قرار است دومین انتخابات ریاست جمهوری افغانستان در اوج نا امنیها و نگرانی های فزاینده از احتمال تقلبات گسترده فردا ۲۰ اگست (۲۹ اسد) برگزار شود. مردم افغانستان در دو ماه اخیر برغم مشکلات متعدد با شور و هیجان در کمپاین انتخاباتی نامزدان اشتراک نموده حمایت شانرا به گونه مختلف به نمایش گذاشتند. اگر انتخابات آزاد، شفاف و دموکراتیک برگزار شود، بدون شک ما شاهد سقوط رژیم پوسیده حامدکرزی و متحدین رنگارنگ شان خواهیم بود و اگر برعکس با تقلبات گسترده برگزار شود بدبختانه بحران بی سابقه تا سطح قیام مسلحانه در برابر تقلبگران و رژیم روبزوال روبرو خواهیم بود در آنصورت مسوولیت بزرگی تاریخی بدوش کرزی و همدستان شان خواهد بود.
باید یاد آور شد یکی از تفاوت های عمده میان انتخابات ۲۰۰۴ و ۲۰۰۹ افغانستان اینست که در انتخابات قبلی آقای بوش سیاست بسیار روشن نسبت به انتخابات افغانستان و سرمایگذاری بر سر یک کاندید نظیر آقای کرزی داشت . در نتیجه جامعه جهانی ، سازمان ملل و ناظران بین المللی از جمله سازمان نظارت اتحادیه ارو پا در یک موضع واحد با پیروی از سیاست های بوش از کاندید مورد نظر واشنگتن حمایت می نمودند. چنانچه هنوز آرای مردم در حال شمارش بود، نخست وزیر قبلی آلمان با بی حوصلگی پیش از وقت پیام تبریکیه به حامدکرزی فرستاد. این در حالی بود که انتخابات با تقلبات گسترده برگزار گردید و در نتیجه فشار آقای خلیلزاد نماینده خاص بوش در افغانستان کاندیدا های رقیب مجبور ساخته شدند که نتایج انتخابات را به نفع کرزی قبول کنند. ناظران بین المللی نیز با پیروی از سیاست های بوش چشم پوشی از تقلبات گسترده به نفع آقای کرزی نموده و به اعتراضات نامزدان ارزشی قایل نشدند.
در انتخابات ۲۰۰۴ همسایگان افغانستان نیز سیاست های روشن نسبت به کاندیدان داشتند. پاکستانی ها در نتیجه فشار بوش از آقای کرزی برغم تنش ها میان کرزی و مشرف حمایت نموده و روز انتخابات ما شاهد آرامش کامل بودیم و پاکستانی ها بچه های تروریستی طالبی خویش را به صلح یکروزه فرا خوانده بودند. اما پاکستانی ها در عوض امتیازات در کابینه آینده حکومت کرزی گرفتند. هندی ها بیشتر از نامزدی کرزی حمایت نمودند. ایرانی ها سخت با نگرانی انتخابات افغانستان را تعقیب می نمودند و آقای کرزی را بحیث مرد مورد حمایت بوش نگاه می کردند. روسها نیز از انتخاب کرزی چندان راضی نبودند و با کنایه به امریکاییها در مسئله انقلاب نارنجی اوکرایین می گفتند که آنها صندوق های آقای کرزی را قبلاً در پایگاه هوایی بگرام پُر نموده بودند.
اما در انتخابات فعلی برخورد همسایگان نسبت به تعین رهبری جدید افغانستان گستخانه تر و خیلی جانبدارانه تر شده است. پاکستانی ها، ایرانیها ، روسها و حتا ترکها روابط تنگاتنگ با کرزی پیدا نموده و در تلاش تقویت موقعیت شان در افغانستان از طریق کرزی هستند. این کشور ها منافع خویش را در وجود رییس جمهور ضعیف، بی کفایت و فاسد می بینند تا یک رییس جمهور نیرومند و شایسته در افغانستان.
اما برخلاف سیاست های همسایگان دور و نزدیک افغانستان، سیاست امریکا ، اتحادیه اروپا و سازمان ملل در رابطه به انتخابات فعلی افغانستان خیلی متضاد و نا شقاف است. گاهی اشاره حمایت از کرزی می کنند و گاهی هم مخالف تداوم حکومت کرزی هستند.
واقعیت اینست با به قدرت رسیده اوباما در واشنگتن و تعقیب سیاست تغییر در افغانستان و طرح راهبرد جدید امیدواری های جدیدی در افغانستان و منطقه بوجود آمد. دولت اوباما در صدر سیاست افغانستان تغییر در رهبری افغانستان را قرار داد. رهبران کاخ سفید به شدت از نظام فاسد کرزی و نا توانی وی در اداره افغانستان انتقاد می نمودند و لی بزودی عقب نشینی نموده سیاست مدارا و سازش را در پیش گرفتند.
دولت اوباما از آغاز فرایند برگذاری انتخابات همواره تاکید بر عدم مداخله بر انتخابات و عدم حمایت و یا مخالفت با کاندیدی خاصی نموده است. این در حالیست که برای واشنگتن برنده شدن این و آن کاندید بی تفاوت نخواهد بود. یکی از ابعاد سیاست های پیچده رهبری کنونی واشنگتن بر خلاف بوش اینست که از یک طرف حرف از عدم حمایت از کرزی می زنند و از طرف دیگر گفته میشود در خفا با سازش با وی قرار داشته و صحبت از پست جدیدی نظیر مقام نخست وزیری در کنار وی زده میشود.
تقلب یکی از نگرانی های اصلی در انتخابات فردا است. پرسش اساسی اینست که آیا واشنگتن و اتحادیه اروپا و ناظران بین المللی مثل گذشته در صورت تقلبات گسترده بر روی تقلبات سرپوش خواهند گذاشت و یا نتایج چنین انتخابات را نا مشروع خواهند شمرد؟ افزون بر آن در صورت قیام و اعتراضات مردم بر نتایج تقلبات چه خواهند کرد؟ آیا مردم را سرکوب خواهند نمود طوریکه آقای خلیلیزاد اخیراً به غرب مشورت داده است و یا احترام به خواستهای مشروع مردم افغانستان خواهند گذاشت؟
