بعد از انتصاب دوباره آقای کرزی توسط کمیسون نامستقل، بلافاصله جامعه جهانی به ویژه آمریکا واکنش مثبت نشان داد و پیام تبریکه به آقای حامد کرزی فرستاد.
به زودی و حتی غیر منتظره روشن گردید که اداره اوباما شروط متعددی را مقابل آقای کرزی گذاشته و ضرب العجل تعین نموده است.
آقای بارک اوباما برای آقای کرزی شش ماه وقت معین نمود تا تغیرات اساسی در نظام آینده خود از جمله محو فساد اداری, کنار گذاشتن جنگ سالاران از قدرت, تبعد برادر آقای کرزی احمد ولی کرزی را روی دست بگرید در غیرآن آمریکایان مجبور نیستند که سربازان شان در افغانستان کشته شوند .در صورت عدم تحقق این شروط آمریکای ها از افغانستان خارج خواهند شد.
این بود چکیده ای از نگرانی های جامعه جهانی و حساسیت مسله افغانستان که بعد از انتصاب دوباره آقای کرزی به عنوان ریس دولت ابراز شد
ناگفته پیداست که افکار مردم غرب نسبت به وضیعت رو به وخامت افغانستان از حساسیت بیشتری برخوردارشده است و ثانیا عملکرد دولت های غربی در مهار سازی القاعده و طالبان روز تاروز زیر سوال میرود.
در طول هشت سال فرصت های بیشماری را هم جامعه جهانی و هم دولت آقای کرزی ازدست داد.
آنها بجای کمک به نظام سازی در افغانستان دنبال اهداف ویژه خود شدند . بیشتر تمرین استراتیژی را درافغانستان به راه انداختند تا بنا نهادن یک نظام قوی مردمی و عادل را. اگر امروز افغانستان دچار صدها بحران شده و روز تا روز مرگش متصوراست تا بقایش, ناشی از کم توجهی جامعه جهانی در ساختن یک نظام مردم سالار به معنی واقعی آن بوده است .
در افغانستان تا قبل از سقوط طالبان نظام های استبدادی ,سلطنتی ,خودکامه ,قوم محور حاکم بوده. واینک باردیگر قوم گرایان بی فرهنگ, و طالب نما با نکتایی های سرخ و سبز خویش هشت سال است که در کنار آقای کرزی در زیر سایه دموکراسی تمرین استبداد مینمایند و با تظاهر به دموکراسی دوباره در صدد احیای نظام مطلقه قومی خویش اند.
دولت کرزی در طول هشت سال فاقد یک استراتیزی و برنامه های درست برای رشد و توسعه اقتصادی ,سیاسی,فرهنگی و اجتماعی کشور بوده است . دولت به طور اعم فاقد برنامه ملی و افراد ی که در پست های بلند دولتی ایفای وظیفه میکنند فاقد تعهد ملی .
این بی برنامه گی دولت و عدم تعهد افراد بلند پایه و دیسانت شده, در کنار سایر عوامل باعث آن شد که ملیاردها دالر آمریکای که برای بازسازی افغانستان از جانب جامعه جهانی کمک شده بود حیف میل شود و بیشتر آن در جیب های افراد زورمند تعبیه گردد.
این عدم برنامه و عدم تعهد باعث آن شد که دولت در جذب و به کاراندازی عادلانه و صادقانه این همه پول ناکام بماند وزمینه رشد فساد و تمرکز ثروت را دردستان یک عده فرصت طلب مهیا سازد.
ترا کم قدرت و ثروت در عدم موجودیت برنامه و تعهد باعث این همه ناکامی های پی در پی دولت کرزی درهمه ابعاد های زندگی مردم اعم از نظام سازی وغیره شد و از همین جا میتوان به زایش فساد بی حدو حصر و مافیای قدرت در درون دولت کرزی نام برد. وقتی از مافیای قدرت میگویم این مافیا در برگیرنده مافیای اقتصادی , مافیای زمین و خلاصه انواع مافیای موجود را دربر میگیرد
حالا بجای قانون فساد و مافیا به طور گسترده ای نهادینه شده وبه نظام معیشتی پاره بیشتری از اهرم های قدرت مبدل گشته است.
فساد در نظام کنونی از مرحله خامی گذشته و حالا به مراحل پختگی و ثمر بخشی خویش رسیده است. حالا محو فساد در ظرف شش ما از نوع معجزه و خرق عادات است تا یک مبارزه عقلی و عملی.
نظام کنونی در عدم برنامه های زیربنای اقتصادی ,اشتغال کار و صدها معضله دیگر زمینه ظهور و قدرت دوباره طالبان را نیز فراهم ساحت .
با توجه به پیچیده گی اوضاع کنونی کشور و عدم مشروعیت نظام فعلی از طرف اکثر نیروهای ملی وثانیا ایتلاف آقای کرزی با برخی از افراد قدرت طلب و ثروت طلب که بخاطر منافع شخصی خود در کنار آقای کرزی قرارگرفتند بعید و حتی ناممکن بنظر میرسد در شش بتواند نظامی را که خود بمیان آورده است به صورت اعجاز آمیز در ظرف شش ماه مهار نماید
حتی گفته میتوانیم که آقای اوباما طالب معجره از آقای کرزی شده است. ریشه کن نمودن فساد که به یک نظام معیشتی مبدل شده است واینک هشت بهار زندگی را سپری نموده بسیار دشوار است که یک شبه فروبریزد .
وقتی عناصری مانند فساد , و گرفتن رشوت مبدل به نظام معیشتی میشود و مجرای میشود برای امرار معاش ,زراندوزی وثروت پروری , در این حالت برای ریشه کن نمودن آن بستر مناسبی نیاز است تا بتوایند با تغیر نظام و بدیل معیشت زمینه نابودی آنرا فراهم سازد
فساد اداری و مافیا بسیار خطر ناک در دل همین نظام استبدادی به ظاهر دموکرات زاده شد و اینک خود به قدرت بسیار بزرگی مبدل شده است که میتواند بخوبی ازخود دفاع نماید.
دریک نظام مصلحتی مبتنی بر امتیاز گیری , تقسیم چوکی های وزارت ,سفارت و ریاست بسیار مشکل به نظر میرسد که با چنین فساد گسترده و نهادینه شده مبارزه شود.
یک نظامی ایکه خود مادر فساد و مافیا باشد چگونه میتواند علیه فرزندان دلبندش قرار گیرد و آنها را قلع و قمع نماید. من فکر میکنم عاطفه مادری جرأت چین اقدام را هرگز نخواهد داد.
الی ایکه معجزه ای رخ دهد
پیج سال زعامت آینده کشور در قدم نخست با عدم مشروعیت از طرف مخالفان خود که طیف وسیعی از مردم ما تشکیل میدهد مواجه است که این خود قهرا دولت کرزی ر ا فاقد پایه های مردمی میسازد و این امر جبرا و قهرا این چنین نظام ها را بخاطر بقای شان بیشتر نزدیک تر به دامن خارجی ها می سازد. چنین نظام های متکی به قدرت های بیرونی هرگز توانایی مهار فساد را از درون نظام و جامعه خود دارا نخواهند بود .
اگر از فساد زدای بگذریم و مکثی با لای کنار گذاشتن جنگ سالاران از صحنه قدرت بفگنیم معضله خیلی پیچیده میشود و من فکر میکنم که اداره اوباما به خوبی میداند که در پیشتازی آقای کرزی در انتخابات دور اول نقش چند چهره مشخص از جمله مارشال فهیم, آقای محقق , آقای دوستم بسیار برجسته بود. و این چهره ها در عقب پرده معاملات پنهانی با آقای کرزی بالای تقسیم کرسی های دولتی داشته اند .
کنار کشیدن به اصطلاح جنگ سالاران در وضیعت کنونی که نیمی از جغرافیای کشور به شدت از بحران بی امنی و گسترش قدرت طالبان رنج میبرد امریست بسیار بعید . و فکر میشود اگر دست به چنین اقدامی هم زده شود وضیعت نابسامان کشور بیشتر و بیشتر بحرانی خواهد شد .
نظام آینده مطلقا یک نظامی است که از درون مصلحی و از بیرون غیر مشروع وبا کارنامه ناکام هشت سال زمامداری .
مردم افغانستان که از فساد گسترده و مافیای قدرت فوق العاده رنج میبرند از مبارزه علیه فساد و محو آن استقبال میکنند و خواهان هرچه زود تر به محکه کشاندن فساد پیشه گان و ناقضات قانو ن اند. و لی نگرانی جدی ایکه دارند نحوه مبارزه با فساد است .
آنها میگویند دولتی که خود یک عمر فساد پروری و مافیا پروری نموده چگونه میتواند در ظرف شش ما ه نظام قدرتمند وریشه داری مانند فساد و مافیا را که لازم و ملزوم یک دیگر اند به این سادگی ودر زمان محدود مهار نماید؟
و ثانیا نظام های مصلحتی هاضمه بلعیدن چنین لقمه های کلانی مانند فساد و مافیا را به اژدهای شش سر مبدل شده اند ندارند.
و کلام اخیر اینکه مهار فساد گسترده و مافیای قدرت در نظام کنونی و آنهم در مدت شش ماه معجزه ای ید بیضای میخواهد نه مبارزه عملی.
