داکتر عبدالله عبدالله ولد غلام محی الدین خان زمریانی، سناتور انتصابی از ولایت کندهاردر دور اخیر شورا در دولت شاهی، درسال ۱۳۳۸ خورشیدی برابر با ۱۹۶۰ میلادی در یک خانواده متدین درشهرکابل متولد گردیده است.
وی تحصیلات ابتدایی خویش را در مکتب غازی محمد ایوب خان تکمیل نموده و در سال ۱۳۵۵ خوشیدی برابر با سال۱۹۷۶ میلادی از لیسه نادریه کابل فارغ گردیده است. درسال ۱۳۵۶ خورشیدی برابر با ۱۹۷۷ میلادی شامل دانشگاه طبی گردید و در سال ۱۳۶۲ میلادی خورشیدی برابر با۱۹۸۳ تحصیلات خود را در رشته طبابت چشم به پایان رسانیده و تا سال ۱۳۶۳ خورشیدی، برابر ۱۹۸۴ میلادی در شفاخانه نور به حیث داکتر چشم مشغول خدمت بوده است.
داکتر عبدالله در سال ۱۳۶۳ خورشیدی ، برابر۱۹۸۴ به پاکستان هجرت نموده و تا سال ۱۳۶۴ خورشیدی، برابر با ۱۹۸۵ میلادی در شفاخانه سید جمال الدین افغانی مشغول خدمت به پناهنده گان افغانستان گردید.
وی در سال ۱۳۶۴ خورشیدی، برابر با ۱۹۸۵ میلادی داخل جبهات جهاد گردیده و به عنوان سرپرست صحی جبهه پنجشیر و سپس به حیث مشاور و همکار قهرمان ملی کشور شهید احمد شاه مسعود تا آزادی کابل در سال ۱۳۷۱ خورشیدی، برابر با ۱۹۹۲ میلادی مصروف خدمت بوده است. وی از سال ۱۳۷۱ تا ۱۳۷۵ خورشیدی برابربا ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۶ میلادی در کابل به حیث رییس دفتر و سخنگوی وزارت دفاع ملی وظیفه اجرا کرده و یک سال پس از سقوط کابل به دست طالبان( در سال ۱۳۷۶ خورشیدی، برابر با ۱۹۹۷ میلادی) به حیث معاون وزارت خارجه دولت اسلامی افغانستان تقرر حاصل نمودو از ۱۳۷۸ خورشیدی برابر با ۱۹۹۹ میلادی تا سرنگونی طالبان ، سرپرستی وزارت خارجه دولت اسلامی افغانستان را بعهده داشه است.
داکتر عبدالله بعد از سقوط طالبان در سال ۱۳۸۰ خورشیدی برابر با ۲۰۰۱ میلادی در اداره مؤقت و بعدا در دوره انتقالی، سمت وزارت خارجه را به عهده داشت .
داکتر عبدالله متاهل بوده و سه دختر و یک پسر دارد.
وی به زبان های دری ، پشتو و انگلیسی مسلط است و همچنان به زبان های عربی و فرانسوی نیز بلدیت دارد.
