بعد از فروپاشیی نظام قرون وسطائی طالبان به ابتکار جامعه بین المللی و ایالات متحده امریکا به منطور ایجاد و تشکیل ادارهً موقت در شهر بن کشور جرمنی، جلسهً به اشتراک نماینده خاص سازمان ملل متحد آقای ابراهیمی، نماینده خاص ایالات متحده امریکا زلمی خلیلزاد و نمایندگان کشور های اروپایی و نمایندگانی از جانب افغانستان به نمایندگی از چند گروه معین که عمده ترین بخش این نمایندگان را
نمایندگان جبهه مقاومت ملی از داخل افغانستان و نمایندگان شاه مخلوع در اروپا، امریکا و کانادا و تعداد محدودی از شخصیت های دیگر که از کدام گروهی خاص نمایندگی نمیکردند و به حیث ناظر اشتراک داشتند تدویر گردید.
در این جلسه بحث روی تشکیل ادارهً موقت و نوع اداره و نظام آینده به عمل آمد که در نتیجه در محور بحث ها دو شخصیت به منظور رهبری ادارهً موقت به مجلس پیشنهاد شد. که بعد از بحث و شور زیاد بلاخره از میان این دو شخصیت که پروفیسور عبدالستار سیرت و حامد کرزی بودند، به اساس ابراز رای که از جانب اشتراک کنندگان صورت گرفت که بالاتر از ۹۵ فیصد آرای اشتراک کنندگان به نفع پروفیسور سیرت ابراز گردیده بود. یعنی به اساس همان رای گیری که پروفیسور سیرت بالاتر از ۹۵ در صد رای را با خود داشت، باید به حیث ریس اداره موقت تعیین میگردید. و اما بنابر مداخله مستقیم ابراهیمی نماینده خاص سازمان ملل و خلیلزاد نماینده خاص ریس جمهور بوش بدون در نظر گرفتن رای مجلس و هیچ معیار دیگر حقوقی و قانونی و مشروع، حامد کرزی را که نه دانش، نه تجربه کار اداره و رهبری، نه خرد رهبری را و نه از پایگاه مردمی برخوردار بود بالای مردم افغانستان تحمیل نمودند. که این اولین تقلب و ضربه به معیار های دموکراتیک و آرای اشتراک کنندگان جلسه بن و سیلی محکمی بود به روی دموکراسی غرب و امریکا که ادعای آوردن آنرا با معیار های خود شان به افغانستان داشتند. یعنی مدعیان دموکراسی غربی در اولین حرکت رفتن به سوی دموکراسی در افغانستان نشان دادند که دموکراسی را به کشور های دیگر با کدام میتود ها و روش ها صادر می نمایند.
در حالیکه هیچ نوع دلبستگی، وابستگی، ارتباط سیاسی و شخصی با پروفیسور سیرت وجود ندارد. ولی انصافاً در یک نگاه بررسی گذرا در مورد این دو شخصیت که هیچ قابل مقایسه نیستند، پروفیسور آبدیده با تجربه اداره و رهبری و خرد سیاسی، فهم و منطق علمی و پیشینهً استاد دانشگاهی. ولی کرزی بدون هیچ نوع تجربهً اداره و رهبری و عاری از فهم و منطق سیاسی، پایگاهً اجتماعی ولی متعهد با ارگان های جاسوسی و کمپنی های جهانخوار نفت.
آیا این دو شخصیت با نظرداشت چنین خصوصیات قابل مقایصه اند؟ بدون شک نی! ولی با وجود آن هم نماینده خاص امریکا در جلسهً بن کرزی را با هیمین خصوصیات برای ادارهً موقت برگزید.
و در این جلسه چند مسلهً مهم را پیش روی اداره موقت قرارد دادند.
– تدویر مجلس بزرگ ملی برای تدوین قانون اساسی.
– برگذاری انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی بصورت همزمان
حامد کرزی که با فشار و زور نماینده خاص ایالات متحده امریکا خلیلزاد به مسند ادارهً موقت نشست، وظایفی که برای اداره موقت در جلسه بن مشخص شده بود، یعنی در قدم اول تدویر مجلس بزرگ برای تدوین قانون اساسی بود که مسوده قانون اساسی که با استفاده از قانون اساسی سال ۱۹۶۴ شاهی افغانستان و قوانین دیگر که از زبان های انگلیسی و فرانسوی ترجمه شده بود از طریق مطبوعات به نشر رسید.
در اولین روز های نشر مسوده مردم و صاحب نظران امور سیاسی و حقوقی مخالفت خود را علیه مواد و مفاد غیر دموکراتیک این مسوده ابراز داشتند که به هیچ صورت بالای تهیه کنندگان این مسوده اثر گذار نبود. برای اینکه این قانون را برای خود تهیه کرده بودند، نظر مردم افغانستان برای شان ارزش نداشت.
بلاخره مجلس بزرگ ملی تدویر و تصور تهیه کنندگان مسوده این بود که در جریان دو الی سه روز مسوده را از طریق مجلس بزرگ به تصویب خواهند رساند. خوشبختانه نمایندگانی که واقعاً خواهان اصلاحات بنیادی در این مسوده بودند و تعداد شان به ۲۸۶ نفر میرسید معتقد بودند که این قانون اساسی برای اکثریت مردم قابل پذیرش نیست، اعتراضات شان را در مورد سیستم و یا نوع نظام، سرود ملی، صلاحیت های ریس جمهور، حقوق شهروندان در جلسات عمومی ابراز و پیشنهادات مشخص را برای اصلاح، طرح مسوده را مورد بحث قرار دادند. و با بسیاری از مواد و مفاد غیر دموکراتیک این طرح مسوده قانون اساسی مخالفت جدی نشان دادند، که این مخالفت ها بسیار اساسی و سرنوشت ساز برای آیندهً کشور ما بود. ولی در آن زمان این خلیلزاد بود که حرف اول و آخر را میگفت و از ابراهیمی نماینده خاص سازمان ملل به حیث دلقک استفاده مینمود.
توطه و تقلب زمانی افشا شد که در نشست های کمیسون های جداگانه که مسوده مورد بحث قرار گرفت و اصلاحاتی که در جریان مجالس کمیسون ها به عمل آمده بود و در متن باید گنجانیده میشد، در مجلس عمومی طرح مسوده بدون اصلاحات ارائه شد.
حامد کرزی در این جریان با یکتعداد از اعضای خوش باور م اصلاح طلب مجلس بزرگ ملاقات ها را ادامه میدهد و در جریان این ملاقات ها به اینها وعده میدهد که مواد مورد مناقشه را در مجلس عمومی مورد بحث قرار میدهند و او خود به مجلس پیشنهاد خواهد کرد که اصلاحات در رابطه مواد مورد مناقشه به بحث گرفته خواهد شد و اصلاحات به عمل خواهد آمد. اما مسوده در مجلس بزرگ با جعل و تقلب بدون اصلاحات بالای مردم تحمیل گردید. و نمایندگان مردم که به مجلس بزرگ راه یافته بودند با خوش باوری اشتباه بزرگ تاریخی را که باید تکرار نمیشد، تکرار نموده و با این همه جفای بزرگی را به حق مردم افغانستان مرتکب گردیدند.
جعل، تذویر، تقلب و تفرقه اندازی از خصوصیات شخصی حامد کرزی بوده که حتی پنجسال قبل از امروز، روزنامهً نیویارک تایمز یکی از خصوصیات بارز او را مهارت در تفرقه انگیزی میان مخالفینش قلمداد کرده بود.
بعد از تدوین قانون اساسی که به هیچ صورت آن را وثیقهً ملی گفته نمیتوانیم ( زیرا وثیقهً که با جعل و تقلب تدوین شده و قابل پذیرش اکثریت مردم نیست وثیقهً ملی بوده نمیتواند)
به اساس پروگرام بن انتخابات ریاست جمهوری باید توسط ادارهً موقت برگزار میگردید. که در آنوقت کمیسون انتخابات نیز به اساس فرمان کرزی انتصاب گردید. و مردم از همان آغاز در صدا قت این پروسه شک داشتند و میدانستند که انتخابات با جعل و تقلب فراوان برگزار خواهد شد. چنانچه همه ما شاهد هستیم که کمیسون انتخابات بی طرف و مستقل نبود، نماینده های جامعهً بین المللی هم یک جانبه به نفع کرزی کار میکردند.
در جریان انتخابات با آنکه رقبای کرزی از پایگاه اجتماعی بهتری برخوردار بودند، نتیجه با تعجب فراوان این شد که ۶ میلیون رای به نفع کرزی بود. همه مردم میدانند که صندوق های کرزی توسط امریکایی ها پر از برگه های رای شده بود، زیرا در یک پروسه شفاف و مردمی، کرزی نمیتوانست حتی صدهزار رای مردم را از آن خود کند.
اما یکبار دیگر نماینده خاص سازمان ملل و نماینده خاص امریکا جفای بزرگ را بالای مردم افغانستان روا داشتند و کرزی را برای پنج سال دیگر بالای مردم ما تحمیل کردند.
پنج سال اخیر نیز توام با توطه، تذویر، نیرنگ و سیاست های بخصوص تفرقه انگیز و بدون دست آورد ملموث در زندگی مردم گذشت. در این سال ها فقر و گرسنگی، بیکاری و سیاه روزی بیداد میکند، فساد اداری و ارتشا، قاچاق مواد مخدر، معاملات پشت پرده علیه منافع ملی کشور، تحفه و دست آورد کرزی و شرکا به این وطن است.
ناگفته نباید گذاشت که یکی از دست آوردهای بزرگ این پنج سال اخیر بوجود آمدن مافیای اقتصادی و جنایات سازمان یافته در وجود تعدادی از خانواده های بخصوص نو بدوران رسیده و روحانیت مرتجع میراث استعمار انگلیس است، که پول فراوانی از معاملات پشت پرده و پنهانی مخالف منافع مردم ما، قاچاق مواد مخدر و به انحصار آوردن عرصه های مختلف اقتصادی و مافیایی مواد مخدر می باشند.
که در پروسه فعلی انتخابات، متحدین بالفعل کرزی برای حاکم شدن دوباره این باند مافیایی و چابیدن مردم هستند.
در شرایط کنونی نیز با استفاده از همان نیرنگ های کهنه از یک طرف کرزی تفرقه افگنانه به ایجاد اختلاف در بین مخالفینش دست زده واز طرف دیگر در یک معاملهً پنهانی و پشت پرده که فکر میشود تعدادی از کشور های بیرونی و استخبارات کشور های منطقه در آن دخیل هستند، بیشتر در جهت از هم پاشی مخالفین کرزی کار مینمایند.
در عین حال پیش زمینه های تقلب گسترده و سازمان یافته توسط کرزی جریان دارد. جابجایی والی ها، ولسوال ها، علاقه دار ها و قومندان های امنیه در ولایات. جابجایی فاروق وردک در وزارت تعلیم و تربیه و حنیف اتمر در وزارت داخله، خرم در وزارت اطلاعات و فرهنگ و رحیم وردک در وزارت دفاع، کسانیکه دربست در خدمت کرزی با استفادهً سو از قدرت دولتی و تنظیم تقلب سازمان یافته در محلات مختلف کشور میباشند.
تازه ترین مورد آن زمینه سازی برای به اختیار گذاشتن صندوق های رای بدست اربکی های که توسط وزیر داخلهً کرزی سازماندهی شدند، خود نمایانگر تقلب آشکار و سازمان یافته توسط این گروه می باشد.
خلاصه اینکه با وجود امکاناتی که برای تنظیم تقلب سازمان یافته از جانب کرزی بدست رس او قرار دارد، با وجود حمایت روحانیت مرتجع و نمایندگان استعمار کهنه، چهره های بدنام، افراد خودخواه و شرک های مافیایی اقتصادی که در محور کرزی میچرخند، مردم خواهان دیگرگونی های جدی در زندگی سیاسی، اقتصادی و اجتماعی خویش می باشند.
زمان تغیر را فریاد میکند. تغیر خواست زمان است و در مقابل خواست زمان، تقلب، جعل و تذویر ایستادگی کرده نمیتواند.
