اخبار و گزارشات

اشپیگل: کرزی برای انتخاب مجدد رشوه های مالی و سیاسی میدهد

karzai_handsup

 

به نظر می‌رسد حامد کرزی که تا پیش از این به عنوان فردی نالایق و بی‌کفایت معرفی شده بود، توانسته است با حرکت ماهرانه با مهره‌های کلیدی خود در افغانستان شانس خود را به عنوان شخصیتی محبوب و پیروز در انتخابات آتی افزایش دهد.

هفته‌ نامه‌ آلمانی اشپیگل در تحلیلی با اشاره به انتخابات ۲۹ اسد (۲۰ اگست) افغانستان و تحت عنوان”کرزی با سرکرده‌های شبه نظامیان افغان سازش کرده و متحد می‌شود” آورده است: به نظر می ‌رسد حامد کرزی، رئیس‌ جمهور افغانستان تلاش می‌کند با هر روش ممکن پیروز انتخابات آتی این کشور باشد به گونه‌ یی که وی با دادن رشوه به نامزدان رقیب و انعقاد قرارداد با سرکرده‌ها و رهبران شبه نظامیان تلاش می‌کند به بخت اول انتخابات تبدیل شود.

در بخش ابتدایی این تحلیل آمده است: اگر به عنوان کسی که انتخابات را به عنوان نماد شفافیت سیاسی می‌داند به ستاد مرکزی کمیسیون بی‌طرف انتخابات در شرق افغانستان سری بزنید، حدس و گمان‌ها و احتمالات مثبتی در مورد انتخابات افغانستان نخواهید داشت. کمیسیون مستقل انتخابات افغانستان (IEC) همانند یک دژ و قلعه سنگربندی شده است و پشت دیوار‌های بتونی و چندین ایستگاه‌ بازرسی، پادگان‌هایی از عساکر اردوی ملی این کشور به چشم می‌خورد.

این دومین بار بعد از سقوط طالبان است که افغانستان، شهروندان خود را به پای صندوق‌های رای فرا می‌خواند. روز ۲۰ اگست مشخص خواهد شد که چه کسی برای پنج سال آینده باید به کاخ ریاست‌جمهوری کابل وارد شود. با وجود شرایط ناآرامی که در این کشور و بویژه در هندوکش وجود دارد می‌توان گفت که نتیجه انتخابات در برخی مناطق این کشور نامعلوم است چرا که کسی نمی‌داند در حین رقابت‌های انتخاباتی چه اتفاقی خواهد افتاد. حنیف اتمر، وزیر داخله افغانستان نیز معتقد است که از سوی طالبان در تابستان سال جاری خونبار‌ترین روزها را شاهد خواهد بود.

اشپیگل می‌افزاید: افغانستانی که به شدت با جنگ، ترور، فقر، بیکاری دست و پنجه نرم می‌کند منتظر و امیدوار به حضور رئیس جمهوری است که در‌دهای آنها را درمان کند.

سوالی که اکنون مطرح می‌شود این است که این رئیس‌جمهور چه کسی می‌تواند باشد و آیا واقعا همه‌ اقدامات لازم و عملی انجام خواهد شد تا افغان‌ها از این طریق بتوانند آزادانه و با حق یکسان برای رویا‌های سیاسی آتی خود تصمیم گیری کنند؟ رویایی که اگر مسجل شود، افغانستان را از بن بستی که در آن گرفتار شده، نجات خواهد داد.

اشپیگل در پاسخ آورده است: اکنون‌ نامزدان انتخابات افغانستان مشخص شده‌اند. ۴۱ زن و مرد خود را نامزدی احراز پست ریاست جمهوری در افغانستان نموده‌اند. افراد بی‌کفایتی که به دلایل خاص خود را نامزدی احراز این پست کرده‌اند، افرادی که حتی به عقیده عزیزالله لودین، رئیس کمیسیون انتخابات افغانستان باید “هر چه زودتر به بیمارستان روانی علی آباد مراجعه کنند”. به دیگر زبان این نامزد‌ها، فاقد کمترین شایستگی‌ها برای احراز پست ریاست جمهوری افغانستان می‌باشند.

به نوشته اشپیگل، درانتخابات سال جاری افغانستان نام حدود ۱۷ ملیون افغان برای رای دادن ثبت شده است از آنجا که جمعیت واقعی افغانستان نامشخص است از این رو رقم واجدین شرایط رای نیز به طور کامل نامشخص است و از آن جا که در مقایسه با گذشته و در سال ۲۰۰۴ آراء در خود مراکز اخذ رای شمرده می‌شود و نه در مراکز ولایتی، بسیاری از ناظران از احتمال دستکاری نتایج آن هم در سطحی بسیار وسیع خبر داده‌اند. با این حال کرزی تلاش می‌کند با رایزنی‌های درست، شرایط انتخاب خود را به عنوان رئیس جمهور آتی بیش از پیش مسجل کند.

اشپیگل در ادامه این نوشتار به بررسی برخی نامزدها پرداخته است: برای مثال جنرال رشید دوستم، که رهبر یکی از اقوام شمال افغانستان است، بارها طی جنگ‌های داخلی و قبل از آنکه با اردوی ۵۰ هزار نفری‌اش به امریکایی‌ها در جنگ علیه طالبان بپیوندد، مواضع خود را عوض کرده است. وی که یکی از رهبران نظامی و خشونت طلب محسوب می‌شود در دوران کرزی پست‌های برجسته‌ اردوی را در دست گرفت، به علت پیشامد‌های مختلف سال گذشته به نظر بند شد و بعد از آن برای مداوا به ترکیه رفت. کرزی طی روزهای گذشته وی را به عنوان رئیس ستاد اردوی معرفی کرد. امری که غرب با ترس و وحشت با آن برخورد کرد ، اما روزنامه‌های کابل آن را انتصاب عاقلانه رئیس جمهور معرفی کردند و نوشتند: با این اقدام کرزی، دوستم فرصتی می‌یابد که از استعداد‌های بسیار خود برای جلب منافع افغانستان بهره بگیرد.

تطمیع نامزدان انتخابات افغانستان با پول و با هدف جلوگیری از نامزدی برخی از نمایندگان دیگر، یکی دیگر از اقدامات رئیس ‌جمهور افغانستان می‌باشد. وی با دادن وعده به نامزدان خطرناک که رقبای اصلی وی به شمار می‌رفتند آن‌ها را از ادامه خواست‌شان برای انتخابات افغانستان منصرف کرد. در این میان برای مثال می‌توان به والی ننگرهار اشاره کرد. طبق اظهارات کرزی به ازای هر گونه صرفنظر از نامزدی، اسم این افراد در فهرست دریافت کننده‌های پول وارد خواهد شد. اولین قیمت پیشنهاد شده به ازای صرف نظر از نامزدی ۱۱ ملیون دالر بوده است.

کرزی بعد از آنکه به فهیم و دستام دو پست کلیدی را پیشنهاد کرد، اکنون خواهد توانست در ۲۹ اسد آرای تاجک‌ها و ازبک‌ها را از آن خود کند. کرزی علاوه بر این با این اقدام خود زمینه‌ متلاشی شدن حزب مخالف را نیز فراهم آورد چرا که فهیم نیز هم‌چون دستام از سردمداران اتحادیه و ائتلاف “جبهه‌ وحدت ملی” محسوب می‌شوند. جبهه‌ یی که کرزی را فردی مرتشع و عروسک خیمه شب بازی امریکایی‌ها می‌دانست.

اشپیگل در ادامه می‌نویسد: کرزی شخصیتی است که حتی امریکایی‌ها نیز بر روی وی خط بطلان کشیده‌اند، چرا که دولت وی از پس هیچ یک از مسوولیت‌های خطیر خود برنیامده است، نه طالبان و نه فساد مالی و ارتشاء و باید گفت: این واقعیت تلخ صحت دارد که کرزی روز ۲۰ اگست سال ۲۰۰۹ بار دیگر گزینه‌ محبوب رای دهندگان خواهد بود.

اشپیگل در ادامه با اشاره به حضور دو نامزدی مطرح این انتخابات آورده است: با وجود تلاش‌های کرزی وجود دو نامزدی این انتخابات شرایط انتخاب وی را سخت‌تر خواهد کرد یکی از آن‌ها اشرف غنی است که در امریکا تحصیل کرده و در دوران کرزی به عنوان وزیر مالی خدمت می‌کرده است.

وی پیشتر کرزی را فردی کاملا بی‌ صلاحیت معرفی کرده بود؛ اما احتمال پیروزی وی بسیار محدود است. نزدیکی بیش از اندازه وی به امریکا و تندخویی‌های وی از دلایل گفته‌ بالا محسوب می‌شود.

گزینه دیگر عبدالله عبدالله است که در دوران کرزی وزیر امور خارجه بود. فردی که هنوز از جبهه‌ متحد ملی حمایت می‌کند اما عیب اصلی وی نیز این است که پسر یک زن تاجک است، از این رو به سختی خواهد توانست قبایل مهم پشتون را به حمایت از خود وا دارد.

در بخش پایانی این تحلیل آمده است: کرزی به اندازه‌ یی انتخاب خود را مسجل می داند که اهداف سیاسی روشن بیشتر از سوی کرزی شنیده می‌شود تا رقبای وی.

طبق اظهارات غنی، وی درصدد است که بعد از انتخاب شدن به عنوان رئیس‌جمهور یک ملیون فرصت شغلی ایجاد کند و یک ملیون آپارتمان نیز برای مردم افغان بنا کند. بر خلاف این برنامه عبدالله تصمیم دارد تغییرات را به افغانستان بیاورد که شامل انتقال مجدد قدرت به مراکز ولایت‌ها است. با آنکه اوضاع عمرانی افغانستان در حال بهبود است اما از لحاظ سیاسی به نظر می‌رسد که از زمان سقوط طالبان تاکنون اقدامات در خور توجهی انجام نشده باشد. نخبگان باسابقه این کشور نیز قدرت را شخصی کرده‌اند و به نظر می‌رسد که انتخابات ۲۰ اگست نیزنتواند در آن تغییری ایجاد کند.


نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا