خبر و دیدگاه

گاردین: ماه عسلی برای کرزی وجود ندارد

ashraf_ghani

روزنامه ی گاردین در شماره ی دیروز دوشنبه، ۹ نومبر خود مقاله ای به قلم داکتر اشرف غنی احمد زی، کاندیدای اسبق ریاست جمهوری افغانستان به نشر رسانده است. اشرف غنی در این مقاله به بررسی چالشهایی موجود فراراه رئیس جمهور افغانستان پرداخته و برخی راهکارها را پیشنهاد می کند. اکنون متن مقاله ی وی در ذیل ارائه می گردد:

برای به دست آوردن مجدد مشروعیت، رئیس جمهور افغانستان متعهد به اصلاحات مهم بوده و باید ثابت کند وی شایسته ی حمایت بین المللی است.

حامد کرزی، دور دوم ریاست جمهوری خود را بدون ماه عسل شروع کرده است. وی با بحران اعتماد داخلی و بین المللی روبروست وی می تواند یا یک زمامدار و سیاستمدار باشد یا یک فرد منفور.

اگر وی طبق اقدامات پنج سال گذشته عمل کند، وی خودش را منفور و مطرود خواهد کرد. جنرال مک کریستال در استراتژی جدیدش، شورشیان و بحران اعتماد عموم به نهادهای افغانی را به حیث دو تهدید به مأموریت نیرویهای بین المللی کمک به امنیت (آیساف) بر شمرده است. منابع بحران عبارتند از : « سوء استفاده از قدرت و عدم مجازات برای آن توسط مقامات فاسد و قدرتمندان محلی، حس گسترده محرومیت از حق سیاسی و عدم فرصت های اقتصادی دوامدار »

علیرغم شدت چالشهای موجود، کرزی یک فرصت واقعی برای تغییر جریان و بازگرداندن کشور به سمت پیشرفت دارد. چنانچه در سالهای بعد از معاهده ی ۲۰۰۲ بن وجود داشت. اجماع ملی در مورد نیاز اصلاحات و حمایت بین المللی، زمینه ای را برای رئیس جمهور افغانستان آماده می کند تا یک زمامدار باشد.

برای بدست آوردن مشروعیتش، فوری ترین هدف کرزی باید ایجاد دولتی باشد که بتواند این وظایف اصلی را برای مردم عرضه کند. در جریان کمپاین های ناقص ریاست جمهوری، یک اجماع ملی ظهور کرد از ضرورت به صلح و امنیت، حکومتداری خوب، عدالت و حاکمیت قانون، توسعه و پیشرفت، معارف و اشتغال، صلاح و آشتی ملی و همکاری منطقه ای و بین المللی. اگر وی متعهد به این وظایف در چتری از حاکمیت کامل افغانستان باشد، وی قادر خواهد بود حمایت مردم افغانستان و جامعه ی جهانی را بدست آورد.

مسیر دولتداری، مستلزم معیارهایی در زمینه ی پیشرفت نظامی، سیاسی و اقتصادی می باشد. مالکیت افغانی می تواند با ایجاد اهداف مشخص در زمینه ی حکومتداری خوب، حاکمیت قانون، رشد اقتصادی و توسعه با همکاری جامعه ی جهانی، به وجود آید. بدیل دیگر برای برآورده کردن تقاضاهای بین المللی، اخراج سیاستمداران فاسد و قاچاقچیان مواد مخدر می باشد. برخلاف تصورات گسترده ای که وجود دارد، عدم دسترسی به این اهداف در نتیجه ی عدم ظرفیت نیست بلکه محروم بودن افراد مستعد و توانا از دولت است که دولت را از درون تهی ساخته است.

نیروهای بین المللی به این دلیل در افغانستان نیستند که یک امپراتوری به وجود آورند یا برای مردم ما اشتغال زایی کنند. آنها به این دلیل اینجا هستند تا منطقه را باثبات ساخته تا جایی که صلح و امنیت بین المللی بهبود یابد. ما به خاطر قربانی دادن ملتها و والدین کشورهای دوست و همکار، سپاسگزاریم.

برای نشان دادن اینکه افغانستان شایسته ی این حمایت است، حامد کرزی باید با پیشنهاد مناصب رهبری در اردو، پولیس و استخباراتی برای صاحب منصبان مسلکی بر اساس پروسه ی رقابتی شفاف، سکتور امنیت را اصلاح سازد. این مردان و زنان می توانند ده ها هزار صاحب منصبان خلع سلاح شده را در یک کمپاین واقعاً ملی علیه شورش و دهشت افکنی آماده سازد. ما ظرفیت پذیرفتن مسوولیت فراگیر برای دفاع از کشورمان را داریم و می توانیم تعهدمان را توسط گرفتن رهبری اولیه تا چهار ولایت نشان دهیم.

اجرای برنامه های همبستگی ملی در سالهای بین ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۴، سکتور تلفن های تلکام در بخش خصوصی نشان داد که افغانها از ظرفیت بالایی برخوردارند. اجرای برنامه هایی برای تبدیل کردن هشت ولایت و ده شاروالی به مدلهای خوب حکومتداری می تواند نشان دهنده ی توانایی دولت و تعهدش به حکومتداری خوب باشد. جوان ها می توانند از طریق این برنامه ها و به کار گیری آموزش های شان، پیروز باشند.

زمانی که دولت متعهد به امنیت و رفاه مردم شود، افکار عمومی می تواند یک منبع قوی فشار بر شورشیان برای برگزیدن صلح و عدالت باشد.

جامعه ی جهانی و مردم افغانستان خون ها و سرمایه شان را برای ایجاد یک افغانستان با ثبات قربانی می کنند و امیدوارند که کرزی یک زمامدار شایسته باشد. اکنون مسوولیت وی است که انتخاب کند یا افغانستان را به گذشته بازگرداند یا به آینده یی روشن سوق دهد.


برگرفته از سایت جبهه ملی


نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا