کانادا چشم خود را بر تجاوز جنسی بر پسران افغان بسته است

هر روز تراویس شوتن با صحنه یی از تجاوز بر یک پسر افغان که در یک پایگاه ارتش کانادا صورت گرفته است، زندگی می کند.

وی بعد از اینکه تجاوز جنسی دو مرد را که یکی شان مسلح هم بود بر یک پسر در اواخر سال ۲۰۰۶  مشاهده کرد، تعادل روانی خود را از دست داد.

این دلگی مشر سابق ارتش کانادا در افغانستان می گوید که تجاوز جنسی به صورت سیستماتیک بر پسران خرد سال توسط افراد پولیس و ارتش افغانستان صورت می گیرد و این همان چیزی است که کانادا چشم خود را بر آن بسته است.

روزنامه “پراوینس – ایالت” منتشره شهر ونکوور کانادا از قول این نظامی قبلی کانادا که پس از هشت سال خدمت در ارتش کانادا اینک به تقاعد سوق داده است، می نویسد:

“این خیلی زننده است. ما به مردم می گوییم که ما تلاش داریم  در آنجا ملت بسازیم و اما این کارها را اجازه می دهیم.” وی ادامه داده است: “ما خشونت جنسی در برابر این پسران جوان را که خیلی شایع هم است و توسط کسانی صورت می گیرد که باید بهترین افسران پولیس و ارتش باشند، اجازه می دهیم پس چی می توان گفت؟”

این اولین بار نیست که چنین ادعایی در مطبوعات کانادا مطرح می شود.

ادعای خشونت و یا تجاوز جنسی بالای پسران که در حقیقت همان “بچه بازی” است، قبلا در سال ۲۰۰۸ مطرح شد و عناوین بیشترین روزنامه ها و جراید کانادا را به خود اختصاص داد، اما هیئتی که از طرف ارتش کانادا این موضوع را تعقیب می کردند، در سا ل ۲۰۰۹  اعلام کردند که این ادعا بی اساس است.

سایت انترنیتی sheikyermami.com به تاریخ ۲۲ جون ۲۰۰۸ مطلبی را تحت عنوان “شب های جمعه شب های بچه هاست” به نشر رسانید که در آن از قول کانادایی ها مفصلا از جریان تجاوز جنسی بر پسران سخن رفته است. در قسمی از این نوشته گفته شده است که ارتشی های افغانستان عقیده دارند که شب جمعه، شب بچه بازی است”.

مقامات افغانی (در همان زمان) چنین گزارش ها رد کرده و گفته اند که اجتماع و اجماع سربازان و افسران با پسران در شب های جمعه، که فردای آن روز مقدس برای مسلمانان است  واقعیت ندارد، اگر چنین چیزی هم باشد، شاید از روی خیرخواهی و برای تدریس اطفال صورت گرفته باشد. اما سربازان کانادایی اصرار دارند که آن ها شاهد بوده اند که شب های جمعه بین این ارتشی ها و پسران بالای قیمت (پول یا تحفه) مذاکره (جگره) صورت می گرفته است.

به گزارش مطبوعات حتی یک سرباز کانادایی ادعا کردکه پسری را دیده است که بعد از تجاوز در قسمت روده آسیب دیده است. این اخبار و گزارش ها وقتی نگرانی هایی زیاد را برانگیخت که یک قاضی عسگر کانادایی به نام جین جانز اعلام کرد که سربازانی که زیر تداوی روانی او بوده اند، برایش گفته اند که برای آن ها (سربازان) دستور داده شده بود، چشم بر تجاوزات جنسی بر افراد ملکی ببندند.

این سایت پس از تشریح تقریبا مفصل در این مورد می نویسد:

“کانادایی ها حق دارند نوع آزادی یی را در افغانستان که ارتش ما برای آن قربانی می دهد زیر پرسش ببرند که در آن پسران جوان بدون ترس از دخالت ما  مورد تجاوز قرار می گیرند.” سایت ادامه می دهد: “شگفت آور نیست که سربازان ما که به خانه بر می گردند، عقیده دارند که کشتن طالبان آن قدر فشار روانی بار نمی آورد که مشاهده پسری معصوم که شاید منظما توسط یک پولیس در پایگاه کانادایی ها مورد تجاوز جنسی قرار میگیرد”.

همین مطلب سر تا پا در سایت انترینتی e – Ariana نیز به نشر رسیده است که از نوشته دان مارتین در National Post منتشره ۰۶/۲۲/۲۰۰۸ نقل گردیده است. با یک بررسی گذرا به نبشته ها و گزارش هایی زیادی از این شمار بر می خوریم که در سال ۲۰۰۸ در مطبوعات کانادا به نشر رسیده و اینک یک بار دیگر، در سپتامبر ۲۰۰۹ این موضوع بار دیگر مطرح می گردد

روزنامه ونکوور سن در شماره نزدهم سپتامبر خود خبر از تحقیقات کمیسیونی از وزارت دفاع کانادا در مورد داده و گفته است که صرف یازده روز این کمیسیون بالای این موضوع تحقیقات کرده و در پایان اعلام کرده است که نگرانی های سرباز شتوتن بی مورد بوده است. روزنامه با ذکر اینکه دفتر تحقیقات ملی ارتش کاناداهیچ کسی را به افغانستان نفرستاد تا در این مورد تحقیق کند، اما با وجودیکه افراد ارتش و بعضی از پولیس های نظامی گفته اند که قوای امنیتی افغانستان بالای پسران خرد سال تجاوز جنسی می کنند، گروه تحقیقاتی ارتش کانادا چنین موضوعی را بی اساس خوانده است.

اما نمایندگان احزاب نیودموکرات و لیبرال ها در پارلمان نتایج تحقیقات این گروه را قناعت بخش نخوانده و گفته اند که زمان آن فرا رسیده است که ارتش کانادا سررشته تحقیقات را به دست سازمان های غیر وابسته به ارتش کانادا برساند تا آن ها “عمق” قضیه را بررسی کنند. این موضوع نشاندهنده این است که هنوز این رشته سر دراز دارد و موضوع تنها با تشکیل یک کمیسیون و ارایه نتیجه توسط آن حل نمی شود.

روزنامه ونکوور سن در بخشی از مطلب خود می نویسد که خشونت و تجاوز جنسی بالای پسران افغان توسط افراد پولیس و ارتش آن کشور چنان برای عساکر کانادایی و دیگر کشورها روشن است که آن ها نامی برایش انتخاب کرده اند: “بچه بازی شب های جمعه”. در این حالیست که حداقل یک سرباز ادعا کرده است که شاهد این عمل در شب های دیگر هفته هم بوده است.

به هر حال، من دیگر در این نوشته خود به بررسی مطالب منتشر شده در مطبوعات کانادا نمی پردازم. اگر کسی مایل می باشد، می تواند به انبوهی از آن از طریق انترنیت دست یابد.  بررسی اینکه آیا واقعا موضوعی چنین رخ داده و آن سرباز کانادایی که امروز به مشکلات روانی دچار شده است، شاهد آن بوده است یا خیر، مربوط می شود به دستگاه های قضایی افغانستان (که تا به حال خاموش مانده) و ارتش کاناد (که حداقل کاری ولو ناقص) انجام داده است . اما موضوع دیگری که فکر مرا به خود معطوف و آن را توهینی به کشور و فرهنگ ما می پندارم، عناوین نوشته های مذکور و برداشت خوانندگان از مفاد مطالب فوق است.   روزنامه “پراونیس منتشره کاناد” عنوان مطلب خود را چنین انتخاب نموده است:

“کانادا چشم خود را به روی تجاوز بر پسران افغان بسته است” بعد در عنوان بعدی می نویسد:

“مقامات عقیده دارند بچه بازی شب های جمعه دقیقا مسئله فرهنگی است” (یعنی جزء فرهنگ افغانستان است – مترجم). در پهلوی آن بعضی از سربازان کانادایی نیز ادعا کرده اند که مقامات مافوق آن ها گفته اند که این کار (بچه بازی) یک شامل فرهنگ این مردم است و آن ها را از دخالت در این قضیه و بازداشتن عاملین آن منع کرده اند. بعد از نشر این مطالب، امروز کمتر کسی است در کانادا که “بچه بازی” و تجاوز بر اطفال خرد سال را در افغانستان نه تنها جزیی از فرهنگ افغانستان ، بلکه فرهنگ اسلام نداند. تبصره هایی که پای هر مطلب در نشرات مختلف به نشر رسیده است، گویای این روحیه است.

یکی از تبصره نگارها در اکتوبر چهارده می نویسد:

At 08:11 on October 4th, 2008

Unfortunately it is their culture and ways and we should not interfere. Man-boy love is a big thing in Islamic culture and has been around for centuries.

“متاسفانه این فرهنگ و رسوم آن ها و ما نباید دخالت کنیم. بچه بازی یک مسئله بزرگ در فرهنگ اسلامی است که از قرن ها رواج داشته است.” (تبصره یکی از خوانندگان پراونیس ونکوور).

شما در نوشته های تبصره نگارها که اکثر مردم عادی هستند، می توانید نفرت و انزجار را ببینید. مسایل سیاسی و جنبه های دیگر آن مسئله جداگانه است که من نمی خواهم به آن بپردازم.

من پرسشم از سفارت افغانستان در کانادا است که آیا اقدامی در این مورد انجام داده است؟ من می دانم که سفارت افغانستان در کانادا و یا هیچ جای دیگری قادر به این نخواهد بود که در این باره تحقیق کند، اما این نمایندگی ها به حیث حافظ و مدافع منافع ملی و ارزش های فرهنگی کشور های شان وظیفه دارند تا در برابر چنین قضایایی ساکت ننشینند.

شک نیست که واقعات جنایی در هر کشوری رخ می دهد. افراد بیمار و جانی نه تنها در افغانستان که در کانادا و امریکا و هر جای دنیا هستند که بالای اطفال خرد سال تجاوز می کنند، اما وقتی که روزنامه یی این موضوع را طوری مطرح می کند که این یک مسئله فرهنگی است، یعنی تجاوز بر یک پسر خرد سال و انجام عمل مقاربتی با او یک مسئله فرهنگی افغانستان است، یعنی جزء فرهنگ ماست، قضیه فرق می کند.

بخش فرهنگی سفارت افغانستان در کانادا شاید مثل من و بسیاری دیگر از هموطنانم آگاه باشد که مسایلی از این قبیل در افغانستان رخ می دهد، اما همیشه به حیث یک عمل شنیع و زننده شناخته شده است و هیچگاهی جز در حلقه بچه بازها، کسی در ملاء عام با گردن افراشته خود را بچه باز یا برعکس معرفی نکرده است.   حداقل اکثریت مردم افغانستان این عمل را خلاف دین اسلام و یک عمل شرم آور اجتماعی می دانند، نه یک ارزش فرهنگی.

آیا سفارت به حیث نمایندگی سیاسی افغانستان و مدافع ارزش های ملی و فرهنگی ما اقدامی در این راستا انجام داده است؟ اگر نداده است، آیا نباید چنین کاری بکند؟

گرچه ابعاد فرهنگی این موضوع خیلی زیاد است، اما با در نظر داشتن تاثیرات محیطی به یکی از آن اشاره می کنم. در کانادا تعداد زیادی از افغان ها زندگی می کنند. چنین برداشتی از افغان ها نه تنها بر روابط اجتماعی آن ها با دیگران تاثیر می گذارد، بلکه اثرات منفی نیز بر روحیه اطفال این افغان ها که در کانادا بزرگ شده اند، نیز دارد. شما تصور کنید که مسوولین مکاتب و والدین اطفالی که با اطفال افغان ها یکجا مکتب می روند، به این عقیده شوند که “بچه بازی” جزیی از فرهنگ افغان هاست. اینجاست که شما خواهد دیدید که روابط آن ها با افغان ها چطور تغییر می کند. پسر یکی از دوستانم که چهارده ساله است، از پدر خود پرسیده بود:

– پدر شما که این “کار” جزء فرهنگ تان است، در اینجا ها چطور می کنید؟

_____

یادداشت:

در نوشتن این مقاله از منابع زیر استفاده صورت گرفته است:

Province, Vancouver, Canada,  Sep. 23, 2009

Vancouver Sun, Vancouver, Canada,  Sep 19, 2009

E Ariana

http://sheikyermami.com/2008/06/22/afghanistan-thursday-night-is-boyz-night

Ottawa Citizen