خبر و دیدگاه

زنگ خطر در شمال: آلمان مسوولیت امنیت را دارد یا گسترش خشونت را؟

americansarmy

 

در حالیکه پیوسته از افزایش کشتار شهروندان افغانستانی توسط نیروهای خارجی مستقر در افغانستان ابراز نگرانی شده و برای جلوگیری از آن فشارهای زیادی در دو سال گذشته وجود داشته است، دولت آلمان با لغو برخی ازموارد برنامه‌ سازمان پیمان اتلانتیک شمالی (ناتو) در افغانستان به عساکر آلمانی این اجازه را می دهد که برای “حفاظت” بیشتر جان خود به گونه دیگری از سلاح‌های گرم استفاده کنند. مجله آلمانی اشپیگل روز یکشنبه (۱۴ سرطان ۱۳۸۸- ۵ جولای ۲۰۰۹) در گزارشی اعلام داشت که دولت آلمان با لغو برخی ازموارد برنامه‌ ناتو در افغانستان به عساکر آلمانی این اجازه را می دهد که برای حفاظت بیشتر جان خود به گونه دیگری از سلاح‌های گرم استفاده کنند.

در دو ماه گذشته حدود شش عسکر آلمانی در حملات گروه های تروریستی در شمال افغانستان کشته شده اند، این موضوع و همزمان بیم از افزایش، توسعه فاجعه جنگ و خشونت به شمال کشور که در کنار سایر اهداف یکی هم قتل عساکر بیشتر خارجی بخصوص آلمانی میباشد، تلاش میگردد ظاهراً دست این عساکر در استفاده و گشودن آتش باز تر گردد. بدون تردید یکی از دلایل عمده افزایش نا امنی ها در هشت سال گذشته دست باز بودن نیروهای خارجی در برابر قوانین کشوری و عدم مسوول بودن آنان در برابر کشتار غیر نظامیان بوده که زمینه را برای بازگشت دهشت افگنان به مناطق مختلف مساعد ساخت.

در یک چنین شرایطی که همه مسوولیت دارند برای احیای اعتماد از دست رفته یی مردم افغانستان به عنوان کلید اصلی ثبات تلاش کنند، اقدام اخیر برلین در برداشتن موانع بیشتر استفاده از سلاحهای گرم هیچ گونه توجیه ندارد، هر چند وزیر دفاع این کشور “فرانتس یوزف یونگ” گفته است که اعطای حق بیشتر استفاده از سلاح گرم، عساکر را بهتر برای ایستاده گی در برابر دشمن کمک خواهد کرد؛ اما این توجیه؛ فقط جنبه گمراه کنند دارد و بس. زیرا افغانها هر ساله بطور دراماتیک شاهد افزایش کشتار شهروندان ملکی توسط نیروهای خارجی بر اساس همین استدلال بوده اند، ولی هرگز این ایستاده گی که وزیر دفاع آلمان مدعی آن است را شاهد نبوده اند.

تامین امنیت با برداشتن موانع حقوقی استفاده است سلاح نه تنها جان عساکر آلمانی را در برابر تهدید های امنیتی حفظ نخواهد کرد که این موضوع افزایش دشمنی و بینی را در بین قشر عادی جامعه افغانی نسبت به نیروهای خارجی به خصوص آلمان را در پی خواهد داشت و سوظن ها نسبت به حضور عساکر آلمانی را در شمال افزایش خواهد داد. بار ها این موضوع از قبل مطرح بوده که نیروهای خارجی عمداً میخواهند برای اهداف پیدا و پنهان پای هیولای ناامنی را به شمال کشانده و دامن آنرا گسترده سازند.

شاید این بیجا و بی ربط نیست که در هفته های گذشته اکثر قوماندانان ارشد نیروهای خارجی در افغانستان، سازمان ملل و سران سازمان پیمان اتلانتیک شمالی (ناتو) سخن از گسترش نا امنی ها به شمال افغانستان و حتی آسیا میانه رانده اند و نسبت به آن هشدار دادند. در اواخر ماه جون (دوشنبه هشتم سرطان ۱۳۸۸- ۲۹ جون ۲۰۰۹) جان هولمز، معاون دبیرکل سازمان ملل متحد، به شورای امنیت گفت که تلفات غیرنظامیان در افغانستان به تناسب سال گذشته میلادی، ۲۴ درصد افزایش داشته و دامنه خشونتها، اخیراً به شمال و مرکز افغانستان نیز کشیده شده است.

سرمنشی ناتو یاپ دی هوپ شفر جنرال بدون هیچ تعارفی دو روز قبل از این اظهار نظر مقام سازمان ملل، از احتمال نفوذ طالبان به آسیای میانه وجود سخن راند و همه را به نوع تهدید کرد که عدم همکاری با نیروهای خارجی مستقر در افغانستان عواقب ناگواری خواهد داشت. او جمله یی جالبی گفت: “ناتو توان پیشگیری از سرحدات دولتی را ندارد. مثلا اگر طالبان حملات تروریستی در کشورهای آسیای میانه طرح ریزی کنند، بنابراین نیروهای ائتلاف هیچ اقدامی را برای مقابله علیه آن تعهد نمی کند”. در همین حال در مورد بدتر شدن اوضاع در مناطق شمالی کشور، جنرال ماک کریستال قوماندان نیروهای ناتو در افغانستان نیز اظهارات و هشدار های مشابه یی را مطرح کرده بود.

ولی آنچه در این بازی خطرناک و ناعاقبت اندیشانه مایه نگرانی عمیق است، درگیر بودن سران کابل بخصوص رئیس جمهور کرزی برای آماده سازی زمینه های برنده شدن در انتخابات پیشرو است که امور کشوری از سوی وی به “امان خدا” رها شده است. معلوم نیست بعد از اولین تیر اندازی عساکر آلمانی بسوی شهروندان ملکی در شمال، کی مسوول خواهد بود، رئیس جمهور کرزی یا آلمان؟ زیرا با تدبیر جدید، سرنخ این موضوع که آیا آلمان مسوولیت امنیت را در افغانستان به عهده دارد یا گسترش خشونت را؟، مخدوش است.


نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا