افغانستان، عراقی دیگر برای آمریکا

تحلیلگران و مفسران نومحافظه‌کار آمریکایی همواره با یادآوری موفقیت “جورج بوش ” در تامین امنیت عراق در سال ۲۰۰۷، سعی در توجیه مسئله جنجالی اعزام ۴۰ هزار سرباز اضافی به افغانستان دارند.

بنابراین گزارش، “ویکتور تورن ” نویسنده و روزنامه‌نگار آمریکایی با بیان این مطلب در مقاله‌ای که هفته‌نامه “امریکن‌فری‌پرس “، آن را منتشر کرده، نوشت: ارجاع مفسران به اقدامات بوش در سال ۲۰۰۷ در حالی است که اگرچه طی دو سال گذشته آمار کشته‌شدگان در عراق کاهش یافته اما خشونت و ضرب و شتم همچنان در این کشور شایع است.

تورن در ادامه مقاله خود می‌نویسد: ۲۵ اکتبر، دو خودروی شدیدا بمبگذاری شده، به فاصله چند دقیقه از یکدیگر در یکی از پرحفاظ‌ترین مناطق بغداد و در مقابل ساختمان وزارت دادگستری عراق، منفجر شده و ۱۵۵ کشته به جای گذاشتند. در پی این انفجارها درگیری مسلحانه نیز در قلب بغداد،‌ آغاز گشت و موجب نابودی تاسیسات آبرسانی و خودروها شد.

تورن ادامه می‌دهد: “سینان صلاح‌الدین ” خبرنگار خبرگزاری “آسوشیتدپرس “، ۲۷ اکتبر در رابطه با انفجارهای دو روز پیش نوشت: هرج و مرج‌های اخیر، در آستانه برگزاری انتخابات پارلمانی و همزمان با خروج ارتش آمریکا از عراق موجب افزایش بیم و هراس‌ها از توانایی این کشور برای حفاظت از خود شده است.

نویسنده کتاب “نقش اسرائیل در ۱۱ سپتامبر ” می‌افزاید: تصور کنید اگر حمله‌ای با ۱۵۵ کشته در یکی از شهرهای اصلی آمریکا رخ می‌داد چه می‌شد؛ شبکه‌های خبری هفته‌ها و شاید ماه‌ها، بدون حتی لحظه‌ای توقف اقدام به پوشش دقیق این حادثه می‌کردند. این در حالی است که عراق تنها در فاصله ۱۶ تا ۲۱ اکتبر شاهد ده‌ها بمبگذاری خیابانی، تیراندازی‌های پنهانی، ترور مقامات اجتماعی و قتل نیروهای پلیس، مغازه‌داران و عابران پیاده بود که در یکی از این موارد هشت تن از اعضای یک خانواده در درون خانه‌شان به قتل رسیدند.

بر اساس این گزارش، کشتار در عراق به ویژه از ۳۰ ژوئن سال جاری میلادی که ایالات متحده کنترل امنیت عراق را به نیروهای این کشور واگذار کرد، تبدیل به امری عادی شده است.

امریکن‌فری‌پرس با اشاره به واگذاری تامین امنیت عراق به نیروهای امنیتی این کشور می‌افزاید: کمی بعد از این واگذاری و در ۱۹ آگوست سال جاری، وزراتخانه‌های امور خارجه و دارایی بر اثر انفجار بمب با خاک یکسان شده و ۱۰۰ کشته و ۶۰۰ زخمی بر جای گذاشتند.

شدت این انفجارها به حدی بوده که “سم دافر “، خبرنگار نیویورک‌تایمز در مورد وقایع ۱۹ آگوست گفت: ” [انفجار] بمب‌ها موجب شد تا مناطق مرکزی بغداد از کار ایستاده و بزرگراه‌ها و دو پل اصلی این شهر بسته شوند؛ همزمان بیمارستان‌ها نیز مملوء از زخمی‌های حادثه بمبگذاری شده‌اند. ”

همچنین “مارتین چلف “، از نشریه ” گاردین انگلیس ” نیز با بیان صدمات ناشی از بمبگذاری‌های ۱۹ آگوست تاکید کرد که بیش از ۱۰۰ خانه مسکونی بر اثر این انفجارها تخریب شده و خودروهای پارک شده در خیابان‌ها نیز از بین رفته‌اند.

این گزارش با اشاره به اعتراضات مردم عراق نسبت به کشتار و ناامنی ایجاد شده در این کشور، ادامه می‌دهد: دهم ژوئن، انفجار یک اتومبیل بمبگذاری شده در “بالتا ” موجب کشته شدن ۳۳ نفر و زخمی شدن ۷۰ تن دیگر شد؛ این در حالی است که ۲۰ ژوئن نیز بر اثر یک انفجار انتحاری در شهر “کرکوک ” عراق، ۷۳ تن کشته و ۱۵۰ نفر زخمی شدند.

اشغال عراق ماهانه ۳/۷ میلیارد دلار برای مالیات‌دهندگان آمریکایی هزینه دارد. در همین حال مجموع هزینه‌های آمریکا در عراق به بیش از ۸۰۰ میلیارد دلار رسیده است.

از سوی دیگر ۴۳۵۰ سرباز آمریکایی حاضر در عراق کشته شده و ۳۲ هزار سرباز نیز به شدت زخمی شده‌اند. همچنین ده‌ها هزار سرباز دیگر نیز از ناراحتی‌های روانی ناشی از حضور در جنگ عراق، رنج می‌برند.

این نویسنده آمریکایی می‌افزاید: طبق گزارش نشریه “واشنگتن‌پست ” در ۲۵ اکتبر، آمریکا ۱۲۰ هزار نیروی رزمی در عراق دارد که با احتساب ۱۰۰ هزار پیمانکار خصوصی حاضر در این کشور، نزدیک به ربع میلیون نیروی آمریکایی در عراق حضور دارند؛ اما برای درک بهتر این اعداد و ارقام کافی است به اظهارات “تام انگلهارت “، خبرنگار نشریه “نیشن ” توجه کنید که ۱۳ آگوست ۲۰۰۷ به نقل از “سرویس تحقیقاتی کنگره‌ ” آمریکا گفته بود هزینه تخمینی استقرار یک سرباز آمریکایی در عراق سالانه، ۳۹۰ هزار دلار است.

تورن با تاکید بر اینکه بیشتر بودجه‌های مربوط به استقرار سربازان تلف شده و بیهوده خرج می‌شود، یادآور شد: “گری اتر “، خبرنگار آمریکایی، ۱۵ آوریل ۲۰۰۸، فعالیت‌های آمریکا در عراق را ” فاسدترین و پرهزینه‌ترین بازسازی تاریخ ” نامید.

در همین رابطه گروه ” شفاف‌سازی بین‌الملل ” نیز می‌گوید: “فساد در عراق شاید تبدیل به بزرگترین رسوایی تاریخ شود. ”

امریکن‌فری‌پرس با تاکید بر آنکه رشوه، اختلاس، ارایه معاملات میلیون دلاری به دوستان مقامات بلندپایه و قراردادهای بدون مناقصه، در عراق عادی هستند، می‌نویسد: “استوارت بوئن “، بازرس کل بازسازی عراق طی گزارش سال ۲۰۰۵ ” ائتلاف موقت ” به این نکته اشاره کرده بود که چگونه ۸.۸ میلیارد دلار از درآمدهای نفتی عراق ناپدید شده است.

این گزارش با بیان دلیل گم شدن ۸.۸ میلیارد دلار از درآمدهای نفتی عراق می‌افزاید: چندان تعجب‌برانگیز نیست که شرکت “هالیبرتون ” در آن زمان قراردادی را بدون مناقصه و با مبلغ ۱۰۸ میلیون دلار در اختیار گرفته بود.

تورن با تاکید بر اینکه وضع کنونی عراق هم تفاوت چندانی با گذشته ندارد،‌ می‌نویسد: هنگامی که آمریکا در سال ۲۰۰۳ به عراق حمله کرد، نفت بشکه‌ای ۳۰ دلار به فروش می‌رفت. اما بعد از آنکه نفت در جولای ۲۰۰۸ تا بشکه‌ای ۱۲۶ دلار بالا رفت، هم‌اکنون قیمت نفت در حدود سه برابر زمانی که ما وارد عراق شدیم، نوسان دارد و تقریبا بشکه‌ای ۸۰ دلار به فروش می‌رسد. با این وجود زندگی روزمره شهروندان عراقی بهتر نشده است.

در همین رابطه “سیمون آصف “، خبرنگار نشریه “شماروت نیوز “، ۱۳ اکتبر گزارش کرد که عراق همچنان درگیر قطعی مکرر برق، سطح بالای بیکاری و درگیری‌های قومی و قبیله‌ای است.

“کارین ریلی ” خبرنگار “مرسد سان‌استار ” نیز پس از بازدید از بغداد در ۱۵ آوریل گفت: برق دفتر “مک‌کلاچی ” در بغداد دست‌کم ۱۰ بار در روز قطع می‌شود.
این نویسنده آمریکایی در ادامه مقاله خود می‌نویسد: سرانجام “گزارش بشردوستانه سازمان ملل ” در فوریه ۲۰۰۹، کابوس‌ها را تعبیر کرد؛ در این گزارش آمده بود که نیمی از بغداد از قطعی شدید برق رنج می‌برد و نیمی از جمعیت سایر شهرهای عراق نیز ۱۱ ساعت در روز فاقد برق هستند؛ بیکاری ۱۸ درصد بوده و ۲۲ درصد از کودکان نیز دچار سوءتغذیه شدید هستند. همچنین پنج میلیون نفر از مردم عراق،‌ بیسواد هستند.

تورین در انتهای مقاله خود می‌پرسد: آیا همانطور که بوش اول می سال ۲۰۰۳، بر روی ناو “یواس‌اس آبراهام لینکلن ” اعلام کرد، “ماموریت پایان یافته ” است؟ آیا برنامه تامین امنیت بوش در عراق موفقیت‌آمیز بوده و یا اینکه ۸۰۰ میلیارد دلار، در یکی دیگر از گرفتاری‌های خارجی آمریکا به هدر رفته است؟