خبر و دیدگاه

کرزی در پی تسخیر پارلمان آینده

karzai_vsusa

ثبت نام نامزد های انتخابات پارلمانی کشور در حالی آغاز شده است که مشکلات عدیده ی در این روند وجود دارد و هنوز مشخص نیست که واقعا دولت و نهاد های تمویل کننده حاضر اند در موعد مقرر این انتخابات را برگزار کنند. پیش از این جامعه جهانی به دلیل تقلب گسترده در روند انتخابات ریاست جمهوری و شورای ولایتی سال گذشته خواهان تغییرات اساسی در کمیسیون انتخابات افغانستان شده بود که این خواست به نحوی با کنار رفتن دو تن از مسوولان بلند پایه ی کمیسیون مقداری رفع شد؛ ولی با این حال هنوز مکانیزم برگزاری انتخابات با مشکلات جدی توام است و گمان نمی رود در موجودیت چنین مکانیزمی افغانستان بتواند انتخابات پارلمانی را آنگونه که مردم توقع دارند، شفاف و عادلانه برگزار کند.

با توجه به اینکه رهبری کشور هم در مراحل مختلف تلاش هایی را به منظور دولتی کردن این روند انجام داده است. از سوی دیگر، بحث امنیت نیز هنوز به عنوان چالش اصلی فراراه انتخابات مطرح است و هنوز نشانه یی از یک تحول مثبت امنیتی در کشور به چشم نمی خورد. بیشتر آگاهان به این باور هستند که بدون انجام تغییرات اساسی در ساختار کمیسیون انتخابات و نبود فضای امن نمی توان از انتخابات شفاف و عادلانه در کشور سخن گفت. تجربه ی انتخابات شوراهای ولایتی و ریاست جمهوری در سال گذشته مردم را نسبت به این جریان به شدت بی باور و مشوش ساخته است. در انتخابات سال گذشته با وجود این که جامعه ی جهانی به شدت بر روند انتخابات نظارت داشت؛ ولی تقلبگران توانستند به پیمانه ی وسیع به نفع خود تقب کنند؛ ولی در انتخابات پارلمانی که خلاف سال گذشته تلاش های دولت در راه افغانیزه کردن این روند تا حدودی انجام شده مشکل به نظر می رسد که حتا انتخابات به میزان انتخابات سال گذشته با شفافیت انجام شود.

در انتخابات سال گذشته لااقل کمیسیون رسیدگی به شکایات انتخاباتی توانست در یک مرحله به شکل ناقص با ازشماری آرای برخی از مناطق میزان تقلب را نشان دهد؛ ولی این بار با توجه به فرمان تقننی آقای کرزی در مورد قانون انتخابات این فرصت هم به شدت کاهش پیدا کرده است. در چنین صورتی آیا مردم به پای صندوق های رأی خواهند رفت؟ پاسخ به این سوال کار آسانی نیست و نمی توان باور کرد که مردم بدون داشتن اعتماد و اطمینان به روند عادلانه ی انتخابات در این برنامه ی سراپا خطر شرکت کنند. مردم به یاد دارند که در انتخابات پرچالش سال گذشته حتا از جان و مال خود برای قانونمند کردن ساختار های کشور مایه گذاشتند؛ ولی این همه ایثار و جان فدایی سبب نشد که تیم متقلب دست از بازی خطرناک تخلف ورزی در روند انتخابات دست بردارد. حالا این نگرانی ها با شدت و وسعت بیشتری مطرح است و مردم با شک و سوظن به روند انتخابات نگاه می کنند. ولی از جانب دیگر آقای کرزی که این فضا را به نفع خود و طرفدران خود می بیند تلاش می کند بیشترین بهره برداری را از آن داشته باشد.

از مدت ها به این طرف آقای کرزی تلاش دارد که به منظور رسیدن به اهداف مشخص سیاسی پارلمان کشور را یک دست بسازد و آن را به پارلمانی دولتی و تحت نفوذ سیاسی خود درآورد. این تلاش ها که اظهر من الشمس اند حتا به واکنش های تند جامعه جهانی و تمویل کنندگان روند انتخابات افغانستان هم منجر شد. بگو مگو های تند کرزی با برخی متحدان غربی او از همین موضوع نشات می گیرد. غربی ها هرچند که در کار انتخابات دخالت های داشته اند؛ ولی خواهان تقلب به میزانی نیستد که آقای کرزی می خواهد انجام دهد. آقای کرزی بدون توجه به حیثت و اعتبار نهادهای مستقل ثلاثه هم چون رهبری دیکتاتور تلاش دارد که این نهادها را یک سر تحت کنترول خود داشته باشد و بی مهابا بر آن ها حکم براند. گویا افغانستان کشوری است که هنوز با سیاست های دوران استالین اداره می شود و آقای کرزی یکی از مهره های سیاست این گونه سیاست مداران ایدیولوژیک و توتالیتر است.

این روحیه دیگر با ساختار های سیاسی کشور هم خوانی ندارد و جامعه جهانی نیز خواهان آن نیست که تمام نهاد های دموکراتیک در کشور استحاله شوند و تلاش های آن ها ظرف نه سال گذشته فدای خودسری های تیم برسراقتدار شود. از سوی دیگر خلاف آنچه که آقای کرزی می اندیشد موجودیت ساختار های مستقل می تواند به نفع او نیز تمام شود و اداره ای کشور بحران زده یی چون افغانستان را آسان تر کند. ولی همان گونه که به حق گفته اند قدرت انسان ها را نابینا و فلج می کند و قوه ی عقلانی شان را از بین می برد. آقای کرزی هم در حال حاضر به این بیماری مهلک گرفتار آمده و خوب از بد و ثواب از گناه را تشخیص کرده نمی تواند. در چنین شرایطی بدون شک کشور به سمت عمیق تر شدن بحران بی اعتمادی پیش خواهد رفت و در آینده پارلمانی هم که تشکیل شود نمایندگی از مردم را کرده نخواهد توانست. در نتیجه دامنه ی ناامنی و اغتشاش افزایش می یابد و شعله های جنگ ناخواسته تمام کشور را فرا خواهد گرفت. این است آن چه که در پی سیاست های هژمونیستی آقای کرزی در انتظار افغانستان است.

 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا