خبر و دیدگاه

انتقال بحران از جنوب به شمال در یک نظر

afghanistan_taliban_map

مسئله انقال بحران به شمال کشور و توسعه دامنه نا امنی ها از هلمند تا کندز یکی از مسایلی مهمی است که اخیراً در سر خط رسانه های ملی و بین المللی قرار گرفته است. آشفتگی در وضیعت امنیتی افغانستان، بیشتر از هر وقت و زمانی افزایش یافت که نتایج دومین انتخابات ریاست جمهوری کشور راه با تقلب گسترده از سوی کمیسیون مستقل انتخابات به نفع آقای کرزی رئیس جمهور فعلی کشور شد. همزمان با اعلام نتایج قسمی انتخابات، برخی مقامات کاخ سفید نگرانی و مخالفت جدی خویش را از دوباره به قدرت رسیدن آقای کرزی اعلام نمودند. چنانچه خانم هلری کلنتون وزیر امور خارجه ایالات متحده، معاون اول موصوف، مارشال محمد قسیم “فهیم” را ناقض حقوق بشر خوانده و گفت: آمریکا برای وی ویزه نخواهد داد. به دنبال آن، آقای پیتر گالبریت، تبعه ایالات متحده و معاون نمایندگی سازمان ملل متحد در افغانستان با رییس خویش، کای آیده بر سر نتیجه انتخابات و موقف بی طرفانه ملل متحد که به باور وی زیر سؤال رفته است، مشاجره تند لفظی نموده و افغانستان را ترک کرد؛ و همین امر سبب برکناری وی از سمتش شد. در عین زمان مقامات کاخ سفید از اعزام چهل هزار سرباز تازه نفس به افغانستان سخن گفته و تصمیم گرفته اند تطبیق استراتیژی جدید خویش را از همین نقطه در افغانستان آغاز نمایند.

آقای کرزی بر خلاف گذشته ها، بعد از اعلان نتایج ابتدائی انتخابات در قبال ایالات متحده موقت گرفته و برای خارجی ها مبنی بر مداخله در امور داخلی افغانستان هشدار داد.

در زمینه برخی کارشناسان بدین باور اند که تیرگی روابط میان آقای کرزی و مقامات کاخ سفید بر سر نتایخ قسمی انتخابات، بزرگترین عامل گسترش بحران از جنوب به شمال میباشد. یکی از دلایلی که این امر را تائید میکند، انتقال جگجویان توسط هیلی کاپتر از جنوب به شمال بوده که چند روز پیش از سوی شخص آقای کرزی افشاء گردید اما سفیر ایالات متحده ضمن صحبتهایی که چندی بیش در شورای ملی افغانستان داشت، انتقال جنگجویان را به شمال محکوم نموده و گفت: ما از آمریکا برای مبارزه با تروریزم آمده ایم نه اینکه آنرا توسط هلی کاپتر انتقال دهیم.

این اظهارات به صراحت نشان میدهد که روابط میان آقای کرزی و مقامات کاخ سفید به تیرگی انجامیده و گروههای جنگجو از این وضعیت به نفع خویش استفاده میکنند. اگر چنین دسیسه ای واقیعت نداشته باشد پاسخ این سؤال را نمی توانیم دریافت که جنگجویان در شمال کشور از کدام طریق تجهیز میشوند؟

عده ای از کشورهایی که حضور بالفعل یا روابط استراتی‍ژیک با افغانستان مانند ایالت متحده، بریتانیا و پاکستان دارند و در انتخابات افغانستان بیشترین امکانات را فراهم کردند، انتظار دارند تا شخص مورد نظرشان به قدرت رسیده و اهداف به خصوص خویش را دنبال نمایند.

از سوی دیگر، انتخابات بیست ونهم اسد سال جاری و نتایج آن سبب اختلاف نظر میان آمریکا و برخی متحدین آن مانند بریتانیا و پاکستان که در افغانستان از یک گریبان سر میکشند گردیده است.

پاکستان همانطوریکه همیشه در متشنج ساختن وضیعت امینتی افغانستان دست بالا وتجربه کافی دارد در چنین مواقع انتظار و توانمندی سازماندهی بحران های گسترده ای را دارد.

برای پاکستان خیلی ساده است که فضای سیاسی را در ولایات شمال به خصوص کندز که در زمان حاکمیت طالبان یکی از مراکز عمده آن گروه به حساب می رفت، سازمان داده و رهبری نماید. اما نیت بد قضای سر میشود و در پایان بازی چاه کن درچاه خواهد بود.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا