سیاست جالب است، و هنرنمایی سیاستمداران می توان بر جالبیت آن افزون کند. اظهارات ضد غرب و آمریکا ستیزی اخیر حامد کرزی توانست تا بازار مطبوعات را گرم، و اذهان عامه را گیچ و سر درگم سازد؛ اگر هدف واقعآ این دو بوده باشد، پس ماموریت مذکور را میتوان بدون تامل کردن موافقانه اعلام کرد؛ و در ضمن باعث افزایش یک لقب دیگر یعنی پادشاه درامه برای حامد کرزی، در پهلوی پادشاه معاملگر، پادشاه تقلب،.. گردید.
سیاست آسان نیست، و در صورت عدم استقلالیت سیاسی یک دولت، سیاست در آن کشور به خصوص برای سیاسیون داخلی مغلق تر، پیچیده تر، و مبهم تر می شود. در چنین حالت دور از انتظار نیست که تحلیلی های متعدد در نشریه های داخلی و خارجی بازتاب می شوند، که در اکثر موارد سازگار با واقیعت ها نیستند. میتوان بطور نمونه از موضوع داغ “جنگ(؟) حامد کرزی با امریکا و غرب” یاد کرد. باید خاطرنشان کرد که هیچ جای تردید نیست که زنده ماندن دولت حامد کرزی حتی برای مدت کوتاهی بدون حمایت امریکا در افغانستان قابل تصور نیست؛ این واقیعت برای شخص رئیس جمهور نسبت به هر شخص دیگر روشنتر است. پس آیا افسردگی حامد کرزی واقعآ به اوج اش رسیده، که سرانجام دست به خودکشی بزند؟
سیاست وفا را نمی شناسد، پس هر رهبری(؟) که اجیر شود، انتظار مرگ پیش از وقت خود را بکشد. تاریخ شاهد است که بازیگران قدرتمند خارجی در افغانستان کی ها را بالا بردند، و سرانجام حتی نردبان را از از زیر پای وفادارترین، صادقترین اجیران خود برداشتند، نظاره گر مرگ شان شدند. پس استثنا بودن حامد کرزی در این روند بعید به نظر میرسد. زود یا دیر در بازی بازیگران قدرتمند دنیا نیاز به یک مهره جدید می شود، سیاست ها شکل دیگر را بخود می گیرند، و آن لحظه برای بازیگران قدرتمند یک آغاز جدید، و برای حامد کرزی شروع پایان خواهد بود.
پس سوال در این است که آیا زمان ماموریت حامد کرزی واقعآ تمام رسیده، یک مهره جدید در بازی سیاسی افغانستان در داخل شدن است؟ در اینصورت علت سراسیمگی و اضطراب آقای کرزی را میتوان در این رشته سراغ یافت. و یا هدف این درامه انحراف اذهان عامه به یک جهت دیگر است؟ با باور نگارنده حالت آخری به واقیعت نزدیکتر به نظر می رسد. چرا که از این حرکت سیاسی هم حامیان غربی به خصوص امریکا نفع می برند و هم دست نشانده ایشان یعنی حامد کرزی؛ وسیله بازی هر دو جناح یکی است: انتقاد لفظی. دولت امریکا در صدد حفظ رضایت و حمایت مردم امریکا در جنگ افغانستان و چون که به حیث حامی دولت افغانستان مطرح است، برای شانه خالی کردن از نابسامانی های دولت حامد کرزی، آنرا همواره تحت انتقاد قرار داده، و حامد کرزی هم برای کسب عیین هدف، شعارهای ضد غرب و امریکا ستیزی را روی دست گرفته است، سعی در جهت ایجاد یک تصویر جدید برای خویش یعنی رهبر مستقل و ملی بخرچ می دهد. اینکه تا چه وقت بازار چنین تئاتر در افغانستان داغ خواهد ماند، باید نظری بر رقابت های منطقه ای و به خصوص سیاست خارجی امریکا، با در نظر داشت منافع ابرقدرتی در حال توسعه یعنی چین باید افگند.
