خبر و دیدگاه

مراسم تحلیف یا مناهج تخویف؟

karzai_mouthopenn

مراسم تحلیف در اکثر کشور های دنیا یکی از روزهای افتخار آمیزی برایشان تلقی شده و آن روز را مردم و حکومت ها تلاش می کنند با خوشی آغاز و با سرور به پایان برسانند. چون مردم در آن روز نتیجهء زحمات و تلاش های خویش را بعد از انتخابات دیده و از آغاز کار حکومت دلخواه شان استقبال نموده و با شادی از آن تجلیل می نمایند، تا حکومت های شان را اطمینان بدهند که در استحکام پایه های حکومت جدید، دولتمردان شان را یاری خواهند کرد.

اما در کشور مان با کمال تاسف، امسال مراسم تحلیف در حال برگزار می گردد که خوف حکومت از مردم و تخویف مردم توسط حکومت به حد و اندازه غیر قابل انتظار رسیده است.

تدابیری که درین راستا توسط حاکمیت اتخاذ شده مشابه به یک حالت اضطراری جنگی بوده که از وخامت اوضاع حکایت دارد و مردم را خیلی در تشویش و افسردگی فروبرده که آینده چه خواهد شد.

در نقاط ذیل می توان خوف دولت از مردم را به شکل فشرده و تدابیر وقایوی آنرا توسط حکومت، چنین بیان نمود:

۱- اتخاذ تدابیر شدید امنیتی در شهر کابل و حومه آن

۲- تعطیل طولانی مدت دانشگاه ها، مدارس و مؤسسات علمی و پژوهشی

۳- بسته شدن بخش اعظم شهر کابل به روی ترافیک

۴- اعلان تعطیل عمومی همه ادارات دولتی و دوائر ذیربط آن

۵-اعلان بسته بودن ۸ ساعتهء حریم هوائی افغانستان به روی پرواز های داخلی و خارجی

آیا افغانستان از جامعه جهانی همین حالت را توقع داشت؟

آیا مردم مظلوم و بی دفاع افغانستان از ادارهء ۸ سالهء آقای حامد کرزی این را امید داشتند؟

آیا سوگند در تحلیف های گذشته توسط رئیس جمهور و تیم شان عملی گردید؟

چه امید های وجود دارد که این تحلیف مردم و کشور ما را ازین هم بد بخت تر نسازد؟

آقای کرزی تحلیف برای دولتی می خورد که هنوز مشروعیت و قانونیت اش زیر سوال مردم مان بوده و به اضافه آن، نام افغانستان درشمارهء، نخست لست کشور های صادر کننده مواد مخدر در جهان قرار دارد و پیوسته در سطح داخلی و هم در سطح بین المللی توقعات و انتظارات از حکومت جدید افغانستان بیش از هر زمان دیگری وجود دارد.

چالشهای اساسی دیگری نظیر نا امنی و فساد دولتی دامنگیر آقای رئیس جمهور بوده که درطول ۸ سال گذشته از ناتوانی مبارزه در مقابل این پدیده های شوم، عاجز بوده و باعث عدم اعتماد مردم گردیده است.

کشور های کمک کننده به بازسازی افغانستان که قبل ازین آگاهی کامل از عمق فاجعه نداشتند، امروز به آگاهی بهتری رسیده اند که این مورد می تواند در ارسال نیرو و کمک، صدمه بزرگ وارد نماید چنانچه ما شاهد هستیم که بعضی ازین کشور ها در ارتباط افغانستان، به تردید های مواجه شده اند و جمع دیگری ازین کشور ها فشار های روز افزون را بالا ی دولت بعد از تحلیف آورده اند تا به وعده هایش وفا نماید در غیر آن بدیل دیگری جستجو خواهند کرد.

 


نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا