دیروز حامدکرزی در بیانیه‌یی که در مجلس افتتاحیه‌ی همایش مبارزه‌ی ملی بافساد، در تالار وزارت خارجه‌ی کشور داشت، بار دیگر بر نکاتی تأکید کرد که همیشه و در همین هشت سال گذشته بیان کرده بود. اما برای نخستین بار گفته است که برخی از ماموران حکومتش با داشتن سرمایه های نامشروع به سفر ها و رخصتی های خارجی می‌پردازند. اگرچه این اشاره‌ی آقای کرزی، اکنون شامل بیشتر کارمندان رده‌ی نخست، رده دوم و سوم و حتا چهارم دولت می شود، اما او اشاره‌یی به کسی یا نهادی نکرد.
آغاز همایش، پایان آن را نشان می داد؛ زیرا دیده می‌شد که مبارزه با فساد بار دیگر جدی گرفته نشده و بار دیگر کلوخ مانده از آب تیر می شوند. اگرچه جدیت در مبارزه با فساد واژه های اصلی در سخنان آقای کرزی بودند؛ اما چیزی که این جدیت را به گونه‌یی با چالش مواجه می کرد سابقه حکومت وی و متهم نشدن هیچ مقامی به فساد اداری است که ناتوانی آقای کرزی را در این امر برجسته می کند.
آقای کرزی بار دیگر بر پاکی وعدم دست داشتن خودش در فساد و سرمایه های کشور سخن گفت ولی ای‌کاش اشاره‌یی به مصرف سرسام آور ملیون ها دالری در انتخابات گذشته می کرد.
نکته‌ی قابل توجه و در عین حال غیر منتظره‌ی آقای کرزی این بود که یک تن از مقام‌های که به فساد متهم شده و دادگاه ابتدایی برای او چهار سال زندان و جریمه‌ی نقدی را در نظر گرفته بود را انسان «باشخصیت وعاری از فساد» خواند و حکم محکمه‌ی اورا نوع توطیه از پیش پلان شده توصیف کرد. و از دادگاه عالی خواست که پرونده او را به گونه جدی و در معرض شورای ملی بررسی کنند. یعنی او از دادگاه‌عالی خواسته است که پرونده‌ی آقای صاحبی را به گونه‌یی که می خواهد تنظیم کنند.
اگرچه شکی در این وجود ندارد که گاه نوع توطیه برای کنار زدن افراد از سمت ها وجود دارد و شاید آقای صاحبی یکی از این‌ها باشد، اما دخالت مقام ها در کار دادگاه و آنهم این گونه، جرئت رسیدگی به فساد را می کاهد.
در غیر آن آقای کرزی می تواند که عاملان توطیه به شهردار کابل را اگر می شناسد باید به دادگاه معرفی کند و صلب صلاحیت سازد؛ اما چنان معلوم می شود که ایشان در نخستین اقدام مبارزه با فساد و متهم شدن یک عضو برجسته حکومتی به آن، دچار موضعگیری نامشخص و پا در هوا شده است و چگونه ممکن است او در کشوری و اداره‌یی، مبارزه با فساد را آغاز کند که خود به فیصله های ار گان های عدلی و قضایی اش باور ندارد و آن را فاقد اعتبار می نمایاند و از بلند ترین مرجع حکومتی وارد حمایت و دفاع می شود.
نکته قابل توجه دیگر در همایش دیروزی که برای سه روز ادامه دارد، این است که قرارمعلوم نهاد مسمی به اداره‌ی عالی «نظارت بر اجرای استراتژی مبارزه با فساد» که از دوسال به این طرف ایجاد شده و باید راهبرد مبارزه با فساد را در این مدت می‌ساخت، پس از گذشت دوسال از تاسیس و دوام کارش، اکنون به خود زحمت داده است که همایش کار روی راهبرد مبارزه بافساد را به گونه نمایشی آغاز کنند.
در حالی که این اداره خود می تواند متهم به فساد و حیف و میل امکانات اداری گردد؛ زیرا در دوسالی که از عمر آن و اداره‌های ممثل دیگر می‌گذرد، چه شاهکاری را برای انجام مبارزه با فساد داشته اند. و این اداره در مدت دوسال چرا برای مبارزه بافساد اصلا فکر نکرد تا این که اوباما رییس جمهوری امریکا به آقای کرزی هشدار می دهد و دوماه بعد فقط محفلی روی چگونگی تنظیم راهبرد مبارزه بافساد برگزار می شود. بناً معلوم است که کار این اداره فقط ضایع کردن وقت و پاسخ دادن مسایل روزمره و سطحی در بیرون و داخل کشور می باشد که منحیث نقطه‌ی دیگر بیکارگی و وقت گذرانی و مصرف بیجا، می تواند در تاریخ کارنامه های حکومت داران آقای کرزی ثبت گردد.
بدین روی، به آقای کرزی پیشنهاد می‌شود که برای جدیت واقعی در مبارزه بافساد و برای ایجاد روند شفاف مبارزه با فساد و حد اقل برای برداشتن گام های ابتدایی در این زمینه، باید در نخستین قدم تغییر و تصفیه در ادارات را آغاز کند و این کار را نیز پیش از هرجایی دیگر، از ارگ ریاست جمهوری و از نزدیک ترین فاصله ها و از داخل دفتر کاری خودش پی بگیرد در غیر آن با این نظام و این اداره و این روند، باور مبارزه کردن بافساد و مظاهر آن ناکام، دور باطل و حتا خیلی خنده آور خواهد بود.
برگرفته از روزنامه ی ماندگار
