توانایی کرزی در معامله گری با مارشال فهیم، محمد محقق و جنبش ملی شاید ظاهرآ نمایانگر اقتدار و نفوذ و مکاریت او باشد، ولی در اصل، این عملکرد او نشان میدهد که کرزی در طی هفت سال حکومت خود، نتوانست که قدرت و نفوذ رقبای سیاسی خود را، بخصوص از اعضای جبهه مقاومت سابق را، بکاهد. سرانجام ناچار دو باره در صدد کسب حمایت شان، البته با امتیازدهی پرداخت، که بعضی از آنها به تقاضای او چراغ سبز نشان دادند و دیگران، کرزی آزموده شده را نخواستند دوباره بی آموزند.
حامد کرزی بعد از پیروزی در انتخابات گذشته ریاست جمهوری، بسیار شتابزده و مغرور، شروع به حاشیه راندن اشخاص مطرح جبهه مقاومت بر ضد طالبان کرد، که برعکس باعث انسجام نسبی و انکشاف شعور سیاسی آنها گردید، که فعلا حامد کرزی را در انتخابات ریاست جمهوری، علیرغم معامله گری های بعضی افرادی جبهه ملی، در چالش بزرگ کشیده اند.
در سلسله معامله گری ها، حامد کرزی ازدعوت برای معامله گری با رقیب اصلی خود، داکتر عبدالله که بگفته خودش یک نامزد مستقل و مورد حمایت جبهه ملی است، هم دریغ نکرد. اینکه کرزی برای داکتر عبدالله کدام مقام را مناسب و شاسیته دیده بود، فاش نگردید، ولی داکتر عبدالله چند روز بعد از نشست اش با حامد کرزی، اعلان کرد که کرزی سعی کرده، که او را “بخرد”. این اظهار داکتر عبدالله در اصل اشاره به انعده اشخاصی فروخته شده ای است، که برای کسب مقام در اداره حامد کرزی، که در فساد و بیکارگی بی نظیر است، بالای منافع مشترک مجاهدین جبهه مقاومت سابق پای گذاشتند و از هیچ نوع معامله گری برای مفاد شخصی خودشان دریغ نکردند. اطمینان داکتر عبدالله برای تداوم مبارزات انتخاباتی او، کرزی را حتما پریشان و سراسیمه ساخته است. شاید کرزی بار دیگر با قیمت گزافتری درخواست خرید داکتر عبدالله را بکند. آیا داکتر عبدالله تا اخیر پابند ارزش و اصول های که حالا بالای آن تاکید میکند، خواهد بود و یا او هم سرانجام دست به معامله خواهد زد؟
در پهلوی پیکار های انتخاباتی نامزدان ریاست جمهوری (بخصوص داکتر عبدالله و کرزی) در داخل کشور، نامزدان مطرح سعی دارند تا به نوعی از انواع حمایت امریکا را بخود جلب کنند. گرچه اداره اوباما اعلان کرد که از هر نوع دخالت در انتخابات افغانستان اجتناب می ورزد، بازهم نمیتوان نقش و تاثیر امریکا را بنابر حضور نظامی اش در افغانستان، درین زمینه نادیده گرفت. در اوایل پیروزی اوباما، در روان حامد کرزی سراسیمه گی هویدا شده بود، و بعضی ها او را قربانی شعار “تغیر” اوباما خواندند. ولی آهسته آهسته بنابر گنگی سیاست خارجی اوباما وعدم تغیر قابل ملاحضه ای در آن، کرزی لباس مایوسیت را از تن کشید، دو باره در صدد قناعت امریکا راهی قصر سفید شد؛ بنظرخودش او یگانه شخصی است که میتواند منافع ملی امریکا را بدون کم و کاستی در افغانستان تامین کند. ایکاش که او یک کمی استعداد زیادتر میداشت تا در پهلوی منافع حکومت تنویل کننده اش، در بهبودی اوضاع مردم و وطن خود هم میکوشید.
حمایت حکومت امریکا از حامد کرزی با شعار و پالسی اوباما، که اساس آن تغیر است، در تضاد خواهد بود. از همه مهمتر: تمدید حکومت کرزی با اداره و تیم فعلی اش، پیامد های وخیمی را در اوضاع افغانستان در قبال خواهد داشت. ولی به هر حال، معلوم میشود که اداره اوباما تا هنوز هم درین مورد کدام تصمیم نهایی نگرفته است، شاید بنابر پافشاری بیش ازحد کرزی، آنها خواسته باشند تا کرزی باید در قدم اول روابط خود را با مردم افغانستان بهبود بسازد، زیرا او فعلآ، هم در داخل کشور و هم در جامعه بین المللی بحیث یک رییس جمهور ضعیف و بدنام شناخته شده است. از همین جهت او برای کسب حمایت داخلی مصروف تشکیل معامله با تاجران سرنوشت مردم افغانستان است، و تاریخ سیاسی کشور ما تجربه ای خوبی از چنین معامله گری های بی اساس و موقتی ندارد. باید ناگفته نماند که دیدار و گفتگو سفیر امریکا با داکتر عبدالله در هفته گذشته از اهمیتی خاصی برخوردار است؛ سفیر امریکا داکتر عبدالله را یک سیاستمدار خوب و توانا و مطرح توصیف کرد.
سخن آخر
یگانه نامزدی که در انتخابات ریاست جمهوری سال جاری میتواند با کرزی و تیم معامله گر او (فهیم، محقق،…) دست و پنجه نرم کند، داکتر عبدالله است، که نامزد مذکور بخصوص از حمایت جبهه ملی، بنیاد شهید احمد شاه مسعود، و عطا محمد نور، که فعلا یکی از پرنفوذترین شخصیت های زون شمال است، برخوردار می باشد. البته شایعاتی مطرح شده که حامد کرزی از طریق مارشال فهیم و رییس امنیت ملی، امرالله صالح، سعی دارد تا داکتر عبدالله را به هر قیمت که میشود، داخل تیم خود سازد، و انتخابات را به نفع خود تمام دهد. اگر کرزی بتواند داکتر عبدالله را هم در چالش معامله گری بکشاند، باز درین صورت انتخابات مفهوم اصلی خود را از دست خواهد داد، و دیگر امیدی برای برون رفت ازین بن بست های اجتماعی و سیاسی وجود نداشته، افغانستان دچار بحران های وخیمتری خواهد شد.
