1. دکتر مسعود پزشکیان در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری با کسب ۵۳.۶ درصد آرا به عنوان رئیس جمهور نظام ولایت مطلقه فقیه انتخاب گردید.
او زادهٔ تبریز است، رنج هویت های قومی، مذهبی و استانهای محروم را به کاملاً می شناسد و از تبعیض ساختارمند در سیاست داخلی رژیم ولایت فقیه به درستی آگاه است.
2. بسیاری از کانون های سیاسی و اطاق های فکر در ایران، دولت او را در واقع دولت شیخ الشیوخ اصلاحات حضرت خاتمی می دانند.
در واقع حمایت قاطع خاتمی صراط کاخ پاستور را برای دکتر پزشکیان هموار ساخت.
3. آقای خامنهای با درک درست از وضعیت دشوار سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی جامعه ایران، در این انتخابات نه تنها دخالت جدی نکرد؛ بلکه مردم را در انتخابشان بین دو نفر آزاد گذاشت.
پیشوا به درستی از سیاست های راست افراطی طالبانی اصولگرایان که نقش کاتولیک تر از پاپ و مومن تر از محمد را بازی میکردند؛ ناراضی بود و لهذا پزشکیان را مأمور مطلوب و مناسب درگاه دانست.
4. در رابطه با سیاست داخلی چالش های فراوان پیش روی رئیس جمهور جدید نظام قرار دارد.
او باید به تبعیض ساختارمند تا حدودی که می تواند؛ پایان بدهد و حق بنیادین زنان و تمام هویت های متنوع و متکثر ایران را برسمیت بشناسد.
5. هرچند در رابطه با سیاست های راهبردی و استراتیژیک در نظام ولایت فقیه؛ تنها پیشوا تصمیم می گیرد و در اختیار رئیس جمهور نیست؛ اما ساکن کاخ خیابان پاستور می تواند در اتخاذ سیاست راهبردی رهبر را مشورت بدهد و پیشنهاد نماید.
6. دکتور جواد ظریف
جواد ظریف تنها دیپلمات برجسته و قدرتمند عرصهای دیپلماسی نظام ولایت فقیه بود که نه تنها تمام قد در کنار پزشکیان ایستاد؛ بلکه از سیاست های دوران روحانی و برجام کاملاً دفاع نمود.
جواد ظریف بهترین کاندید وزارت امور خارجه است اما این سمت باید از تأیید پیشوا و رأی اعتماد مجلس بگذرد و من طی این طریق را در شرایط فعلی دشوار می بینم؛ مگر اینکه پیشوا شخصاً مداخله نماید.
سمت دیگری که شایستهی جواد ظریف است مقام معاون اول ریاست جمهوری می باشد که نیازمند رأی مجلس نیست؛ اما باید پیشوا موافقت نماید.
بههرحال، اگر ظریف در یکی از این دو سمت بیاید، تغییری در سیاست خارجی نظام با اروپا خواهد آمد و همچنان مذاکره با آمریکا در دستور سیاست خارجی ایران قرار خواهد گرفت.
7. اما همهای اینها بستگی به تصمیم پیشوای نظام ولایت مطلقهی فقیه دارد و اگر او تصمیم نگیرد؛ رئیس جمهور به قول شیخ الشیوخ اصلاحات همان « تدارک چی» بیش نخواهد بود و تنها یک تنفس است به جامعه و تمام.
