موضوع مذاکره با طالبان از سوی دولت “حامد کرزی ” و با پشتیانی انگلیس، آمریکا، پاکستان و عربستان سعودی از چند سال پیش آغاز شده است اکنون وارد مراحل جدیدی می‌شود. رویدادهای اخیر نشان می‌دهد که طرح مصالحه با طالبان با سرعت و شدت بیشتر از حد انتظار پیپگیری می شود و برای به قدرت رساندن طالبان از هیچ تلاشی چشم پوشی نمی شود.
کنفرانس لندن و طرح مصالحه با طالبان
در سال ۲۰۰۶ میلادی “پرویز مشرف ” رئیس جمهور سابق پاکستان در سفر به لندن با مقامات انگلیسی درباره جزئیات مذاکره با طالبان گفت‌وگو کرد.
این مذاکرات که در نهایت به برگزاری جرگه “صلح و دوستی ” بین افغانستان و پاکستان منجر شد، رای به گفت‌وگوی ۲ کشور افغانستان و پاکستان با طالبان افغانی و پاکستانی را داد.
در کنار این اقدامات علنی، کشورهای انگلیس، آمریکا و عربستان با همکاری سازمان اطلاعات پاکستان (آی اس آی) مذاکرات پشت پرده را با گروه طالبان آغاز کردند.
هدف از این مذاکرات چه بازگردان طالبان با صحنه و خروج این گروه از انزوا باشد، چه راه حلی برای خروج آمریکا و انگلیس از بحران افغانستان (یا هر دو گزینه) به هر حال این مذاکرات اکنون به نقطه‌ای رسیده که قرار است در کنفرانسی در شهر لندن که در آن بیش از ۶۰ نماینده از کشورها و سازمان‌های مختلف بین‌المللی شرکت می‌کنند، علنی شود و طالبان همانند سایر گروه‌های (افراطی) افغانستان مشروع شناخته شوند.
دولت افغانستان و انگلیس طرح‌هایی را برای مصاحله با این گروه‌های افراطی تهیه کرده‌اند که گوشه‌هایی از آنها به مطبوعات رسیده است.
برگزاری جرگه بزرگان قومی به منظور تایید مصوبات کنفرانس لندن
مصوبات لندن نیاز به تایید مردم افغانستان دارد و گردانندگان پروژه مصالحه با طالبان نیز به خوبی به این امر واقف هستند.
این گروه برای تحقق اهداف خود گام بعدی را برگزاری لویه جرگه می دانند و از همین رو است که رئیس جمهور افغانستان ضرورت برگزاری لویه جرگه را در روزهای اخیر بیان کرده است و قرار است این نشست بزرگان قومی احتمالا در بهار سال آینده و یا زودتر از آن برگزار شود.
این جرگه باید مصوبات کنفرانس لندن را که متضمن حذف نام طالبان از لیست سیاه سازمان ملل برای برطرف کردن موانع حضور این گروه در عرصه سیاسی است را تایید کند.
برگزاری انتخابات پارلمانی پس از برگزاری لویه جرگه
هدف نهایی روند مصالحه با طالبان، مشارکت این گروه در قدرت است. در صورت که لویه جرگه مشارکت طالبان در قدرت را به تصویب برساند انتخابات پارلمانی بهترین و نزدیک‌ترین مسیر برای مشارکت طالبان در ساختار افغانستان است.
بنابراین انگلیس، عربستان، آمریکا و دیگر همدستان آنها قصد دارند تا با تعویق انتخابات پارلمانی، این شانس را برای طالبان میسر سازند تا این گروه پس از کسب مشروعیت از لویه جرگه، وارد کارزار انتخاباتی شوند و با استفاده از نفوذی که در بین مردم افغانستان دارند بتوانند بخشی از کرسی های پارلمان این کشور را از آن خود کنند.
با این وجود می توان گفت که تعویق انتخابات پارلمان افغانستان حلقه دیگری از روند به قدرت رساندن طالبان است که با موفقیت به اجرا در آمد.
ورود طالبان به حلقه قدرت در افغانستان که تضادهای آشکار و تفاوت‌های بنیادین با مردم آزاد اندیش افغانستان دارد، دوام نزاع قابل پیش‌بینی در افغانستان را تضمین خواهد کرد و این وضع زمینه را برای قدرت‌های فرا منطقه‌ای فراهم خواهد کرد تا همواره فرصت دخالت بر اوضاع افغانستان را داشته باشند.
