کرزی و انکار واشنگتن در کابل بر گزار شد ، حاضرین و مخصوصاً کرزی به صراحت از ادامه مذاکرات با طالبان حمایت کردند و حتی از غرب و بویژه از امریکا خواستند تا نام برخی از اعضای طالبان را از لست سیاه ملل متحد خارج کنند.
خبر آنلاین عوامل بسیاری را در این رابطه بر شمرده است که یکی از این عوامل ناتوانی ناتو (ایساف یا گروه همکاران بین المللی صلح برای افغانستان) و حتی مهار طالبان را در افغانستان مرتبط میداند .
سپس خبر آنلاین این دلایل را نیز در رابطه بموضوع بر شمرده است:
«عواملی که سبب شده تا کرزی به این مسیر برسد متعدد است اما عمده آنها به ناتوانی ناتو در نابودی و حتی مهار طالبان در افغانستان مربوط است. اخراج ژنرال استنلی مک کریستال که از قضا توانسته بود در این مدت چارچوب فکری خوبی با کرزی برقرار کند نشانه دیگری از اختلاف نظر شدید میان کرزی وکاخ سفید است که بار دیگر این رئیس‌جمهور پشتون را وامی دارد تا بیشتر به منابع و داشته‌های داخلی خود فکر کند.
از سوی دیگر کرزی از طریق سازمان اطلاعات پاکستان به شدت و به صورت محرمانه تحت فشار و البته القای یک حقیقت ناگوار است. فشار‌ای اس‌ای به صراحت موید ادامه حرکت کرزی به سمت طالبان است و آنها بارها به او فهمانده‌اند که خواهان مشارکت گسترده و علنی طالبان در دولت هستند. اما چیزی که به کرزی القا می‌کنند و تا حد زیادی نیز درست است موضوع خستگی و نا امیدی نیروهای خارجی و حتی شخص خود باراک اوباما از روند جنگ و حضور آنها در افغانستان است.
کرزی از طریق پاکستان مطلع شده و ایمان آورده است که حضور آمریکایی‌ها در افغانستان طولانی نیست و انها دیر یا زود او را به حال خود وا خواهند گذاشت. ترسیم چنین آینده ای، سبب می‌شود تا اقای رئیس‌جمهور بیش از پیش خود را نیازمند یک تکیه گاه قوی ببیند و چه تکیه گاهی قوی‌تر از اسلام آباد، پدر معنوی طالبان.»
چیزی که واقعاً ملت را در حالتی از سردر گمی و ابهام قرار میدهد حرکت های تند و ناشیانه دولت در جاده های مرموز و پیچیده سیاستهای پنهانی دولت افغانستان از یکطرف و نا توانی دولت در تکمیل و ایجاد یک دولت قانونمند مقتدر بر مبنای قانون اساسی افغانستان از جانب دیگر می باشد. اگر آقای کرزی که از مدت نه سال به اینطرف در ستیغ قدرت در افغانستان قرار دارد می خواست ازتوانمندی هاییکه در مولفه های قانونی این کشور وجود داشته است پشتیبانی مینمود یعنی که: انتخابات را در یک جو صادقانه و بدست اندر کاری افراد شایسته و در وقت شایسته آن که قانون اساسی کشور رهنموده است بر گزار میکرد. این مشکلات پیش نمی آمد.
باید دولت افغانستان این نکته را در نظر داشته باشد که وقتی پای آبرو و ثبات کشور در میان باشد تمام قدرت های ملی و مدنی اعم از مجاهدین سابق و حتی آنانیکه بنام و رویکش طالبان با دولت اختلاف دارند در راه به حقیقت رساندن ثبات و حریت و حفظ دین و نوامیس ملی در عقب ریاست جمهوری استاده خواهند شد و این مسأله را تاریخ کشور واضح ساخته است وقتی پای خصمانه بیگانه ای در حریم کشور داخل گردد ناتوانترین و بی بضاعت ترین مردم برای دفاع آماده میشوند. حالا اگر امریکاییها چه باشد و چه نباشد در سرنوشت آینده کشور چنانیکه آقای کرزی از توهم به مقامات پاکستانی توصل می جویند ، کدام تأثیری نمیتواند داشته باشد. ما آرزو داریم با همسایه ها مخصوصاً با پاکستان که از هر حیث بما تعاطی دارند دوست و نزدیک باشیم ؛ اما هر گز این را نمی پذیریم که این دوستی در حد یک سازش پنهانی روی یک توطئه و دور از اراده ملت باشد.
معمولاً چنین توافقات پشت پرده و دور از انظار مردم سرنوشت کشور را به تاریکی اندر میسازد . ملاقات پنهانی با دو نفر از اعضای بلند پایه دولت پاکستان و رهبریک گروه تروریستی نزدیک به القاعده کشور ما را که صد ها مشکل در هم پیچیده سیاسی دارد دور از دیده بانی ملت ، مجلس نمایندگان و بزرگان ؛ اگر واقعاً انجام شده باشد چه پی آمدی میتواند در آینده کشور ما داشته باشد ؟ آیا این بدان معنی نخواهد بود که ما در یک بازندگی بزرگ دور از نظر مردمان عهود و مذاکراتی را روی خط قرمز خون مردمان این کشور که از جانب گروه حقانی مستمر ا ریختانده شده است ً انجام می یابد.
در مورد صلاحیت ها و وجایب دولت هدایات روشنی در قانون اساسی افغانستان وجود دارد که در آن خطوط ارتباطات بین المللی را تثبیت میکند و مذاکره دولت را با هر کشوری دست باز گذاشته است ؛البته اگر دولت لازم میداند مذاکراتی را با هر کشوری و در هر جایی و یا با اشخاص و شخصیتهای حکمی و حقوقی در تحت هر نوع شرایطی که خودش تعین میکند مطابق به قانون اساسی کشور انجام دهد که از حقوق مسلم دولت است که قانون اساسی افغانستان قبلاً برایش تعین کرده است . و باید از طریق و همرنگی دپلوماسی های حقوقی و قانونی انجام یابد نه اینکه به گفته مطبوعات و گزارشگران در خفا و در عقب در های بسته .
مشکلات اساسی ما در این است که کشور و مردم همه چیزی را که یافته اند و یا باخته اند فرمان اجرایوی آن بخون نوشته شده است امید واریم که اینبار مانند بار های قبل یک بار دیگر وطن ما آماج دسیسه های شوم دشمنان وطن قرار نگیرد، زیرا هیچ کشوری به درازی زمان مانند افغانستان نا امنی و بی عدالتی را آزمایش نکرده است . هیچ کشوری برابر ما کشته ، معیوب و مهاجر نداشته است و هیچ کشوری برابر ما متأثر و معیوب از جنگها نشده است.
مردم افغانستان از قدرت های بین المللی و آنانی که در سنگر ها بخاطر استواری این کشور جانهای شان را از دست میدهند صادقانه عمل نمایند و برنامه های دفاعی شان باید از قبل سنجیده و آماده و استوار باشد.
آرزوی فرد فرد این کشور در این است که از نفاق و دو دسته ای و چند دستگی، قوم گرایی و تبار آزمایی بخاطر ساختمان وحدت ملی تخریب شده ما کار های صادقانه صورت گیردو هر فرد این کشور از دولت و برنامه های که به طریقی ملت را به پیروزی میرساند حمایت کنند و فاصله میان دولت و مردم از بین برود فساد و بلگفت (رشوه) در هم چیده شود تا حق کسی تلف نشود، تا ما بتوانیم با استواری قوی ترین ملت دنیا شویم و دارای قوی ترین ساختار دولتی. آنگاهیست که هیچ همسایه ای بما آز نمی ورزند و به نابودی ما نمی اندیشند.
