در حالی که قرار است آقای کرزی کابینه اش را روز چهار شنبه هفته‌ی جاری به مجلس نمایند گان معرفی کند، گزارش هایی رسیده می رسانند که معرفی کابینه جنجالی و هزینه بردار شده و ممکن است چالش های جدید معرفی آن را به مجلس، بازهم به تعویق اندازد. بر بنیاد گزارش ها، تا به حال چندین بار است که کابینه‌ی جدید حکومت افغانستان از جانب سفارت امریکا و انگلیس رد شده است. براین حساب این آقای کرزی است که تلاش دارد تا کابینه اش را به خواست آن کشور ها تنطیم کند.
چیزی که در این میانه بسیار مهم می نماید، این است که چرا کابینه‌ی آقای کرزی به جای این که به مجلس کشور معرفی گردد در قدم نخست به سفارت امریکا و بریتانیا تحویل داده می شود. و ما به این حساب منتظر کابینه یی باشیم که از جانب سفارت های قدرت های بزرگ جهان ترتیب، دستکاری و پس از آن معرفی می‌گردد.
البته شکی نیست که کار روی کابینه‌ی جدید با توجه به عمق روند سیاسی موجود و در نظرداشت سهام حضور داخلی ها و خارجی ها در آن، مشکل به نظر می رسد و این امریکا و انگلیس اند که باید لست کابینه‌یی با داشتن ویژگی های را که خود می خواهند به آقای کرزی تهیه کنند. اما چیزی که مهم به نظر می رسد این است که آیا مجلس نمایند گان خواهد توانست کابینه یی را که در حقیقت از جانب سفارت خانه های خارجی معرفی می شود، مورد بررسی قرار داده و بتواند به برخی از آنان یا کل آنان رأی اعتماد ندهد. از طرف دیگر چنان بر می آید که آقای کرزی در تعیین کابینه اش با مشکلاتی جدی مواجه است و نمی تواند خود به درستی تصمیم بگیرد و یا وزیری را کنار بزند؛ چنانکه اخیرا منابع آگاه به روزنامه‌ی ماندگار خبر داده اند که یکی از وزاری ارشد آقای کرزی در جلسه یی که با حضور معاونان رییس جمهور داشت، گفته است که دوست ندارد از پستش کنار برود. این وزیر حتا به آقای کرزی گفته است که به غیر از وزارتی که اکنون کار می کند، حاضر نیست در کابینه باشد.
دیده می شود که این فشار ها و حتا زور گویی ها در قبال آقای کرزی در سطح ساده و ابتدایی قابل جمع نیستند. یا این وزیر از زور بیرونیان در مقابل رییس خود ایستاده می شود، یا این‌که آقای کرزی را با نگفته های می تواند در دستان خودش به هر جانبی که می خواهد بچرخاند. شاید این یگانه فشار برای وی نباشد و ممکن است برخی از وزرا فشار های مستقیم حامیان بیرونی و داخلی شان را بر او وارد کنند تا پیازشان بیشتر در کابینه ریشه بگیرد و ممکن است این چهره ها فردا به عنوان بهترین وزرای کابینه که در پنج سال گذشته از خود کارایی و شایستگی نشان داده اند، ابقا و در کابینه‌ی جدید باقی بمانند. از طرف دیگر برگه های حامیان آقای کرزی برای گرفتن سهم وعده داده شده برای شان که با اصرار و فشار همراه است، دلیل دیگر برای فرار از مسوولیت و گذاشتن کار به سفارت انگلیس و امریکاست و این برای آقای کرزی بهترین بهانه است تا هم بتواند با استفاده از این موقعیت برای رهایی از زورگویی برخی وزیران و فرار از شر وعده های داده شده به یاران و فعالان انتخاباتی اش، خود را نجات دهد.
این گونه او می خواهد که همه خوب و بد را از یک طرف به گردن ملا اندازد و خودش را از زیر بار ملامت یاران و شرکای احتمالی قدرت کنار کشد و از طرف دیگر آجندایی را که با تیمش بر سر میز دارند، عملی گردد. اما آیا این بار آنانی که برای آقای کرزی کابینه می سازند، اکنون به نیازهای حکومت و مردم افغانستان پی برده اند تا در راستای آن کابینه‌یی کارآ و با مدیریت را تنطیم کنند؟
