اخبار و گزارشات

اکثر وزیران رد شده دوباره معرفی می شوند: این بار معیار نمایندگان چیست؟

parliament_afghan

گزارش ها حاکی از آن است که رییس جمهور حامد کرزی، بخش عمده ای از وزیران پیشنهادی را که در هفته جاری نتوانستند از ولسی جرگه رای اعتماد به دست آورند، مجددا به پارلمان معرفی خواهد کرد. برخی از این وزیران به پست های جدید و برخی دیگر به پست های که قبلا معرفی شده بودند، به ولسی جرگه پیشنهاد می شوند. این در حالی است که از دو روز به این سو دیدارهای متعددی میان رییس جمهور و شماری از اعضای ولسی جرگه برگزار شده است و براساس برخی از گزارش ها، رییس جمهور به این وکلا گفته است که آن عده از نامزد وزیرانی را که از هشتاد رای بیشتر آورده اند، مجددا معرفی خواهد کرد.

در این میان از کسانی که بیشتر نام برده می شود عبارت اند از اسماعیل خان، حسن بانو غضنفر، سرور دانش و محمد امین فاطمی که به ترتیب به پست وزارت های انرژی و آب، زنان، عدلیه و صحت معرفی شده بودند، که در همین پست ها و یا در پست های جدید معرفی خواهند شد.

هرچند یکی از رسانه های نزدیک به رییس جمهوری گزارش داده است که احتمال دارد، یازده تن از وزیرانی که رای اعتماد نیاوردند، مجددا معرفی شوند، اما هیچ منبع رسمی تاکنون این معلومات را تایید نکرده است.

اما برخی از گزارش های دیگر حاکی از آن است که شماری از اعضای ولسی جرگه شخصا علاقمند می باشند تا خودشان به عنوان وزیر به ولسی جرگه معرفی شوند. هرچند روزنامه ۸صبح اطلاعاتی بدست دارد که نام برخی از نمایندگانی که علاقمند پست وزارت هستند، را تایید می کند، اما این مساله به دلیل آن که هنوز از سوی خود نمایندگان تایید نشده است، نمی تواند چندان مورد اعتماد باشد.

ظاهرا یکی از دلایلی که هفده وزیر در جریان هفته جاری نتوانستند از ولسی جرگه رای اعتماد به دست آورند، نیز همین مساله می باشد. گفته می شود که این نمایندگان حتا به حامد کرزی نیز گفته اند که باید به عوض وزیرانی که نتوانستند رای اعتماد به دست آورند، آنها را معرفی نمایند.

در واقع معرفی مجدد آن عده از وزیرانی که نتوانستند در جریان هفته جاری رای اعتماد بیاورند، بدون یک توافق قبلی نمایندگان با رییس جمهوری نمی تواند مسیر باشد. البته جلسات متعددی که در روزهای گذشته میان نمایندگان  و رییس جمهوری برگزار شده، گواه این مساله است، اما اگر وزیران رد شده بتوانند بار دوم از ولسی جرگه رای اعتماد بیاورند، در آن صورت تمامی ادعاهای که اعضای ولسی جرگه پس از رد وزیران مبنی بر این که گویا به تیکه داران قومی رای نداده اند و یا با این کار بت های سیاسی و قومی را شکسته اند، بی معنی خواهد شد.

اما در عین حال اگر وزرای رد شده برای بار دیگر نیز نتوانند رای اعتماد بیاورند این کار در تشدید اختلافات قومی در داخل ولسی جرگه و با الطبع در سطح مردم نیز تاثیر شگرفی خواهد گذاشت.

قدر مسلم این است که بخش عمده ای از  اعضای ولسی جرگه آن طوری خودشان ادعا می کنند، افراد ثابت قدم در روش ها، افکار و عملکردهای شان نیستند. مثلا اگر قضیه سلب اعتماد از کریم خرم، وزیر پیشین اطلاعات و فرهنگ را به یاد بیاوریم، مساله ساده تر می شود. آن هنگام وقتی که بحث سلب اعتماد از آقای خرم در جلسه عمومی مطرح شد، اکثریت نمایندگان حاضر بودند از وی سلب اعتماد کنند، اما رای گیری برای پس فردای همان روز به تاخیر افتید و تنها در ظرف دو شبانه روز این اکثریت موافق با سلب اعتماد وزیر اطلاعات و فرهنگ صرفا به چند رای تقلیل یافت. دلیل آن واضح بود، در طول صرفا دو روز احتمالا آقای خرم و حواریون شان توانستند اکثریت نمایندگان را تطمیع کرده و زمینه را به ترتیبی مساعد بسازند که وی سلب اعتما نشود.

حالا نیز همان وضعیت در یک سطح کلانتر در حال رخ دادن است. به نظر می رسد که شماری از نمایندگان پس از رد صلاحیت هفده وزیر پیشنهادی، از یک طرف می خواهند یا خودشان وزیر شوند و یا برای رای مجدد به این وزیران امتیازات کلان و قابل توجه به دست آورند. در این میان گفته می شود که حتا شخص رییس جمهور نیز بی میل نیست تا به نمایندگان امتیاز داده شود، زیرا گفته می شود که رییس جمهور تصور می کند که عامل عمده رای عدم اعتماد به وزیران  پیشنهادی عدم جلب رضایت کافی وکلا بوده است.

البته برخی ها در عین حال تصور می کنند رییس جمهور با معرفی مجدد یک عده قابل توجه از وزیران  رد شده در صدد است تا اعتماد آسیب دیده و از دست رفته موتلفین انتخاباتی اش را اعاده کند و در عین زمان بی میل نیست که شماری از آنان مجددا رد صلاحیت شوند تا از این طریق حیثیت و اعتبار این افراد خدشه دار تر شود و در ضمن ناتوانی شان در جلب آرای نمایندگان هم برای مردم بیشتر برجسته شود.

شکی نیست در این میان حامد کرزی در صدد تقویت موقعیت حکومت خودش است و رد مجدد وزیران  پیشنهادی می تواند برای او سنگین تر از مواردی که تذکر یافت، تمام شود. در عین حال رد مجدد وزیران می تواند به تبعات منفی در اذهان عامه نیز دامن بزند و زمینه را برای سو استفاده رهبران قومی بیشتر مساعد کند.

 


نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا