خبر و دیدگاه

چرا انگلیس و کرزى، تروریستان را امتیاز مى دهند؟

taliban_ukflag

طالبان د رکوتاه مدت زمامداری شان بر بخش های از افغانستان، کارنامه های سیاهی از خودبرجای گذاشتند.این گروه وابسته به بیگانه گان که توسط استخبارات پاکستان و دسیسه سعودی ها و امکانات پولی امریکا بوجود آمده بود، در مدت کوتاهی در افغانستان نه تنها فساد ستیز نبودند که بر مبنای همان شعار عرض اندام کرده بودند، بل گروه متحجری بودند که بنیاد و ریشه تاریخ و فرهنک مردم مارا به آفتاب رها کردند تا بخشکد و نابود شود.

طالبان باتبعیت از روح عصبیت های قومی وبخاطر استیلا یافتن بر تمام افغانستان دست به عملیات خانمان براندازی زدند که در تاریخ افغانستان با کار نامه هاى مدحش و سیاه چنگیزیان همخوانی داشت.

جنایاتی را که این گروه در افغانستان مرتکب شدند، بی مانند بوده است و چنانچه بادقت تمام به آنها نگاه شود، می تواند نشان بدهد که مردم افغانستان تا چه اندازه ازدست این سفاکان جاهل به ستوه آمده بودند.

وقتی به شمال کابل سفر می کنید، مایه شرم و عبرتی را هنوز بر در و دیوار های شمالی مشاهده می کنید که طالبان آنرا برای روسیاهی تاریخی خود بر جای گذاشته اند.

طالبان در ظرف چند هفته، باغ و کاریز، درخت و تاکستان، جوی های آب و خانه های مسکونی و تمام سبز بنان این مناطق را چنان سوختند وبریدند ، منهدم کردند و ویران نمودند که از آن یک محیط وحشتناک برجای ماندند. طالبان همه باشنده گان این مناطق را با زور و جبر به جاهای دیگر منتقل کردند و ماجرای نقل و انتقال صد ها خانواده آواره و بیچاره شمالی که همراه با صد گونه جرم و جنایت و تحقیر در دشت های سوزانی در ولایت ننگرهار جابجا شده بودند هنوز موی بر اندام هر انسان با وجدانی راست می کند.

طالبان همینگونه در یکاولنگ، خواجه غار، مزار شریف ( قزل آباد)، غورو جاهای دیگر کشور جنایات هولناکی را مرتکب شدند و داستان قتل عام های شان در تاریخ همچنان خواهد ماند.

طالبان به اشاره باداران پاکستانی شان مجسمه های بودا را در بامیان منفجر نمودند، صد ها اثر تاریخی و مشهور را در موزیم ملی و نگارستان ملی افغانستان سوختند و منهدم کردند و به این ترتیب نام سیاه خود را در لوح بی فرهنگ ترین گروه قدرت طلب در دنیا ماندگار ساختند. طالبان در چند سال حاکمیت خویش افغانستان را به گدام تریاک و هیروئین دنیا مبدل کرده و درب همه مکاتب را بر روی دختران وزنان بسته و به این ترتیب نیم افغانستان را از نعمت آموزش و تعلیم محروم ساختند در حالی که خود هارا از شمار مسلمانان صدر اسلام تلقی می نمودند و مدعی بودند که امار ت اسلامی را در دنیا بنیاد می گذارند.

مظالمی که طالبان بر زنان و دختران افغانستان روا داشتند بیشتر از هر ظلمی مشهود و انکار ناپذیر است.گروهی که خود را داعیه داران اسلام ناب می شمردند، حتی صدای پای زنان را محکوم به تازیانه و شلاق و مرگ نموده بودند.

در سراسر افغانستان حتی یک دختر نمی توانست به مکتب برود و علم بیاموزد که دین پاکش آموختن آنرا برایش فرض گردانیده بود.دلیل این محرومیت فتوای وحشیانه طالبان بود که نمی گذاشتند مکتب و مدرسه برای دختران کشوده بماند.

این گروه که خودرا مسلمانان ناب قلمداد می کردند، در حالی به تصفیه قومی دست زدند که خود را همگنان خلفای راشدین می دانستند و مدعی مبارزه با فساد نیز بودند.

طالبان در هشت سال دروازه های ورود اموال و اجناس را بر روی مردم شمال بستند.افسانه فروش یک سیر نمک در شمال کابل به هفت لک افغانی( هفت هزار افغانی امروزی) چیزی بود که خودم آنرا در زنده گی تجربه کردم و حق دارم روزی به نواده های خود آنرا قصه کنم.

طالبان حتی ورود یک کیلو چای و یا هر جنس دیگری را به ولایات شمال منع کردند.این مسلمان نما های سیاه دل با این کار خود نشان دادند که نه تنها مسلمان نیستند بل سیه دل ترین آدم های روی زمین نیز هستند.

طالبان در مدت حکومتداری شان شیرازه نظام و حکومت را در افغانستان نابود کردند و بر بنیاد سنت های قبیلوی عمل می کردند.

طالبان با تحکیم حاکمیت خویش درمناطق، تظلم شدیدی را بر اقوام دیگر افغانستان روا داشتند.کتاب دویمه سقاوی در زمان حاکمیت آنان توسط یکی از هواداران شان نوشته شد و به وسیله آنها در کشور تکثیر شد.

این کتاب پرده از نیات بد و شوم این گروه بر می دارد و نشان می دهد که چگونه آنها در پی دستیابی به قدرت، مایل اند گلیم غیر از تبار و قوم خویش را از میانه جمع کنند.

در هشت سال گذشته نیزکارنامه طالبان سیاه و ننگین است.با آنکه این گروه از قدرت بر افتاده اند، اما در همه مناطقی که حضور دارند هنوز مردم بیدفاع و بیچاره افغانستان در شکنجه و عذاب قرون وسطایی بسر می برند.مکاتب بسته است و از خدمات اجتماعی و صحی در آن مناطق خبری نیست.

فرزندان کشور در تمام آن مناطق از رفتن به مکتب و آموختن علم و دانش در حالی محروم اند که دنیا به حد بسیار بالایی از ترقی و پیشرفت د ر همه زمینه ها رسیده است.

سربریدن ها و اعدام ها و شکنجه و عذاب مردمان بیگناه همچنان در آن مناطق ادامه دارد.

حالا جالب توجه اینست که دولت کرزی با چین گروهی می خواهد پیمان صلح وآشتی ببندد. برای این منظور یاران استعماریش چون انگلیس نیز دست به دست هم داده اند تا مگر این مزدوران سیه دل را که به ساز بیگانگان می رقصند، در کنار دولت کرزی قرار بدهد.

طالبان در چند سال اخیر با راه اندازی حملات انتحاری صدهاتن از مردمان بیگناه و مظلوم غیرنظامى را به شهادت رسانیده اند.آنها در هشت سال گذشته به حکم عمال پاکستانی ها صدها مکتب و مدرسه و شفاخانه و پل و پلچک را که در نتیجه کمک های جامعه جهانی در شهر ها و ولسوالی ها بنا شده بودند، سوختند و ویران کردند.

حالا این مکتب سوزان چگونه مورد عفو قرار می گیرند و به روند صلح یکجا خواهند شد؟

معلوم است که زیر کاسه نیم کاسه است و حکومت نیز به سمت و سویی در حرکت است که برای مردم افغانستان قابل قبول نیست.معلوم است که عفو چنین آدم هایی که کارنامه های سیاه شان هنوز بر سر زبانها است، چه مصیبتی را به بار می آورد.


برگرفته از آرمان ملی

 


نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا