حکایت میکنند که سلطان محمود غزنوی وزیردانشمندی داشت ازاهل هنود که در تیزهوشی و حکمت و دانش وقت سرآمد وزیران دربار بود.
روزی سلطان محمود وی را مورد خطاب قرار داده برایش گفت که:
شخص به دانشمندی و علم و فراست تو چه افسوس است که در آتش جهنم بسوزد پس بیا اسلام بیاور واز لهیب آتش دوزخ نجات پیدا کن !
وزیر هندو با عرض احترام و اظهار قدردانی فراوان از دلسوزی سلطان چند روزوقت جهت غور برای اخذ این تصمیم مهم از بارگاه حضرت
ایشان خواستار گردید.
بعد او سراغ مولوی بزرگ و پیشنماز اعظم فرقه ای اهل سنت را گرفته با ایشان مشکل خود را در میان گذاشته و گفت که تصمیم اسلام آوردن
کرده ولی نمیداند بکدام مذهب مسلمانها بپیوندد که امید است حضرت ایشان اورا درین تصمیم مهم و حیاتی رهنمایی کند .
مولوی رو بسوی وزیر هندو کرده برایش گفت این دیگر نیازی به تفکر زیاد ندارد ” اگر واقعا میخواهی از آتش جهنم نجات یابی فقط یک راه
وجود دارد و آن پیوستن به مذهب اهل سنت است در غیر آن خیلی بهتر خواهد بود که هــــــــــــــــــــــندو بمانی. “
وزیر اهل هنود که شخص خیلی زرنگ بود می خواست از مولوی یک سند کتبی بدست آرد لهذا برایش با کمال ناباوری گفت گمان برم درین
اظهار نظر تان مقدار زیادی عواطف و احساسات دخیل است ویک روز دیگر با تغیر آنها نظرتان هم در مورد تغیر خواهد کرد.
مولوی فورا قلم و کاغذ آورده و گفته هایش را به رشته ای تحریر درآورده بدست وزیر هندو داد.
وزیراهل هنود روز دیگر سراغ آیت الله بزرگ و پیشنماز اعظم فرقه ای اهل تشیع را گرفته با ایشان هم مشکل خود را در میان گذاشته و
خواستار رهنمایی ایشان گردید که بالاخره از ایشان نیز همان جواب را بدست آورد که ” اگر واقعا میخواهی از آتش جهنم نجات یابی فقط یک
راه وجود دارد و آن پیوستن به مذهب اهل تشیع است درغیر آن خیلی بهتر خواهد بود که هـــــــــــــــــــــــندو بمانی. “
وزیر اهل هنود هرد و اظهار نظر کتبی عالمان بزرگ و پیشنمازان مسلمین را به نزد سلطان محمود برده از او خواستار رهنمایی در انتخاب
مذهب جدید گردید، سلطان با کمال شرمندگی و خجالت بسوی وزیرش رو گشتانده با محبت و احترام کامل برایش گفت گمان برم وزیر صاحب
واقعا بهتر خواهد بود که هـــــــــــــــــــــــــــــ
