سرانجام فدراتیف روسیه در آستانه سفر رسمی باراک اوباما به مسکو که فردا صورت میگیرد؛ با انتقال محموله های نظامی به استثنای تسلیحات و مهمات برای سربازان امریکایی به افغانستان از طریق حریم هوایی خود موافقت کرد که به این ترتیب مسیر تازه و بسیار مهمی برای اکمالات اردوی امریکا جهت انتقال نیرو به افغانستان فراهم شد. این توافق نامه در حالی صورت میگیرد که جنگ و خشونت ها درافغانستان شدت و گسترش یافته و گفته میشود برای اولین بار یک سرباز امریکا در ولایت پکتیکا اسیر طالبان تحت فرماندهی سراج الدین حقانی شده است.
تعامل این دو قدرت بزرگ جهانی هم میتواند بر سرنوشت جنگ در کشور تاثیر گذارد و هم سرشت مبارزه بر ضد تروریزم را که از دید هر دو کشور خاستگاه جداگانه دارد؛ تغییر دهد. اما این مساله نیز پوشیده نیست که امضای چنین قرار داد به ناچاری و روی مجبوریت های شده که هر دو ابر قدرت در معادلات جهانی و منطقه ای با آن مواجه اند.
بعد از آنکه مسیر انتقال ۸۰ درصدی اکمالات قوای ناتو از مرز تورخم نا امن و مواجه با حملات پی در پی طالبان گردید؛ امریکا و همپیمانان غربی آن در این جنگ؛ درصدد یافتن راه های بدیل اکمالاتی از کشور های همسایه شدند که مسیر های ایران و روسیه بیشتر از سایر مسیر ها انتخاب ارزان؛ امن و موثر شناسایی گردید. اما به علت سر باز زدن و هم بی میلی مقامات جمهوری اسلامی ایران برای اجازه چنین امری ؛ کشورهای که شانس شانرا به علت اختلافات عمیق و رویارویی های مستقیم با ایران کمتر میدیدند؛ به روسیه که در همه حال در کمین فرصتها برای به درازا کشانیدن این جنگ و انتقام گیری از امریکایی ها و گرفتن امتیازات بین المللی میباشد؛ رجوع کردند که در همان حال مورد عنایت قرار گرفت و این موافقت صورت گرفت. موافقت این دو کشور رقیب که هر دو در افغانستان دارای اهداف راهبری بود و جریانهای وابسته به خود را دارند؛ بحران و درگیری های جاری را داخل مرحله جدید خود کرد و قدرت چانه زنی گروه های وابسته را بیشتر میسازد.
روسها انتظار دارند در ایام دیدار بارک اوباما رئیس جمهور امریکا از مسکو که از روز دوشنبه آغاز میگردد؛ با اهدای این تحفه بتوانند هم خود را شریک صادق و جدی این مبارزه جهانی معرفی کنند و هم بتوانند توافق اوباما برای عدم نصب سامانه های راکتی این کشور در اروپای شرقی را کسب کنند که با توجه به گرفتاری های عدیده امریکا در مسایل زیاد جهانی؛ حصول این امر را سهل و امکان پذیرمیکند.
همچنان احتمال این هم وجود دارد تا روسیه در بدل اخذ امتیازات بیشتر تجاری و سیاسی از امریکایی ها؛ در رابطه به مساله اتمی ایران نیز به قمار های سیاسی دست زند و به شکلی از ادامه همکاری های خود با ایران طفره رود. روسها فکر میکنند که از رابطه شان با ایران و از رویاروی اتمی این کشور, بحیث پاشنه آشیل برضد امریکایی ها استفاده برند. اما بدون تردید تقاطع منافع این قدرت ها و بازیگران ؛ به سمت و سو دهی اوضاع و شرایط کاملا تاثیر خواهد داشت. بناا بر اولیای امور کشور است تا مراقب جدی اوضاع و تحولات بوده تا از گیر افتادن در دام های دیگران در امان باشند.
