قطعنامه روز بین المللی نوروز با اجماع اعضای سازمان ملل به تصویب رسید و به این ترتیب نوروز به عنوان یک مناسبت بین المللی به رسمیت شناخته شد.
این قطعنامه توسط نمایندگان ایران، آذربایجان، افغانستان، تاجیکستان، ترکیه، ترکمنستان، قزاقستان و قرقیزستان به عنوان کشورهایی که نوروز را در سطح ملی گرامی می‌دارند، آماده شده بود. هندوستان، آلبانی و مقدونیه نیز پیش از رای گیری به جمع بانیان قطعنامه پیوستند.
فعالیت های مربوط به این قطعنامه از مهر/میزان ماه سال جاری و پس از توافق در مورد متن این پیش نویس قطعنامه میان کشورهای یاد شده آغاز شد.
این متن توافق شده به شش زبان رسمی سازمان ملل ترجمه شده و در اختیار کشورهای عضو سازمان ملل قرار گرفت.
پس از آن رایزنی های گسترده ای با کشورها برای نیل به حمایت عمومی اعضا سازمان ملل از این قطعنامه آغاز شد.
این رایزنیهای سی ام بهمن/دلو ماه به پایان رسید و بدین ترتیب متن قطعنامه آماده معرفی و تصویب مجمع عمومی سازمان ملل گردید و مجمع عمومی سرانجام در چهارم اسفند ماه قطعنامه «روز بین المللی نوروز» را در چارچوب ماده ۴۹ در دستور کار خود قرار داد و تحت عنوان «فرهنگ صلح “به تصویب رسانید.
اسحاق ال حبیب، سفیر و معاون نمایندگی جمهوری اسلامی ایران، خاطر نشان ساخت که بزرگداشت نوروز در واقع تجسم یکی از اهداف متعالی سازمان ملل یعنی تقویت صلح جهانی از طریق احترام به فرهنگ های ملی، میراث فرهنگی جهانی و تنوع فرهنگی است.
وی اظهار داشت: نوروز تنها روزی در تقویم ها نیست نوروز فرهنگی عمیق و ریشه دار است که با تمامی آداب و سنن خود هر سال امید، صلح و خوشبختی را برای میلیون ها انسان در سراسر کره خاک به ارمغان می آورد.
وی ادامه داد: از زمانیکه که نوروز نخستین بار در سرزمین پارس پایه گذاری شد و در سراسر این قرنهای طولانی که این سرزمین خاستگاه اقوام و تمدنهای گوناگون بوده است، نوروز به صورت زبان مشترک میلیون ها انسان در آسیا، شبه قاره هند، آسیای مرکزی، خاورمیانه، قفقاز، بالکان، حوزه دریای سیاه و بسیاری از نقاط دیگر جهان در آمده است.
وی گفت: امروز بیش از ۳۰۰ میلیون نفر نوروز را در سراسر جهان گرامی می دارند.
بزرگداشت نوروز بزرگداشت ریشه ها، تاریخ و ارزشهای تمدنهای درخشان بشری است که در طول قرنها ارزشهای انسانی را منتقل ساخته اند.
آل حبیب اظهار داشت: ترویج و پیشبرد فرهنگ زندگی سازگار با طبیعت یکی دیگر از جنبه های نوروز است که همسو با بسیاری از اهداف سازمان ملل است.
وی در پایان خواهان حمایت تمامی اعضائ سازمان از این قطعنامه گردید.
پس از آن مجمع عمومی به اتفاق آرا این قطعنامه را به تصویب رسانید.
این قطعنامه در ۱۷ بند مقدماتی و پنج بند اجرایی تنظیم شده است. بندهای اجرایی این قطعنامه به شرح زیر هستند:
۱- شناسایی اول فروردین/حمل (۲۱ مارچ) به عنوان روز بین المللی نوروز؛
۲- استقبال از تلاشهای کشورهایی که نوروز را گرامی می‌دارند در جهت حفظ و توسعه فرهنگ و سنت های نوروزی؛
۳- تشویق سایر کشورها به آگاه سازی در مورد نوروز و سازماندهی مراسمی در بزرگداشت نوروز به طریق مقتضی؛
۴- درخواست از کشورهایی که نوروز را گرامی می‌دارند برای پژوهش پیرامون تاریخ و سنت‌های نوروزی با هدف انتشار آگاهی در مورد میراث نوروز در میان جامعه بین المللی؛
۵- دعوت از کشورهای علاقمند، نظام ملل متحد، کارگزاریهای تخصصی ملل متحد بویژه یونسکو، صندوق‌ها و برنامه های ملل متحد، سازمانهای بین المللی و منطقه‌ای و سازمانهای غیر دولتی برای شرکت در مراسم نوروزی.
