روزنامه ی نیویارک تایمز در یک مقاله ی تحلیلی در مورد سخنان دوباره ی حامد کرزی علیه نیروهای ناتو و غرب نوشته است: رئیس جمهور حامد کرزی بیانات ستیزه جویانه ای را علیه ناتو که از طرف دولت وی در حال نبرد با شورشیان هستند، ابراز داشت و امکان مانور کمی را برای غرب باقی گذاشته است.
بسیاری از تحلیلگران می گویند: گزینه های خوبی برای مهار آقای کرزی یا مجازات وی روی دست نیست، بدون آنکه منافع غربی ها خراب می شود. نتیجه گیری که دیپلوماتها و تحلیلگران افغان می کنند این است که آنها با وی (کرزی) گیر مانده اند.
بسیاری می ترسند که این روابط احتمالاً خرابتر از این شود چنانچه آقای کرزی به متحدینی چون ایران و چین نزدیک شده است که اغلب منافع آنها در تضاد با منافع غرب قرار گرفته است، و زیاد دلسوز به طالبان دیده می شود و بیشتر به استخدام و سربازگیری آنها کمک کرده و کشور را به سمت بی ثباتی می کشاند.
یک دیپلومات غربی در کابل که تجارب طولانی در منطقه دارد می گوید: “اوضاع سیاسی به شدت سمت وخیم تر شدن پیش می رود، حالت کرزی نوسان دارد. در حال حاضر ما یک ساختار سیاسی بی ثبات داریم و من ابداً هیچ پلان محتمل برای ایجاد توافق و اجماع نمی بینم.”
تنشها بین آقای کرزی و غرب، روز پنج شنبه هفته گذشته شدید شد و در رسانه ها انتشار یافت زمانی که کرزی ملل متحد را متهم به تقلب در انتخابات ریاست جمهوری در ماه آگست سال گذشته کرد و وی ائتلاف نظامی غرب را در حال نزدیک شدن به اشغالگری توصیف کرد که شورش را به حیث مقاومت ملی مشروعیت می بخشد.
روز شنبه، با آنکه روز قبلش (جمعه) با هیلاری کلینتون به صورت تلفونی صحبت کرده بود، وی ۶۰ عضو پارلمان را که بیشتر از حامیانش بودند، ملاقات کرده و آنها را به خاطر رد قانون جدید انتخابات پیشنهادی اش ملامت کرد. این قانون پیشنهاد می کند که او قدرت انتصاب تمام اعضای کمیسیون شکایات انتخاباتی را داشته باشد که فعلاً توسل ملل متحد، دادگاه عالی و کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان تعیین می شد. این کمیسیون شکایات انتخاباتی بود که تقلبات گسترده ی وی را در جریان انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته برملا ساخته و وی را از پیروزی مستقیم در دور اول محروم ساخته بود.
در این جلسه با کرزی باز هم بیانیه های ضد غربی اش را تکرار کرده و طبق گفته های یکی از اعضای پارلمان که نخواست نامش فاش شود، گفته است: “اگر شما و جامعه ی جهانی بر من زیادتر فشار وارد کنید، من قسم می خورم که به طالبان می پیوندم.” وحید عمر، سخنگوی کرزی در مورد این اظهار نظر قابل دسترس نشد.
کرزی در سخنرانی اش در قندهار به رهبران قبایل محلی وعده داده است که عملیات پلان شده نظامی بدون تأیید آنها اجرا نخواهد شد.
پیتر گالبریت، معاون یوناما در افغانستان می گوید: “هیچ ملاحظه ای باقی نمی ماند که در یک مأموریتی که تکمیل نمی گردد، ما نظامیان خود را گسیل داریم.” گالبریت کسی بود که تقلبات گسترده ی کرزی را برملا ساخته و در مورد نحوه ی بررسی این تقلبات با رئیس اش اختلاف نظر پیدا کرد و سرانجام از وظیفه اش برکنار شد. وی می گوید: “این مأموریت مهم است، اما چه چیز می تواند دست یابد، هیچ ملاحظه ای در ارسال نظامیان بیشتر برای نبرد باقی نماند. بخشی از مشکل در مبارزه با شورش یک همکار مشروع می طلبد.”
گلاب منگل، یکی از بزرگان قومی در موسی قلعه ولایت خوست می گوید:” کرزی این سخنرانی را بر اساس مشکلات و دشواری هایش با خارجی ها بیان داشته است. زمانی که جامعه ی جهانی از برادرش انتقاد کرد، وی شروع به بیان این مشکلات کرد. این نشان می دهد که روابط بین کرزی و جامعه ی جهانی روزبروز وخیم تر می شود و اینکار نباید واقع شود و نباید اجازه داد تا اینکار اتفاق افتد.”
با اینحال، محرم علی، یکی از باشندگان ولایت وردک نیز، اظهارات مشابه داشت و می گفت ما به مساعدت جامعه ی جهانی نیاز دارد تا از دولتمان و از ما حمایت کنند.”
وی ادامه داد: “در اوضاع اخیر ما شدیداً به سربازان خارجی نیاز داریم تا صلح و ثبات در کشورمان بیاورند و اگر خارجی ها کشور را ترک کنند، مردم افغانستان با فاجعه مواجه خواهند شد و به دوران طالبان بازخواهند گشت.”
برگرداننده به فارسی: سایت جبهه ملی
