روز هشتم مارچ روز بیداری و دادخواهی و همبستگی زنان را به تمام زنان جهان و زنان مبارز و مقاوم و دلیر افغانستان خجسته باد میگویم.
سوال ایجاد میشود که آیا می توان روز هشتم مارچ را به دختران و بانوان افغانستان که سه سال است در تنور داغ جهل و وحشت و بربریت طالبان مثل ماهی در کرائی بریان و سوختانده میشوند، خجسته باد گفت.؟ نمیتوان خجسته باد گفت.
بدلیل اینکه اعتراض زنان کارگر صنعت نساجی نیویارک در سال 1908 صرف جهت خواستار کاهش ساعات کار و ازدیاد عادلانه دستمزد صورت گرفته بود ولی حالا عمق فاجعه را ببینید که در قرن 21 زنان افغانستان از حق تحصیل و حق کار و حق زندگی شایسته هم محروم ساخته میشوند. فقط میتوان گفت:
روز هشتم مارچ میتواند جرقه ای برای بیداری آنعده زنان افغانستانی که در نا آگاهی کامل از حق خود بسر میبرند، باشد. تا آنها هم به شور بیایند و مثل فعالان و فداکاران و مقاومتگران به قربانی جاضر شده و در راه احقاق حقوق حقۀ خود یکجا متحد و فعال شده و مبارزه عملی را آغاز و به پیش ببرند. در اینجا زنان افغانستان باید بدانند که ریشه این ظلم و ناروائی را که طالبان بر دختران و زنان افغانستان تحمیل و جاری ساخته است، از کدام منبع و از کدام جوی آب میخورد.
اگر به سخنان این آخوند نامی ایران که از افکار صدرالمتالهین ملا صدرا الهام گرفته است، بشنویم، به روشنی خواهیم فهمید که منبع این ظلم استخوان سوزی که بالای زنان افغانستان جاری است از کجا آمده است؟
در لنک بالا طور روشن واضح میگردد که ریشه این ظلم و ستمی را که طالبان بر دختران و بانوان افغانستان آورده اند، ریشه در آموزشهای اسلامی برامده از فرهنگ عقبمانده و بیابانی تازی ها دارد. البته ادیان ابراهیمی یهودیت و مسیحیت هم هر کدام به نوبه خود ستم های نابخشودنی ای را بر زنان عملی نموده اند. ولی یهودیت و عیسویت در طول زمان و نظر به شرایط زمان آموزه های دینی خودرا باز بینی نموده و درک کردند که آموزه های دینی دیگر جوابگوی نیاز های فعلی آنها و نیازهای جامعه امروز شان نمی باشند. همان بود که کتابهای به اصطلاح آسمانی ادیان خود را با احترام در طاق گذاشتند و برای رسیدگی به خواستهای انسانها و زن ومرد اجتماع خود و ساختن یک اجتماع سالم به دست آورد های علوم روز توجه جدی مبذول داشتند، تا بتوانند جامعه پیشرفته و آرام را به مردم خود آماده سازند. که توانستند به مردم خود اجتماع سالم و رعایت آزادی های لازم برای زنان و مردان را بسازند. که اکنون طالبان هم از ریزه های دستر خوان آنها ارتزاق میکنند ولی عقل و کله شان سنگگ شده و چون کلوخ حاضر به پذیرش هیجکونه تغیر و تحول به نفع مردم و ساختن اجتماع سالم نمی باشند و یا چون اجیر مزد بگیر از دستور باداران خارجی خود سرکشی کرده نمیتوانند.
یکتعداد از دانشمندان فارسی زبان مثل فیلسوف عبدالکریم سروش و دیگران بنام روشنگری دینی مصروف اند ولی نتیجه کارشان هیچ میباشد. کسانیکه بنام روشنگران دینی مصروف هستند اقلیت دوفیصدی را هم تشکیل نمیدهند و حاصل و نتایج کارشان هم تا اکنون محسوس نبوده است. یعنی اینکه هیچ تاثیر و حاصل مفیداز آن دیده نمیشود وحتی برعکس در گمراه سازی انسانها و ماله کشی آموزه های تاریخ تیر شده، عمل می نماید.در افغانستان هم دکتر فرید یونس مردم افغانستان را به اسلام راستین دعوت میکند. اسلام او اسلام خیالی است که خودش در خیال خود ساخته است که هرگز و هیچوقت جامعه عمل به خود نخواهد پوشاند. آگر این روشنگران دینی صادقانه خواستار سعادت مردمان کشور و سرفرازی وطن آبائی خود هستند، باید با جرئت و صادقانه مردم را از بیکارگی و وحشت افزائی آموزه های کهنه و تاریخ تیر شده تازی ها با خبر سازند.
پیروز باد مبارزه و مقاومت دختران و بانوان ستمدیده افغانستان.
